به گزارش صلح خبر، نمایندگان مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی عصر امروز دوشنبه مجلس و در ادامه بررسی لایحه تجارت مواد ۸۷ تا ۹۹ این لایحه مربوط به فصل چهارم، نمایندگی تجارتی را تصویب کردند.
طبق ماده ماده۸۷ ؛ نمایندگی تجارتی عبارت است از بازاریابی، انجام مذاکرات مقدماتی، انعقاد قرارداد و یا ارائه خدمات به نام و حساب دیگری، به نحو مستمر، بدون اینکه نماینده مستخدم یا اجیر طرف دیگر باشد.
طبق ماده ۸۸ مقررات این فصل مانع اعمال مقررات مربوط به نمایندگی هایی که قانون در مورد آنها ترتیب دیگری مقرر کرده است، نمی باشد.
نمایندگان مبحث اول مربوط به حقوق و تکالیف طرفین نمایندگی تجارتی را به شرح ذیل تصویب کردند.
طبق ماده ۸۹ نماینده تجارتی می تواند نمایندگی اشخاص دیگر را نیز قبول کند، مگر آنکه به موجب قرارداد از قبول نمایندگی دیگری منع شده باشد. در هر حال چنانچه نماینده تجارتی نمایندگی شخص دیگری را بپذیرد که در همان موضوع نمایندگی با اعطا کننده نمایندگی رقابت دارد، این موضوع را باید به اطلاع اعطا کننده نمایندگی برساند.
براساس ماده ۹۰ اعطا کننده نمایندگی می تواند در محدوده جغرافیایی مشخص به اشخاص متعدد نمایندگی تجارتی اعطا و یا خود به عرضه کالا و یا خدمات اقدام کند، مگر اینکه با نمایندگی تجارتی به نحو دیگری توافق کرده باشد.
بر اساس ماده ۹۱ نماینده تجارتی و اعطا کننده نمایندگی باید اطلاعات لازم برای انجام نمایندگی از جمله پیش بینی خود در خصوص حجم معاملات و تغییرات آن و کلیه اسناد و مدارک مربوط به موضوع نمایندگی را مبادله کنند.
طبق ماده ۹۲ نماینده مسئول تلف یا نقصان کالاهایی است که به حساب اعطا کننده نمایندگی در تصرف دارد، مگر اینکه ثابت کند تلف یا نقص، مستند به او یا اشخاص تحت امر وی نبوده است.
براساس ماده ۹۳ نمایندگی تجارتی باید در دفتر ثبت تجارتی به ثبت برسد در غیر این صورت محل اجرای نمایندگی پلمب می‌شود.
همچنین براساس ماده ۹۴ چنانچه اقامتگاه اعطا کننده نمایندگی خارج از کشور باشد، نماینده تجارتی نیز مسئول اجرای قراردادهایی است که به عنوان نماینده با اشخاص ثالث منعقد کرده است.
نمایندگان در ماده ۹۵ مصوب کردند قرارداد نمایندگی از حیث مدت محدود است، مگر اینکه در نامحدود بودن آن تصریح باشد.
طبق ماده ۹۶ در قرارداد نمایندگی محدود، مدت نمایندگی باید در قرارداد نمایندگی تعیین شود در غیر این صورت مدت نمایندگی ۲ سال فرض می‌شود.
در ماده ۹۷ آمده است در صورت عدم ایفای تعهدات از سوی هر یک از طرفین نمایندگی تجارتی، از جمله قطع رابطه نمایندگی به وسیله یکی از طرفین بدون علت موجه، متخلف مسئول جبران زیان های وارد شده به طرف مقابل است. چنانچه رابطه نمایندگی قطع شود زیان دیده باید ظرف مدت یک سال از تاریخ قطع رابطه برای مطالبه خسارات وارد شده اقامه دعوا کند.
طبق ماده ۹۸ در صورت عدم ایفای تعهدات از سوی هر یک از طرفین نمایندگی تجارتی، از جمله قطع رابطه نمایندگی به وسیله یکی از طرفین بدون علت موجه، متخلف مسئول جبران زیان های وارده شده به طرف مقابل است.
بر اساس ماده ۹۹ قرارداد نمایندگی ممکن است متضمن شرط عدم رقابت پس از خاتمه قرارداد باشد. این شرط باید به منطقه جغرافیایی مشخص، نوع کالاها و خدماتی که موضوع قرارداد نمایندگی است و گروه اشخاصی که فعالیت نماینده تجارتی به انها مربوط می‌شود، محدود باشد و الا باطل است. شرط عدم رقابت، حداکثر تا ۲ سال پس از خاتمه قرارداد معتبر است.
انتهای پیام
