صلح خبر – ترجمه از حسین علی پناهی: ترند‌های آرایش معمولاً هر چند وقت یکبار عوض می‌شوند، از چشم می‌افتند و دوباره متداول می‌شوند، درست مانند دیگر چیز‌های در دنیای مد و فشن. ظاهری که امروز زیبا انگاشته می‌شود ممکن است تنها چند سال پیش ظاهری نازیبا در نظر گرفته می‌شده است.

اگر چه آرایش و میکاپ چیزی شخصی است، اما در طول تاریخ ترند‌هایی هم خوب و هم بد که جلب توجه کرده اند دیده شده اند. برخی از این ترند‌های زیبایی بسیار قدیمی بوده و هنوز هم پس از نسل ها، جذاب انگاشته می‌شوند، اما برخی آن قدر عجیب هستند که باور نمی‌کنیم روزگاری پرطرفدار و معمول بوده اند. برخی از این ترند‌ها نه تنها عجیب و غریب بلکه ترسناک نیز بوده اند.

بهترین: خط چشم بالدار

خط چشم بالدار یک ترند آرایشی است که همیشه بوده و یکی از پرطرفدارترین ترند‌ها در سال‌های اخیر بوده است. تاریخچه این خط چشم که با نام «چشم گربه ای» نیز شناخته می‌شود به دوران مصر باستان باز می‌گردد. در آن روزگار، زنان چشم هایشان را با سرمه‌های مشکی و سبز آرایش می‌کردند تا نه تنها چشم هایشان نمود بیشتری داشته باشد بلکه به باور آن ها، چشم هایشان را از چشم بد نیز در امان نگه می‌داشت.

در همان دوران، مردان و زنان عرب بادیه نشین نیز برای مراقبت از چشم‌های خود از آب و هوای داغ بیابان از سرمه استفاده می‌کردند. در دهه ۱۹۵۰، اختراع خط چشم مایع باعث شد که کشیدن خط چشم بالدار بسیار راحتتر از قبل شود و ستارگانی مانند الیزابت تیلور و سوفیا لورن آن را ترویج دادند.

بهترین: رژ لب قرمز

لب‌های قرمز یاقوتی بهترین چیزی که است می‌تواند زیبایی یک زن را دوچندان کند و از دیرباز یکی از ترند‌های آرایشی محبوب زنان بوده است. لب‌های قرمز که حس جذابیت و پیچیدگی را ایجاد می‌کند از دیرباز با زنانگی مرتبط دانسته شده است. در اوایل قرن بیستم، الیزابت آردن، از غول‌های عرصه زیبایی، از رژ لب قرمز موجود در کسب و کار خود برای ترغیب زنان به مبارزه برای بدست آوردن حق رأی استفاده کرد و بدین ترتیب به نماد جنبش زنان برای کسب حق رأی تبدیل شد.

اما تاریخچه رژ لب بسیار قدیمی‌تر از این است. مصریان باستان از حشرات برای قرمز کردن لب‌های خود استفاده می‌کردند. روسپی‌های یونان باستان نیز لب هایشان را به شراب آغشته می‌کردند. در قرون وسطی نیز آرایش معمولاً ناخوشایند و ممنوعه در نظر گرفته می‌شد گر اینکه به عنوان وسیله‌ای برای زیباتر شدن زن در نگاه همسرش مورد استفاده قرار می‌گرفت. ملکه الیزابت اول نیز لب‌های قرمز یاقوتی را ترویج می‌کرد و حتی باور داشت که رنگ لب قدرتی ضد مرگ دارد.

بدترین: خط لب

اشتباه نکنید منظور ما این نیست که خط لب نمی‌تواند زیبا باشد، اما محدودیت‌هایی در مقدار اعمال آن باید در نظر گرفته شود. شاید بگویید این محدودیت چقدر است؟ به طور کلی باید بگوییم که اگر خط لب فاصله زیادی از خط لب واقعی شما داشته باشد، اصلاً جالب نیست. البته با یک خط لب می‌توانید لبان خود را بزرگ‌تر و برجسته‌تر نشان دهید. سابقه این ترند آرایشی به دهه ۱۹۳۰ باز می‌گردد وقتی که جوآن کرافورد، هنرور سرشناس آن دوران، شروع به کشیدن خط لب در لب بالای خود کرد که از آن با عنوان سبک «لکه» (Smear) یاد می‌شد. این ظاهر جدید چنان با استقبال روبرو گردید که افزایش ۱.۵۰۰ درصدی فروش رژ لب در یک دهه را در پی داشت. همه زنان تلاش کردن اند با این ترند لب‌های خود را برجسته‌تر و بزرگ‌تر نشان دهند، اما امکان زیاده روی در این مورد بسیار زیاد است.

