مسئولان برگزاری هفتاد و سومین جشنواره فیلم کن به تازگی «اسپایک لی» ـ کارگردان آمریکایی ـ را به عنوان رییس داوران بخش رقابتی این جشنواره در سال ۲۰۲۰ انتخاب کردند تا در طول بیش از هفت دهه برگزاری این رویداد سینمایی برای اولین بار یک سینماگر سیاه‌پوست رییس داورن این جشنواره مهم سینمای جهان باشد.
این کارگردان ۶۲ ساله با اولین ساخته‌اش در سال ۱۹۸۶ با نام «می‌خواهد به دستش بیاورد» توانست جایزه بخش دو هفته کارگردانان کن را به خود اختصاص دهد و پس از آن نیز فیلم معروف «کار درست را انجام بده» در سال ۱۹۸۹ و «تب جنگل» را در سال ۱۹۹۱ در بخش رقابتی کن داشت. فیلم «دختر ۶» دیگر ساخته او در سال ۱۹۹۶ در بخش غیررقابتی کن رونمایی شد و «تابستان سام» نیز در سال ۱۹۹۹ بخشی از برنامه دو هفته کارگردانان بود. در سال ۲۰۰۲ فیلم «۱۰ دقیقه بزرگتر» ساخته «اسپایک لی» در بخش نوعی نگاه کن به نمایش گذشته شد و پس از یک وقفه طولانی «اسپایک لی» در سال ۲۰۱۸ با فیلم «کلنزمن سیاه» به کن آمد و در نهایت جایزه بزرگ جشنواره را از آن خود کرد.
به بهانه انتخاب«اسپایک لی» در رأس داوران جشنواره کن ۲۰۲۰، نگاهی خواهیم داشت به چهره‌هایی که از آغاز جشنواره تا به امروز مسوولیت ریاست داوران رقابتی این رویداد سینمایی را برعهده داشتند:
۲۰۱۹؛ سال گذشته «الخاندرو گونزالز ایناریتو» کارگردان مطرح مکزیکی رئیس هیات داوران جشنواره کن بود. این کارگردان سرشناس سابقه طولانی در کن دارد و اولین‌بار در سال ۲۰۰۰ میلادی با فیلم «عشق سگی» در این رویداد سینمایی حضور یافت و جایزه بزرگ هیأت داوران این جشنواره را کسب کرد. «ایناریتو» در سال ۲۰۰۶ نیز با فیلم «بابل» جایزه کارگردانی کن را به خود اختصاص داد. این کارگردان مکزیکی در سال ۲۰۱۰ بار دیگر با فیلم تحسین‌شده «زیبا» با بازی «خاویر باردم» قدم به جشنواره کن گذاشت و این فیلم جایزه بهترین بازیگر مرد کن را کسب کرد.
۲۰۱۸؛ «کیت بلانشت» بازیگر برنده اسکار هالیوودی به عنوان هشتمین سینماگر زن ریاست داوران کن را بر عهده گرفت. «اولیویا دی هاویلند» بازیگر بریتانیایی ـ آمریکایی برنده اسکار اولین زنی است که در تاریخ جشنواره کن و در سال ۱۹۶۶ در رأس هیات داوران رقابتی این رویداد سینمایی قرار گرفت و در سال‌های پس از آن نیز «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اینگرید برگمن» (۱۹۷۳)، «ژان مورو» (۱۹۷۵) و (۱۹۹۵)، «ایزابل آجانی» (۱۹۹۷)، «لیو اولمان» (۲۰۰۱) و «جین کمپیون» (۲۰۱۴) دیگر سینماگران زنی بودند که پیش از این به عنوان رییس هیات داوران جشنواره کن انتخاب شده‌اند.
۲۰۱۷؛ «پدر آلمادوار» اسپانیایی در رأس هیات داوران رقابتی هفتادومین جشنواره کن حضور داشت. او که یکی از چهره‌های محبوب کن است، تاکنون شش بار با فیلم‌های «همه چیز درباره مادرم»، «بازگشت»، «آغوش‌های گسسته»، «پوستی که در آن زندگی می‌کنیم»، «جولیتا» و «درد و شکوه» در بخش رقابتی جشنواره حضور داشته است. «آلمادوار» در سال ۲۰۰۴ نیز با فیلم «تربیت بد» افتتاح‌گر جشنواره کن بود.
۲۰۱۶؛ «جورج میلر» استرالیایی که سال گذشته فیلم «مکس دیوانه: جاده خشم» را در کن رونمایی کرد، در سال ۲۰۱۶ رئیس داوران کن بود؛ در سالی که فیلم «فروشنده» فرهادی یکی از نامزدهای نخل طلا بود، هیات داوران دو جایزه بهترین فیلمنامه و بهترین بازیگر مرد (شهاب حسینی) را به این فیلم اختصاص دادند. نخل طلای کن ۲۰۱۶ هم به فیلم انگلیسی «من، دنیل بلیک» به کارگردانی «کن لوچ» رسید.
