آتش‌نشانان، چون پروانه‌ی گرد شعله‌اند. همین عبارت لایق یک موزه است. مدیر موزه‌ی آتش نیویورک، گری اوربانوویچ قصد دارد تا اشخاص را به درون دیواره‌های انجمنی دوستانه، فداکارانه و برادرانه هدایت کند که از قضا زیرکانه پیشرفت آتش‌نشانی به پیشه‌ای چندفرهنگی و فارغ از محدودیت‌های جنسیتی را نیز به رخ میکشد. این موزه رد انقلاب در مسائل مربوط به آتش را پیگیری میکند، از سیاست‌های بیمه‌ای هیندنبرگ و اتوموبیل‌های دلربایی که حکم ماشین آتش‌نشانی را داشتند و با بخار کار میکردند تا لباس‌های آتش‌نشانی مدرنی که میتوانید در این موزه امتحان کنید. حتی میتوانید در طبقه‌ی سوم این مجموعه به منظور برگزاری مهمانی و عروسی محل رزرو کنید. یک موزه‌ی آتش‌نشانی استونیایی نیز هست که بسیار کوچکتر است، اما مجموعه‌ی آنتیک آن کم‌نماتر از این موزه نیست.

موزه‌ی بخش درمانی ارتش در قلعه‌ی سم هیوستون تکزاس آمریکا، یکی از محدود موسسات وقف شده در جهت گرامیداشت و آموزش درباره‌ی کار پزشکان نبرد است و آثار این شغل مهم را از سال ۱۷۷۵ تاکنون گرامی میدارد. بازدیدکنندگان میتوانند تغییرات این شغل در طی زمان را بنگرند که البته تمرکز این موزه روی جنگ‌های جهانی و جنگ ویتنام و طوفان صحراست جنگ خلیج در نتیجه‌ی حمله‌ی عراق به کویت بر خلاف مانکن‌های معمول و حس تقدیس‌شده‌ی اکثر موزه‌های ارتش، این موزه تلاش دارد تا چهره‌ای تازه از جنگ به نمایش بگذارد، چهره‌ی تقلا برای نجات جان‌ها در میدان نبرد. اکثر مردم میدانند که زمانی درمان گلوله‌ای که به قسمتی غیرکشنده از دست اصابت میکرد یک اره بوده است. دیدن مسیر دستیابی انسان‌ها از تجهیزات پزشکی اولیه، چون اره به اعمال بیمارستانی احساسی کامل از پیشرفت به انسان میدهد.

بشردوستان هرروزه خود را در معرض خشونت و بلایای طبیعی و بیماری قرار میدهند‌و این ماموریتی خطرناک و ۱۵۰ ساله است آنهم فقط به منظور یاری رساندن به دیگران. موزه‌ی صلیب سرخ واقع در ژنو سوییس، در سال ۱۹۸۸ بنا شد و این ۱۵۰ سال را مایه‌ی مباهات میداند. پس از عبور از یک پای بزرگ و سفید که بر پرده‌ی فیلم بخش حقوق‌بشر این موزه به نمایش درآمده و نماد لگدمال شدن این حقوق است، به هزاران اثر از جنگ جهانی اول (عکس‌ها و ویدئو‌های گرفته‌شده در میدان نبرد و فیلم‌های مرتبطی که ماموریت این موزه را بیان میکنند) و همچنین ادبیات غنی جنگی بر میخورید. لوح‌های درون موزه تاریخ این سازمان را تشریح میکنند و نقض‌های تاریخی حقوق بشر و ترقی‌های معاصر جهانی مثل تولید واکسن فلج اطفال را نشان میدهند. تم نمایشگاه‌ها سه مشخصه را در بر میگیرد، دفاع از ارزش انسان، بازسازی ارتباطات خانوادگی و کاهش خطرات طبیعی.

مرکز کانادایی میراث هواپیما‌های ملخی از سال ۱۹۸۷ وقف یادآوری سبک زندگی و تاریخچه‌ی خلبان‌های این نوع هواپیما شده است. خلبان‌هایی که با این نوع هواپیمای اولیه در آب و هوای کشنده و با سیگنال ضعیف و ارتباط محدود پرواز میکردند تا به شهرها، شکارچیان، کارگران نفتی و ماهی‌گیران در مناطق دوردست خدمت برسانند. این موزه در اونتاریو قرار دارد و از بیش از ۳۰ عدد از این نوع هواپیما‌ها نگهداری میکند که در تمی هنرمندانه و بیابانی به معرض نمایش گذاشته شده‌اند. دو تالار و بخش شبیه‌سازی پرواز نیز در این موزه وجود دارد. بچه‌ها عاشق اینند که از هواپیما‌ها بالا بروند و هوانوردی یا به اصطلاح خلبان‌بازی کنند. در اینجا همچنین میتوان با افرادی واقعا شگفت‌انگیز ملاقات کرد و به صحبت پرداخت، شاید بپرسید چه کسانی؟ البته که با خلبان‌هایی که زندگیشان را وقف یاری‌رسانی به افراد سرگردان در دریای بیابان‌ها کرده‌اند.

موزه‌ی کشتی شکسته‌ی دریاچه‌های بزرگ تاریخ فجایای دریانوردی را با عنوان شایسته‌ی بهشت در میشیگان آرشیو میکند که در آن بقایا، عتیقه‌جات و ترمیم‌شده‌ی تکه‌های کشتی‌هایی، چون ادموند فیتزجرالد به نمایش گذاشته میشود.

موزه‌ی گاوبازی مادرید تاریخ یکی از سنت‌های خونین فرهنگی را در دل خود جای داده است.

موزه‌ی شاتل فضایی کلمبیا با مصنوعات فاجعه‌ی کلمبیا (اشاره به انفجار فضانورد کلمبیا در سال ۲۰۰۳ در فضا و توصیفات افرادی که در وقوع و نظافت اثرات فاجعه حضور داشتند) نشان میدهد که بزرگترین ماجراجویی‌های بشر با چه سرعتی قابل فروپاشی‌اند.

موزه‌ی فِر‌تِرِید به بازدیدکنندگان خطرات زندگی صیادان آمریکایی و دیدن اسلحه‌های لوکس و لباس‌ها و تدارکات و شنیدن از عادات و داستان‌هایشان را ارائه میکند.