پارسی وی : پس از آن که نامزد دختر دانشجوی قربانی تجاوز گروهی در دهلی نو برای اولین بار در گفتگو با شبکه های تلویزیونی از اتفاقات شب حادثه سخن گفت، فصل تازه ای در پرونده این ماجرای هولناک گشوده شده است. پرونده قضایی این حادثه به زودی به یک دادگاه ویژه ارجاع داده خواهد شد تا روند دادرسی آن تسریع شود.

به نقل از شفقنا، ماجرای هولناک تجاوز 5 مرد سنگدل به یک دختر دانشجو احساسات هندی ها را به شدت جریحه دار کرده و موجی از خشم و انزجار نسبت به جرائم روزافزون علیه زنان را در این کشور به راه انداخته است. مردم هند در تظاهرات های اخیر خود خواستار حساسیت بیشتر پلیس نسبت به مسائل امینتی، بهبود امنیت خیابان ها و تغییر در نگرش های اجتماعی شده اند.

صحبت های تازه نامزد این دختر 23 ساله، که در هنگام حمله متجاوزان به دختر دانشجو در صحنه حضور داشته است نیز به حساسیت قضیه افزوده است.

به متجاوزان التماس کردم که نامزدم را رها کنند؛ هیچ کس به ناله های ما توجه نکرد
این مرد 28 ساله که برای اولین بار پس از وقوع حادثه دردناک تجاوز و مرگ نامزدش، با شبکه تلویزیونی فرانس پرس گفتگو می کرد، از عریان شدن و بیرون انداخته شدن خود و نامزد مرحومش از اتوبوس در حال حرکت، و بی توجهی رهگذران به ناله های آنها که عریان و زخمی در کنار خیابان افتاده بودند، صحبت کرد.

وی همچنین از پلیس محلی به خاطر درک نکردن شرایط روحی وی و نامزدش پس از حادثه انتقاد کرد و مراقبت های پزشکی انجام شده توسط بیمارستانی که نامزدش در آن بستری شده بود را ناکافی دانست.

این مرد که خبرگزاری فرانس پرس به دلایل امنیتی از اعلام نامش خودداری کرده است در مورد حمله ددمنشانه متجاوزان که نهایتاً موجب خونریزی داخلی و مرگ دختر دانشجو در هفته گذشته شدگفت: « من آنجا رفتار وحشیانه ای را دیدم که امیدوارم دیگران هیچ وقت چنین صحنه هایی را نبینند».

وی که در یک شرکت نرم افزاری در پایتخت هند مشغول به کار بوده و پس از حادثه دلخراشی که برای نامزدش پیش آمده هنوز در مرخصی به سر می برد، در ادامه گفتگوی خود با فرانس پرس که از منزل پدری اش در شمال هند انجام می شد افزود: « من در ابتدا با متجاوزان درگیر شدم اما وقتی دیدم توان مقابله با آنها را ندارم ملتمسانه از آنها خواستم که نامزدم را رها کنند».

ادعای یکی از متهمان در روز دادگاه: هنوز به سن قانونی نرسیده ام
هنوز زمان زیادی از وقوع این حادثه نگذشته بود که پلیس هند شش فرد مظنون به دست داشتن در این حادثه را دستگیر نمودهو به اتهام آدم ربایی، تجاوز به عنف و قتل به دادگاه کشاند. در اولین جلسه دادگاه که روز پنج شنبه برگزار شد یکی از متهمان ادعا کرد که تنها 17 سال دارد و به سن قانونی نرسیده است. دادگاه، این متهم را جهت انجام آزمایشاتی به منظور تشخیص سن دقیقش به پزشکی قانونی معرفی کرده است.

در روز دادگاه، حضور گسترده نیروهای پلیس کاملاً احساس می شد و اصلاً مشخص نبود که آیا متهمان حادثه همه با هم در دادگاه حضور خواهند یافت و یا تک تک محاکمه خواهند شد. وقتی زمان صرف ناهار فرا رسید، قاضی هنوز در حال گوش دادن به اظهارات متهمان و شاکیان پرونده بود.

انتقاد از بی توجهی پلیس و رهگذران به قربانیان؛ شکایت پلیس هند از فرانس پرس
نامزد دختر دانشجویی که در این حادثه قربانی شد، در گفتگو با خبرنگاران محلی ضمن انتقاد از بی توجهی رهگذران به ناله های خود و نامزدش مدعی شد که پلیس محلی پس از گذشت 45 دقیقه تازه به محل حادثه رسیده و به جای کمک کردن به آنها شروع به بازجویی از آنها کرده است.