۲۰۱۵؛ برگزارکنندگان شصت‌وهشتمین جشنواره فیلم کن ریاست هیات داوران معتبرترین فستیوال سینمایی جهان را برای نخستین‌بار به دو نفر اعطا کردند؛ جوئل و اتان کوئن، کارگردانان سرشناس هالیوود. برادران کوئن با دومین فیلم خود «بزرگ کردن آریزونا» در سال ۱۹۸۷ اولین تجربه حضور خود در کن را پشت سر گذاشتند. این دو تاکنون ۹ اثر را در رقابت‌های این جشنواره بین‌المللی شرکت داده‌اند. در سال ۱۹۹۱ یک نخل طلا (بارتون فینک)، سال ۱۹۹۶ و ۲۰۰۱ دو جایزه بهترین کارگردانی و در سال ۲۰۱۳ جایزه بزرگ جشنواره فیلم کن را از آن خود کرده‌اند.
۲۰۱۴؛ «جین کمپیون» کارگردان صاحب‌نام که در تمام ادوار برگزاری جشنواره کن، تنها کارگردان زن برنده نخل طلا محسوب می‌شود، سال گذشته و در دوره شصت‌وهفتم بر مسند هیات داوران بخش رقابتی کن نشست. وی در سال ۱۹۹۲ با فیلم تحسین‌شده «پیانو» موفق به دریافت این جایزه شد و در میان چهار کارگردان زنی قرار دارد که تاکنون توانسته‌اند نامزد اسکار کارگردانی شوند.
۲۰۱۳؛ مسوولان برگزاری جشنواره کن در حالی «استیون اسپیلبرگ»، کارگردان سرشناس هالیوود را به عنوان ریاست هیات داوران شصت و ششمین دوره این رویداد سینمایی انتخاب کردند که وی با وجود کارنامه کاری فوق‌العاده، در جشنواره کن سابقه درخشانی نداشت و تنها حضورش به سال ۱۹۷۴ با فیلم «شوگرلند اکسپرس» بازمی‌گردد که نامزد نخل طلا بود و توانست مشترکا جایزه بهترین فیلمنامه را به دست آورد.
۲۰۱۲؛ در شصت‌وپنجمین دوره جشنواره کن «نانی مورتی»، کارگردان سرشناس ایتالیایی بر منصب ریاست هیات داوران نشست. این کارگردان باسابقه ایتالیایی حضور چشمگیری در کن داشته؛ به گونه‌ای که شش‌بار در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بوده و یک‌بار این جایزه را با فیلم «اتاق پسر» در سال ۲۰۰۱ همراه با جایزه فیپرشی از آن خود کرد. از دیگر افتخارات این کارگردان در کن می‌توان به جایزه بهترین کارگردانی و جایزه کالسکه طلایی سال ۲۰۰۴ اشاره کرد. در این دوره «هانکه» برای فیلم «عشق» نخل طلا را گرفت.
۲۰۱۱؛ «رابرت دنیرو»، بازیگر سرشناس و پرافتخار هالیوودی در این سال رییس هیات داوران کن بود. وی سابقه چندانی در جشنواره کن نداشت و یک‌بار با فیلم «راننده تاکسی» در بخش رقابتی حضور داشت. در سالی که دنیرو به عنوان یک چهره سرشناس و مطرح بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست، «درخت زندگی» ساخته «ترنس مالیک» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۱۰؛ این‌بار نوبت «تیم برتون»، دیگر کارگردان سرشناس هالیوود بود تا در شصت‌وسومین دوره کن رییس هیات داوران شود. در کارنامه سینمایی این کارگردان تنها یک حضور در بخش رقابتی با فیلم «اد وود» دیده می‌شود. «عمو بونمی که می‌تونه خاطرات زندگی گذشته‌اش را به یاد بیاره» از تایلند بهترین فیلم بخش رقابتی معرفی شد.
۲۰۰۹؛ «ایزابل هوپر»، بازیگر سرشناس فرانسوی که دو بار در سال‌های ۱۹۷۸ و ۲۰۰۱ برای فیلم‌های «ویولت» و «معلم پیانو» بهترین بازیگر کن شد، رییس هیات داوران جشنواره کن بود که در پایان فیلم «ربان سفید» ساخته میشل هانکه را به عنوان برنده نخل طلا اعلام کرد.
