به گزارش صلح خبر به نقل از روابط عمومی جشنواره بینالمللی سینماحقیقت، این فیلم که طی سه سال توسط «لیوبو استفانوف» و «تامارا کوتفسکا» ساخته شده است، دربارهی زن میانسالی به نام «خدیجه موراتووا» است که به همراه مادر 85 سالهی کمبینایش «نظیفه» در یک مزرعه کوچک و بدون برق، در دهکده متروکی در کوهستانهای مقدونیه زندگی میکند و به حرفه زنبورداری و تهیه عسل ارگانیک اشتغال دارد.
در این فیلم میبینیم که او با ظرافت، عسل را از لبه موم جمعآوری میکند؛ مومی که دقیقاً به رنگِ لباس زرد اوست؛ اما داستان مبتنی بر مناقشهی فیلم زمانی آغاز میشود که مهمانان ناخواندهای وارد این سرزمین میشوند و شادابی این زندگی را با روشهای زنبورداریشان که توجه کمتری به طبیعت دارد، به مخاطره میاندازند…
فیلمبرداری سکانسهاس داخلی «سرزمین عسل»توسط «فجمی دآوت» و «سمیر لیوما» اغلب با نور شمع انجامشده و فیلمسازان، صمیمیت مادر و دختر را به تصویر کشیدهاند؛ رابطهای که در آن عشق و علاقه بهجای کلمات، از طریق نگهداری و مراقبت از همدیگر منتقل میشود.
این فیلم به تهیهکنندگی «آتاناس گیورگیف» پس از کسب جایزه بزرگ بخش مستند جهان و جایزه ویژه هیات داوران برای فیلمبرداری جشنواره معتبر ساندنس، نامزد بهترین فیلم مستند و بهترین کارگردانی جوایز انجمن بینالمللی مستند (IDA)شده و به عنوان نماینده سینمای مقدونیه در شاخه بهترین فیلم بینالمللی [خارجیزبان] به آکادمی اسکار 2020 نیز معرفی شده است.
دیگر جوایز بینالمللی «سرزمین عسل» طی یکسال اخیر به این شرح هستند: جایزه بزرگ جشنواره Docs Against Gravity لهستان، بهترین مستند جشنواره مستند «بارسلون» اسپانیا،جایزه ویژه هیات داوران جشنواره «سائوپائولو» برزیل، بهترین مستند جشنواره «وایادولید» اسپانیا، جایزه ویژه هنری جشنواره «فلاهرتیانا» روسیه، بهترین مستند جشنواره «آتن» یونان، جایزه ویژه هیات داوران جشنواره CineDOC«تفلیس» گرجستان و…
این فیلم در جشنوارههای معتبری چون ایدفا، لایپزیگ، هاتداکس، جیلاوا، وین، مستند نیویورک و… هم روی پرده رفته است.
سیزدهمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» طی روزهای 18 تا 25 آذرماه 1398 به دبیری «محمد حمیدیمقدم» در شهر تهران برگزار خواهد شد.
انتهای پیام