علیرضا احمدی در گفتگو با صلح خبر درباره ی انتقادات رکابزنان نسبت به مشخص نبودن برنامه های فدراسیون برای مسابقات جاده قهرمانی آسیا و المپیک ۲۰۲۰ اعلام نمود: این بیشتر جو سازی است تا برخی خودشان را جزو گزینه ها مطرح کنند. ما برای تیم ملی برنامه داریم و برنامه ما کوتاه مدت و تا المپیک است. آن چیزی که رکابزنان مد نظر دارند، برنامه بلندمدت است. برنامه بلند مدت در ورزش ایران امکانپذیر نیست و این مشکلی است که در بقیه رشته ها هم وجود دارد. رکابزنان با همین برنامه تیم ملی بزرگ شده اند و جالب است الان می‌گویندتیم ملی بدون برنامه است. چندین سال است تیم ملی با برنامه کوتاه مدت جلو می رود و تمام تلاشمان بر این است برنامه ما روی نظم جلو برود.
او ادامه داد: ما دو مرحله اردو در نظر گرفته ایم. البته مسیر قهرمانی آسیا کفی است و در تخصص رکابزنان کف رو است اما مسیر المپیک سر بالایی است و در تخصص رکابزنان سربالارو است. همین مسئله ما را دچار چالش کرده است و باید در برنامه مسابقاتی خود هر دو مسیر را در نظر بگیریم. در بخش مسابقات داخلی می‌خواهیم هر سه مرحله لیگ را تا قبل از المپیک برگزار کنیم و حضور در دو تور بین المللی و قهرمانی آسیا را در پیش داریم. بعد از قهرمانی آسیا به دنبال حضور در دو تور چین و مالزی هم هستیم.
احمدی در پاسخ به این پرسش که فکر می‌کند تنها حضور در دو تور و یک مسابقه آسیایی که البته مسیرش متفاوت با مسیر المپیک است، برای حضور در المپیک توکیو کافی باشد، تصریح کرد: مسابقاتی که در پیش داریم، این مسابقات هستند. سعی می کنیم مسابقات داخلی شبیه ساز المپیک باشد. حالا در جلسه کمیته فنی هم صحبت می کنیم که اگر توانستیم کمک مالی بگیریم. در اروپا هم مسابقه ای مد نظر قرار می دهیم.
مدیر تیم های ملی دوچرخه سواری در مورد نحوه انتخاب گزینه اعزامی به المپیک تاکید کرد: از آنجا که نمی خواهیم مانند المپیک ریو دردسر شود، با همکاری کمیته فنی و آموزش رنکینگ آماده کرده ایم و با حضور رکابزنان در مسابقات، در رنکینگ امتیاز می گیرند و طبق رنکینگ نفر اصلی برای اعزام به المپیک مشخص می شود که دیگر بحثی هم در مورد انتخاب نفر نباشد و همه چیز براساس رنکینگ خواهد بود.
او در مورد اینکه مدیریت فدراسیون بعد از المپیک لندن هیچ تغییری نداشته است بنابراین فدراسیون زمان کافی در اختیار داشته تا برای کسب نتیجه در المپیک برنامه ریزی کند و آیا چنین برنامه‌ای وجود داشته است یا خیر، اعلام نمود: ما برنامه داریم و طبق آن هم جلو می رویم. اولویتی که وزارت ورزش از ما می خواست برای کسب سهمیه المپیک بود. ما با سیستم جدید توانستیم یک سهمیه بگیریم و قبلا براساس رنکینگ آسیا سهمیه می دادند و این نکته مهمی است که به آن توجه نمی شود.
احمدی درباره اینکه ایران دو سال مسابقه خاصی شرکت نکرد و امتیاز زیادی را از دست داد و اگر آن دوسال هم در مسابقات بود، الان این امکانش بود تعداد سهمیه دوچرخه سواری حداقل به عدد دو برسد، تاکید کرد: مشکلی که ما پیدا کردیم این بود که باشگاه‌ها از بین رفتند و فدراسیون هم در این شرایط مگر چند اعزام می تواند به تنهایی داشته باشد؟ باشگاه ها بازوهای ما در کسب سهمیه در دوره های قبل المپیک بودند. باشگاه ها که از بین رفتند اعزام ها هم کم شدند. تنها جوابی که در این قضیه می توانم بدهم بحث از بین رفتن باشگاه ها است. دوچرخه سواری رشته گرانی است و کمتر باشگاهی زیر بار این هزینه‌ها می‌رود.
انتهای پیام
