به گزارش صلح خبر، میشل نوفل خبرنگار اسبق روزنامه النهار در نشست وبیناری با زائران امام (بیروت) با اشاره به خاطره دیدار خود با امام خمینی (ره) گفت: بنده برای نخستین بار به صورت شخصی در حومه نوفل لوشاتو با امام خمینی دیدار کردم، هرگز چهره با ابهت و نوری که اطراف چهره اش را فرا گرفته بود فراموش نمی کنم، برای جمع بسیاری از دانشجویان و روزنامه نگاران و مردمی که درآنجا حضور داشتند این تحول بزرگ در ایران و منطقه برایشان مهم بود.

وی افزود: چهره با ابهت او را به چهره ابن عربی تشبیه می کنم که امام بسیار او را دوست داشت و بسیار ارج می نهاد؛ در نتیجه برای من این گونه تصور شد که ابن عربی اندلس را رها کرد و به قاهره رفت و از آنجا به شام؛ تخیل نمودم که امام خمینی  به او می‌گوید “ما هم اکنون امور را به جایگاه اصلی خود بازگرداندیم و تو ای شیخ بزرگ می‌توانی هم اکنون با عبدالقادر جزایری شهید انقلاب الجزایر، آسوده بخوابی.

نوفل اضافه کرد: این صفتی که ابن عربی و عبدالقادر الجزایری از آن بهرمند بودند مرا به طور کامل در شرایط دیگری قرار داد، چرا که امام خمینی از نسل ائمه بزرگ بود و تأثیری در تاریخ ایران و تاریخ منطقه برجای خواهد گذاشت، بر این اساس که او امام بزرگ ماست و تصاویر دیگری در ذهنم پشت سرهم آمد و از آن جمله این که در آن زمان من به نوشته های علی شریعتی توجه داشتم و به ویژه سخن مشهور او درباره تشیع سرخ و تشیع سیاه، یعنی تشیع حاکمیت و سلطه، من در امام نوری را مشاهده کردم و دیدگاهی که فراتر از تشیع حاکمیت بود بر آن غلبه داشت. چرا که ایشان حق را طلب می کرد و استقلال را می خواست و نهضت ایران و جهان اسلام را اراده کرده بود و چیزی برای خود نمی خواست.

انتهای پیام