به گزارش صلح خبر و به نقل از انشنت اوریجینز، این رویداد مهم پس از ۳۲ سال حفاری و کاوش در شهر «بیت صیدا» واقع در بلندی‌های جولان میسر شد. به جز چند تکه سنگ حکاکی شده، بقایای چندانی از این دروازه باستانی باقی نمانده است، اما این مکان مشخصاً ویرانه‌های یک دروازه باستانی محسوب می‌شود.
سال گذشته دروازه شهر باستانی دیگری در بلندی‌های جولان کشف شده بود. این دروازه از آجر ساخته شده است و قدمت آن به ۱۰۰۰ الی ۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح بازمی‌گردد. گمان می‌رود این دروازه بخشی از شهر باستانی «زِر» باشد.
به نظر می‌رسد دروازه‌ای که اخیراً کشف شده است از دروازه منسوب به شهر «زِر» نیز چندین قرن قدیمی‌تر باشد. باستان‌شناسان معتقدند قدمت این دروازه به دوران حکومت حضرت داوود (ع) (قرن دهم تا یازدهم پیش از میلاد) بازمی‌گردد. تشخیص قدمت این دروازه با کمک بررسی آثار باستانی کشف شده در نزدیکی این مکان میسر شد.
کارشناسان معتقدند این شهر از استحکامات نظامی خوبی برخوردار بوده و یکی از شهرهای مهم دوره خود به شمار می‌رفته است.
با اینکه قدمت این شهر به دوران حکومت حضرت داوود (ع) بازمی‌گردد اما یک شهر یکتاپرست به شمار نمی‌رفته است. کشف لوح سنگی در ویرانه‌های این دروازه نشان می‌دهد مردمان این شهر ماه را پرستش می‌کردند. تحقیقات نشان می‌دهد این شهر جزو قلمرو فرامانروایی حضرت داوود (ع) نبوده و یک منطقه مستقل محسوب می‌شد.
شهر «بیت صیدا» یک مکان منحصر به فرد برای یافته‌های باستان‌شناسی محسوب می‌شود چرا که برخلاف «دمشق» و «اورشلیم» در سال‌های اخیر تحت تاثیر مشکلات ناشی از ساخت ساز قرار نگرفته است و نمونه بارز تمدن شهری سال‌های ۱۰۰۰ پیش از میلاد مسیح به شمار می‌رود.
شهر «بیت صیدا» یک مکان تاریخی است که حدوداً سه کیلومتر با دریاچه «طبریه» فاصله دارد. پیش از این اکتشاف‌های متعددی از جمله کشف سکه‌ها و جواهرات باستانی در این منطقه صورت گرفته است.
کشف این دروازه و ویرانه‌های شهرهای باستانی واقع در «بیت صیدا» به باستان‌شناسان در درک بهتر روند پیشرفت تمدن شهری را از دوران عصر آهن تاکنون کمک می‌کند.
انتهای پیام