۲۰۰۸؛ «شون پن»، بازیگر و کارگردان هالیوودی در حالی ریاست هیات داوران را برعهده داشت که در سال ۱۹۹۷ با فیلم «او بسیار دوست داشتنی است» جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد و در سال ۲۰۰۱ نیز با فیلم «پیمان» نامزد نخل طلا شد. در این سال فیلم «کلاس» ساخته «لاورنت کانته» نخل طلا را کسب کرد.
۲۰۰۷؛ «استفن فریرز» که سابقه دو نامزدی نخل طلا در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۶ را داشت، رییس هیات داوران کن شد. فیلم «۴ ماه، ۳ هفته و دو روز» ساخته «کریستین مونیگو» نخل طلا را به دست آورد.
۲۰۰۶؛ در پنجاه‌ونهمین دوره جشنواره کن «وونگ کار وای»، کارگردان موج نو سینمای هنگ‌کنگ با چهار نامزدی نخل طلا، رییس هیات داوران معرفی شد. وی یک جایزه بهترین کارگردانی کن را با فیلم «خوشبخت کنار هم» در کارنامه سینمایی دارد. در این سال فیلم تحسین‌شده «بادی که به مرغزار می‌وزد» به کارگردانی «کن لوچ» موفق به کسب نخل طلا شد.
۲۰۰۵؛ «امیر کاستاریکا» به عنوان یکی از برترین و پرافتخارترین چهره‌های تمام ادوار جشنواره کن رییس تیم داوری بخش رقابتی شد. این کارگردان صربستانی در سال ۱۹۸۵ با فیلم «وقتی پدر برای کار و کاسبی رفته بود» و در سال ۱۹۹۵ با فیلم «زیرزمین» دو جایزه نخل طلا را گرفت. وی سه بار دیگر نیز نامزد نخل طلا شد و یک جایزه بهترین کارگردانی (عصر کولی‌ها) و یک جایزه فیپرشی را نیز کسب کرده است. در این سال فیلم «بچه» ساخته برادران داردن بهترین فیلم معرفی شد.
۲۰۰۴؛ «کوئنتین تارانتینو»، کارگردان موفق هالیوود در پنجاه‌وهفتمین دوره کن رییس هیات داوران بود. وی در سال ۱۹۹۴ با فیلم «داستان عامه‌پسند» نخل طلا گرفت و به اوج شهرت رسید. وی دوبار پس از آن نیز با فیلم‌های «ضدمرگ» و «حرامزاده‌های عوضی» نامزد نخل طلا بود. در این سال نخل طلا به فیلم «فارنهایت ۹/۱۱» ساخته مایکل مور رسید.
۲۰۰۳؛ «پاتریس شرو»، بازیگر و کارگردان فرانسوی که سه‌بار سابقه حضور در بخش رقابتی را داشت، در سال ۱۹۹۴ با فیلم «ملکه ماروت» جایزه هیات داوران را گرفت. فیلم «فیل» ساخته‌ی معروف «گاس ون سنت» در این سال نخل طلا را گرفت.
۲۰۰۲؛ «دیوید لینچ»، کارگردان سرشناس آمریکایی رییس هیات داوران بود. لینچ که با فیلم «در قلب وحشی» در سال ۱۹۹۰ نخل طلای کن را کسب کرد، سه‌بار دیگر با فیلم‌های «جاده مالهند» (جایزه بهترین کارگردانی) ، «داستان استریت» و «توئین پیکس: با من بر آتش برو» نامزد نخل طلا بوده است. در این سال فیلم «پیانیست» ساخته رومن پولانسکی جایزه بهترین فیلم را گرفت.
۲۰۰۱؛ این‌بار ریاست هیات داوران کن به یک بازیگر و کارگردان زن رسید؛ «لیو اولمن»، سینماگر نروژی و بازیگر مورد علاقه «اینگمار برگمن» در راس تیم داوری کن قرار گرفت. وی با فیلم «بی‌ایمان» در سال ۲۰۰۰ نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «اتاق پسر» ساخته «نانی مورتی» بهترین فیلم جشنواره شد.
۲۰۰۰؛ «لوک بسون»، کارگردان سرشناس فرانسوی در حالی در این سال رییس هیات داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش حضور چشمگیری در جشنواره کن دیده نمی‌شود. «لارس فون تریر» با فیلم «رقصنده در تاریکی» نخل طلا را گرفت.
۱۹۹۹؛ در این سال «دیوید کراننبرگ»، کارگردان سرشناس کانادایی در جشنواره کن رییس هیات داوران شد. وی چهار نامزدی نخل طلا، کسب یک کالسکه طلایی و یک جایزه ویژه هیات داوران را در افتخارات خود دارد. «رزتا» ساخته برادران داردن نخل طلای کن را به دست آورد.