بدترین: نئون

اگر در دهه ۸۰ میلادی زندگی کرده باشید بدون شک ترند آرایشی نئونی را به چشم دیده اید. در اواخر قرن بیستم آرایش نئوئی بسیار رایج بود و زنان نه تنها یک لایه بلکه چند لایه رنگ‌های متفاوت را دور چشمان خود استفاده می‌کردند و اخیراً نیز تلاش‌هایی برای بازگرداندن این ترند صورت گرفته است. از آنجایی که رنگ‌های نئونی بسیار روشن هستند باید در انتخاب آن‌ها برای این سبک آرایشی بسیار دقت کرد.

بهترین: کمان کیوپید

ترند آرایشی موسوم به کمان کیوپید (Cupid’s bow) در دهه ۱۹۲۰ و توسط یکی از دوست داشتنی‌ترین زنان قدیم هالیوود به نام کلارا بو، ترویج شد که در آن وی مرکز لب‌های خود را قرمز کرده و به صورت عمودی توسعه می‌داد و از طول آن‌ها می‌کاست به نحوی که لب به اصطلاح غنچه‌ای و کلفت می‌شد. در دنیای زیبایی، عبارت «کمان کیوپید» به لب بالا نیز اطلاق می‌شود که شبیه یک کمان دوتایی متعلق به کیوپید است که خدای عشق در میان رومیان باستان بوده و تیر‌های عشق او عشق و خواستن را در دل اهدافش ایجاد می‌کرد.

اگر چه این ترند کلاسیک و گذشته نگرانه است، اما نمی‌توان آن را از مد افتاده دانست. در اوایل قرن بیستم عبارت «میک آپ» برای هنرپیشه ها به کار می‌رفت در حالی که زنان نجیب زاده «محصولات آرایشی» استفاده می‌کردند. کمپانی Max Factor در سال ۱۹۲۰ شروع به تبلیغ لوازم آرایشی تحت عنوان «میک-آپ» کرد با این استدلال که «هر زنی باید بخواهد که شبیه یک هنرور به نظر برسد».

بدترین: پچ زیبایی

پچ‌های زیبایی یا اقلامی که به صورت آویزان می‌کنند یکی از عجیب‌ترین ترند‌های آرایش در طول تاریخ بوده اند و اگر چه در دوران باستان به عنوان ابزاری برای پنهان کردن نقص‌ها و زخم‌های صورت استفاده می‌شدند، اما در اواخر قرن ۱۶ میلادی به شکل دیوانه واری وارد فرهنگ آرایش زنان شدند.

در این دوران بود که همه شروع به پوشیدن پچ‌های مشکل رنگ روی صورت خود کردند. گفته می‌شد که کنتراست این زیورآلات باعث می‌شود که صورت زیبا به نظر رسیده و توجه را به سمت بخش‌های خاصی از صورت مانند چشم‌ها جلب می‌کند. گفته می‌شود که اولین نمونه‌های این اکسسوری‌ها در طول تاریخ تقلیدی از الهه ونوس بوده اند که ظاهراً خال بزرگی روی گونه اش داشته است.

این پچ‌ها با چسب یا آب دهان به صورت چسبیده و معمولاً از مخمل سیاه یا تافته ابریشم ساخته می‌شدند. این پچ‌ها می‌توانستند از نقاطی سیاه و کوچک تا شکل‌هایی ظریف مانند هلال ماه و ستارگان متفاوت باشند. این ترند در فرانسه شکل گرفته و به دیگر نقاط اروپا سرایت کرد و صد‌ها سال ادامه یافت. در اوایل قرن بیستم نیز بار دیگر استفاده از این پچ‌ها رایج شده و بازیگرانی مانند جین هارلو نیز از آن‌ها استفاده می‌کردند.

بهترین: سایه چشم

سایه چشم یا Cut crease یک ترند آرایشی است که هر از چند گاهی می‌رود و باز می‌گردد. این ترند شامل یک سایه تاریک روی چین و چروک یا شکن پشت پلک بوده و سایه‌ای روشن‌تر که روی خود پلک قرار می‌گیرد. این نوع آرایش به روز‌های اولیه هالیوود و دروران سینمای صامت باز می‌گردد که ستارگان فیلم‌ها می‌خواستند چشم هایشان را متمایز و مشخص نشان دهند. این ترند آرایشی اگر چه برای هر زنی موثر است، اما برای کسانی که چشم‌های کوچک و فرو رفته دارند نتیجه خوبی در پی دارد.

