به گزارش صلح خبر، در بخش‌های از این نقد آمده است: «فیلم “سال دوم دانشکده من”، فیلمی است که از نزدیک به مشاهده و همدردی با زن جوانی می‌پردازد که در حال یافتن راه خود در جامعه ایران است. “سال دوم دانشکده من” پر از نگاه‌های خودمانی و گاه همراه با شرم به آرزوها و خیالات یک دختر بی تجربه است. نام این فیلم نیز مانند نام فیلم دیگر همین کارگردان (رسول صدرعاملی) “من ترانه ۱۵ سال دارم” از زاویه “اول شخص” به موضوع پرداخته است. “من ترانه ۱۵ سال دارم” اولین فیلم “رسول صدر عاملی” بود که در سال ۲۰۰۷ او را وارد عرصه توجه جهانی کرد.
فیلمبرداری دقیق و انتخاب خوب عوامل که از آنها می‌توان به “علی مصفا” اشاره کرد، از نکات مثبت اصلی هستند. داستان اصلی که در مورد دختری است که در کما است (آیا او بیدار می‌شود یا خیر؟) ما را یاد یک برنامه پزشکی تلویزیونی می‌اندازد. داستان از یک سو بیانگر شخصیتی ناپایدار از نظر روانی با چهره‌ای زیبا به نام مهتاب (سها نیاستی) و از سویی انعکاسی گذرا از امتیازات اجتماعی و کمبودهای آن در جامعه است. فیلمنامه “پرویز شهبازی” در نشان دادن حقیقت‌های تلخ که کاراکترها سعی در فرار کردن از آنها را دارند، بهترین عملکرد را دارد. این فیلم را باید یک رقیب فستیوالی سرسخت برای دیگر فیلم‌ها دانست.
شخصیت شاد مهتاب در دانشگاه باعث می‌شود تا بتوانیم با او همدردی کنیم. این در حالی است که تنش‌های متعصبانه و سخت او در خانه با خواهر کوچکترش و مادرش به عنوان یک رئالیسم معمول است. او با صمیمی‌ترین دوست دمدمی خود “آوا” (فرشته ارسطویی) وقت می‌گذراند؛ آوا که به وضوح از خانواده مرفه‌تری است. آوا با سخاوت تمام به او کمک مالی می‌کند و آنها با هم طی یک اردوی دانشگاهی به اصفهان می‌روند. اما آوا دیر می‌کند و تقریباً اتوبوس را از دست می‌دهد؛ درحالیکه مهتاب با عصبانیت برایش در اتوبوس جا گرفته است.»
در ادامه‌ی نقد “دبورا یانگ” درباره‌ی جزییات داستان و روایت فیلم نوشته شده است و در بخشی از آن “ابهام صحنه آخر که تماشاگران را در گنگی باقی می‌گذارد و چیزی را ارائه نمی‌کند و کمی هم عصبانی کننده است را غیرضروری دانسته است.”
این منتقد نشریه هالیوود ریپوتر با اعتقاد بر اینکه ” معمول نیست که زنان دانشجوی ایران را خیلی روی صحنه ببینیم و این نکته اصلی فیلم است” در ادامه نوشته است: «آنها برای گذراندن کلاسهای مخصوصی مانند “مهارت‌های زندگی”امتیاز و اعتبار ویژه‌ای دریافت می‌کردند. اما این ناامید کننده است که از رشته تحصیلی اصلی آنها سخنی به میان نمی‌آید که به نظر می‌رسد معماری یا شاید طراحی داخلی باشد. هیچ صحبت یا گفت‌وگوی آکادمیکی برای این دختران در میان نیست.»
«سال دوم دانشکده من» فیلم رسول صدرعاملی به تهیه‌کنندگی مسعود ردایی در بخش مسابقه اصلی جشنواره بین المللی فیلم مسکو با ۱۳ فیلم حاضر در بخش رقابتی برای دریافت جایزه طلایی سن‌جورج که جایزه اصلی این رویداد است، رقابت می‌کند.
«شنبه بعداز ظهر» فیلمی از بنگلادش، آلمان و روسیه به کارگردانی مصطفی سرور فاروق، «ماه عسل لهستانی من» ساخته الیس اوتسن‌برگر از فرانسه، «محرک» ساخته دیویس سیمانیس از لیتوانی-آلمان، و «در جستجوی اکو» ساخته ژانگ چی کارگردان چینی از دیگر فیلم‌های حاضر در بخش رقابتی این جشنواره هستند.
ریاست گروه داوران بخش اصلی را کیم کی-دوک کارگردان سرشناس کره‌ای برعهده دارد.
جشنواره فیلم مسکو که مهم‌ترین رویداد بین‌المللی سینمایی روسیه است، امسال از ۱۸ تا ۲۵ آوریل برگزار می‌شود و پخش بین المللی فیلم «سال دوم دانشکده من» برعهده‌ی IRIMAGE است.
علی مصفا، بابک حمیدیان، ویشکا آسایش، شقایق فراهانی، پدرام شریفی، نیلوفر خوش خلق، شیوا خسرومهر، مریم بوبانی و علیرضا استادی هنرپیشه ها این فیلم هستند. همچنین به جز هنرپیشه ها نامبرده، ٢٢ نفر از چهره های شناخته نشده نیز در این فیلم برای اولین بار به ایفای نقش می پردازند که در این میان سه نفر جزو هنرپیشه ها اصلی و مابقی در نقش های فرعی مقابل دوربین رفتند.
این ٢٢ نفر از میان ٩٠٠ نفر و پس از پشت سر گذاشتن مراحل تست و تمرین بازیگری برای حضور در این فیلم انتخاب شدند.
«سال دوم دانشکده من» به نویسندگی پرویز شهبازی مضمونی اجتماعی دارد.
دیگر عوامل اصلی این پروژه عبارتند از مدیر فیلمبرداری: هومن بهمنش، طراح چهره پردازی: عبدالله اسکندری، موسیقی: کریستف رضاعی، دستیار کارگردان و برنامه ریز: میلاد صدرعاملی، طراح صحنه و لباس: آتوسا قلمفرسایی، مدیر صدابرداری: منصور شهبازی، تدوین: مصطفی خرقه پوش، مدیر تولید: مجید گودرزی، منشی صحنه: غزل رشیدی، عکاس: مریم تخت کشیان، فیلمبردار پشت صحنه: مهیار بهمنش، مدیر تدارکات: حسن صفری.
انتهای پیام
