به گزارش صلح خبر، حمیدرضا محمدی، مدرس دانشگاه و حقوقدان در این باره معتقد است: قوانین کم و بی اطلاعی مردم از این قوانین اختلافات زیادی بین همسایگان را رقم می‌زند.
وی با بیان اینکه تا قبل از سال ۱۳۴۳ قانونی در رابطه با آپارتمان ها وجود نداشت، گفت: تا آن زمان اساسا مسئله آپارتمان نشینی خیلی ظهور و بروز نکرده بود و بیشتر مردم در خانه های تک واحدی زیست می کردند. اما امروز خانواده ها در واحدهای کوچک آپارتمانی با یکدیگر زندگی می‌کنند. این مسئله ممکن است عامل بروز اختلافاتی شود و در نتیجه قانون برای رفع این اختلافات احتمالی قوانینی را در رابطه با آپارتمان نشینی وضع کرده است.
وی با بیان اینکه قانون آپارتمان نشینی از سال ۱۳۴۲ تاکنون بارها اصلاح شده است، اظهار کرد: آخرین اصلاح قانون آپارتمان نشینی مربوط به سال ۱۳۷۶ است و هم اکنون نیز در حال اصلاح و تغییراتی در این قانون هستیم که البته هنوز مصوب نشده است.
این حقوقدان، حجم قوانین و مقررات مربوط به آپارتمان نشینی را بسیار کم عنوان و گفت: با وجود آنکه قوانین مربوط به این حوزه چند صفحه بیشتر نیست اما بیشتر مردم در این زمینه بی اطلاع هستند و در نتیجه اختلافات زیادی بین همسایگان یک ساختمان دیده می شود. از سوی دیگر قوانین نیز به روز رسانی نشده اند و به همین جهت از نظر قانونی نیز دچار مشکل هستیم.
وی با اشاره به تفکیک آپارتمان به عمومی و خصوصی توسط قانونگذار گفت: قسمت های مشترک مانند راه پله ها، پشت بام ها و حیات برای همه ساکنین آپارتمان قابل استفاده است و فرد یا افرادی نمی‌توانند آن را به صورت اختصاصی مورد استفاده قرار دهند.
این مدرس دانشگاه که در یک برنامه رادیو صحبت می کرد، درباره اینکه آیا مرجع خاصی برای رسیدگی به اختلافات آپارتمان نشینی وجود دارد یا خیر، اظهار کرد: دادگاه خاص و ویژه برای رسیدگی به این اختلافات وجود ندارد و دادگاه های عمومی و شوراهای حل اختلاف به مشکلات آپارتمان نشینی رسیدگی می‌کنند.
محمدی با اشاره به اینکه در اسلام به توجه به همسایه ها سفارش بسیار زیاد شده است، گفت: متاسفانه با توجه نکردن به توصیه‌های دینی شاهد بروز اختلافات و دعواهای حقوقی در میان همسایگان یک ساختمان هستیم. گاهاً وقتی پرونده های اختلافی را بررسی می کنیم با عناوینی برخورد داریم که بسیار کوچک هستند؛ به عنوان مثال دو همسایه فقط به خاطر قرار دادن جای کفشی یا یک گلدان در راهرو با یکدیگر به اختلاف خورده اند.
انتهای پیام