بدترین: آرایش سربی

این روز‌ها مردم به برنزه کردن پوستشان فکر می‌کنند، اما در گذشته زنان بیشتر می‌خواستند که صورتشان کم رنگ و رنگ پریده به نظر برسد. این ترند آرایشی به روز‌هایی باز می‌گردد که اغلب مردم مجبور بودند در بیرون از خانه کار کنند. از این رو صورت‌های کم رنگ نماد جایگاه اجتماعی بود که نشان می‌داد یک زن آنقدر ثروتمند است که نیازی به کار در فضای باز که باعث آفتاب سوختگی می‌شد ندارد. بدین ترتیب میل شدید به کم رنگ نشان دادن صورت باعث شد که زنان به استفاده از سرب روی بیاورند.

ملکه الیزابت اول نیز از سفیداب سربی ونیزی برای پوشاندن جای زخم‌های آبله خود استفاده می‌کرده که ترکیبی از سرب و سرکه بوده است. این ترند آرایشی دستکم تا اواخر قرن هجدهم رواج داشت، اما تقاضا برای کم رنگ نشان دادن صورت به دوران روم باستان باز می‌گردد. اگر چه سرب باعث می‌شود که صورت کم رنگ‌تر به نظر برسد، اما استفاده طولانی مدت از آن عوارض بسیار وحشتناکی دارد که از آن میان می‌تواند به از بین رفتن رنگ طبیعی پوست، خرابی دندان، بوی بد دهان، ریزش مو و آسیب به ریه‌ها اشاره کرد.

بدترین: ابرو‌های بسیار نازک با مداد

مرتب کردن ابرو‌های یک بحث است، اما بین برداشتن یک لایه ابرو و یا برداشتن بخش زیادی از آن تفاوت زیادی وجود دارد. در دهه ۱۹۲۰ زنان ابرو‌های خود را بسیار نازک می‌کردند یا با کندن تمامی ابرو‌های خود با مداد آرایش یک ابروی بسیار نازک می‌کشیدند.

ستاره‌های سینما به محبوبیت این ترند کمک کردند که تا دهه ۱۹۴۰ ادامه داشت. تلاش برای شبیه کردن خود به مونا لیزا (که نداشتن ابروی او به گفته کارشناسان به دلیل از بین رفتن رنگ آن و نه انتخاب زیبایی شناختی و عمدی لئوناردو داوینچی بوده است) بدترین انتخاب آرایشی نیست، اما ضرورتی نیز ندارد و برای داشتن آن باید دائماً ابرو‌های خود را بکنید.

بهترین: چشم‌های دودی

چشم‌های دودی یک ترند آرایشی گرم و جذاب است که زمان چیزی از جذابیت آن نمی‌کاهد و در سراسر جهان نیز محبوب است و بسته به مقدار اعمال آن می‌توانید در خانه، مهمانی یا هر جایی آن را استفاده کنید. این ترند آرایشی قرن هاست که به کار گرفته شده و تاریخچه آن به دوران مصر باستان باز می‌گردد. تحقیقات نشان می‌دهد که مصریان نه تنها برای داشتن ظاهر زیباتر بلکه محافظت از خود در برابر بیماری از این سبک آرایشی استفاده می‌کردند. موادی که آن‌ها برای این کار مورد استفاده قرار می‌دادند حاوی نمک‌های سرب دار بود که در مقادیر کم می‌توانست سیستم ایمنی را تقویت کند.

بدترین: ریمل‌های رنگی

ریمل چشم تنها در رنگ‌های تیره وجود ندارد و انواع مختلفی از ریمل‌ها با رنگ‌های رنگین کمانی عرضه می‌شود که چندان جالب به نظر نمی‌رسند. در حالی که این ریمل‌های رنگی باعث مشخص‌تر شدن چشم‌ها می‌شوند، اما تنها برای آرایش‌های هالووینی مناسب به نظر می‌رسند و نه استفاده روزمره.

این در حالی است که ریمل مشکی باعث می‌شود مژه‌ها بلندتر و پرتر شوند و برخلاف ریمل‌های رنگی ظاهری پرحجم و غیرطبیعی ندارد. اگر چه شاید فکر کنید که ریمل‌های رنگی اختراع دوران مدرن است، اما ریمل‌های ارغوانی و سبز از دهه ۱۹۶۰ وجود داشته اند. همچنین در دوران ملکه الیزابت اول نیز زنان تلاش می‌کردند مژه هایشان را رنگی کنند تا شبیه مو‌های قرمز ملکه الیزابت باشند.

منبع: thelist