وی در گفتگو با شبکه تلویزیونی هندی زبان « زی نیوز» در این خصوص اظهار داشت: « آنها [پلیس و رهگذران] می توانستند هرچه سریعتر من و نامزدم را به بیمارستان برساندند. برای یک فرد در حال مرگ، یک دقیقه هم یک دقیقه است».

پلیس هند نیز امروز شنبه در گفتگو با شبکه تلویزیونی فرانس پرس – که چهره نامزد دختر قربانی حادثه تجاوز گروهی را به طور واضح به تصویر کشیده است- از تنظیم شکایتی بر علیه این شبکه فرانسوی خبر داد. به گفته پلیس هند، فرانس پرس به طور غیرقانونی اقدام به افشای هویت یکی از قربانیان حادثه نموده است.

کمیته حمایت از حقوق روزنامه نگاران، در بیانیه ای این اقدام پلیس هند را محکوم کرده است.

چاره ای جز سوار شدن به آن اتوبوس مشکوک نداشتیم
نامزد دختر دانشجو در مصاحبه با فرانس پرس از عشق خود به آن دختر سخن گفت اما از اظهار نظر در مورد صحبت های دوستانش که گفته بودند آنها در شرف ازدواج قرار داشته اند، خودداری ورزید. وی همچنین به خبرنگار فرانس پرس گفت که چگونه کنترلهمه چیز در آن اتوبوس لعنتی از دست آنها خارج شده است.

این مرد و نامزد مرحومش که برای تماشای فیلم «زندگی پی» به سینمایی در یکی از بازارهای لوکس دهلی نو رفته بودند، پس از پایان فیلم متوجه شدند که وسیله نقلیه عمومی مناسبی برای بازگرداندن آنها به خانه در دسترس نیست.

وی می گوید: « از همان اول هم به آن اتوبوس و سرنشینانش شک داشتیم اما نامزدم دیرش شده بود و مجبور بودیم که سوار آن اتوبوس لعنتی شویم. این بزرگترین اشتباهی بود که ما انجام دادیم و بعد از آن کنترل همه چیز از دست ما رفت. راننده و سایر همدستانش پیش از آن که اتوبوس را نگه دارند و درها را قفل کنند مدام در حال علامت دادن به یکدیگر بودند. سپس آنها با چماقی کوچک به من حمله ور شده و پس از ضرب و شتم من، نامزدم را کشان کشان به یکی از صندلی های نزدیک کابین راننده آورده و به بدترین وجه ممکن مورد تجاوز قرار دادند. آنها در ادامه ضربات مرگباری را به نقاط حساس بدنش وارد کردند. نمی توانم به شما بگویم که وقتی آن صحنه را به یاد می آورم چه حالی پیدا می کنم. تمام بدنم از فرط درد و اندوه به لرزه می افتد».

نامزد قربانی اصلی حادثه در ادامه از برخورد پلیس محلی و خدمات ارائه شده توسط بیمارستانی که نامزدش را پذیرش کرده بود نیز انتقاد می کند. وی در این باره می گوید: « مأموران پلیس با ما مثل اشیاء برخورد کردند… به جای اینکه به ما کمک کنند فقط می خواستند هرچه سریعتر مسئله را با بازجویی سرپایی از ما به سرانجام برسانند. سرعت عمل و خدمات ارائه شده از سوی بیمارستان صفدر جانگ نیز اصلاً راضی کننده و موثر نبود».

به پسرم افتخار می کنم؛ او یک قهرمان است
پدر این مرد نیز در یک مصاحبه تلفنی به خبرنگار فرانس پرنس گفت که پسرش هنوز هم بعد از آن حادثه در شوک به سر می برد. وی افزود: « او شاهد یک جنایت وشتناک بوده است و مدتی زمان می برد تا از لحاظ روحی به شرایط عادی بازگردد. البته پس از آن که موقتاًدهلی را ترک کرده و در کنار ما حضور یافته، وضعیت روحی اش بهتر شده و غذا خوردن را دوباره از سر گفته است. من به پسرم افتخار می کنم؛ وی تا آنجا که می توانست برای نجات جان آن دختر مرحوم تلاش کرد. او یک قهرمان است».