۱۹۹۸؛ «مارتین اسکورسیزی»، از سرشناس‌ترین و بزرگترین کارگردانان معاصر سینمای جهان در این سال رییس هیات داوران جشنواره کن بود. وی در سال ۱۹۷۶ با فیلم «راننده تاکسی» موفق به کسب نخل طلا شد و سه‌بار دیگر نیز در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «پس از ساعت‌ها» جایزه بهترین کارگردانی کن را برای او به ارمغان آورد. فیلم «ابدیت و یک روز» ساخته «تئو آنجلوپلوس» جایزه نخل طلا را از آن خود کرد.
۱۹۹۷؛ «ایزابل یاسمین آجانی»، بازیگر فرانسوی و برنده چهار جایزه بازیگری سزار، گرچه حضور پررنگی در جشواره کن نداشته، اما به عنوان رییس هیات داوران جشنواره انتخاب شد. در این سال فیلم «طعم گیلاس» ساخته عباس کیارستمی و «مارماهی» ساخته «شوهی ایمامورا» مشترکا نخل طلا را کسب کردند.
۱۹۹۶؛ «فرانسیس فورد کاپولا»، کارگردان صاحب‌نام هالیوود و خالق «پدرخوانده» ریاست هیات داوران کن را در این سال عهده‌دار بود. وی دو جایزه نخل طلا با فیلم‌های «اینک آخرالزمان» (۱۹۷۹) و «مکالمه» (۱۹۷۴)، یک جایزه فیپرشی و یک جایزه کلیسای معنوی را در کارنامه سینمایی خود دارد. در این سال جایزه نخل طلا به فیلم «رازها و دروغ‌ها» ساخته «مایک لی» رسید.
۱۹۹۵؛ «ژان مورو»، بازیگر، خواننده و کارگردان فرانسوی هدایت هیات داوران کن را در این سال برعهده داشت. این سینماگر فرانسوی در سال ۱۹۶۰ با فیلم «هفت روز، هفت شب» جایزه بهترین بازیگر زن را از آن خود کرد. فیلم «زیرزمین» ساخته «امیر کاستاریکا» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
۱۹۹۴؛ چهل‌وهفتمین دوره جشنواره کن با ریاست «کلینت ایست‌وود»، کارگردان و بازیگر مشهور آمریکایی در هیات داوران همراه بود. وی با یک نخل طلا برای «رودخانه مرموز» (۲۰۰۳) و چهار حضور در بخش رقابتی و یک نخل طلای افتخاری کارنامه درخشانی در جشنواره کن دارد. در این سال فیلم «داستان عامه‌پسند» ساخته «کوئنتین تارانتینو» جایزه بهترین فیلم را کسب کرد.
۱۹۹۳؛ «لوئیس مال»، کارگردان سرشناس سینمای فرانسه که نخل طلای کن را با فیلم «دنیای خاموش» در سال ۱۹۵۶ کسب کرد، رییس هیات داوران معرفی شد. از دیگر افتخارات او در کن می‌توان به سه نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «کودک زیبا»(۱۹۷۸)، «زمزمه قلب»(۱۹۷۱) و «کلکته»(۱۹۶۹) اشاره کرد. جایزه نخل طلا مشترکا به «وداع با محبوبم» ساخته «چن کایگه» و «پیانو» ساخته «جین کمپیون» اعطا شد. «عباس کیارستمی»، کارگردان سرشناس ایرانی یکی از اعضای هیات داوران بود.
۱۹۹۲؛ «ژرار دپاردیو»، بازیگر مشهور فرانسوی که اخیرا تابعیت روس گرفته در این سال رییس هیات داوران کن شد؛ در حالی که دو سال پیش از آن برای فیلم «سیرانو دوبرژاک» جایزه بهترین بازیگر مرد را از کن گرفته بود. فیلم «بهترین نیات» ساخته «بیل آگوست» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۹۱؛ «رومن پولانسکی»، کارگردان، نویسنده و بازیگر سرشناس هالیوود که امسال با «ونوس در پوست خز» یکی از نامزدهای نخل طلا است، در سال ۱۹۹۱ بر مسند ریاست داوران کن نشست. وی در سال ۲۰۰۲ موفق به کسب نخل طلا با فیلم «پیانیست» شد، در حالی که پیش از آن نیز با فیلم «مستاجر» در سال ۱۹۷۶ در بخش رقابتی حضور داشت. فیلم «بارتون فینک» ساخته «برادران کوئن» نخل طلای این سال را کسب کرد.
۱۹۹۰؛ در این سال نوبت به چهره سرشناس سینمای ایتالیا «برناردو برتولوچی» رسید تا ریاست هیات داوران کن را به عهده بگیرد. این کارگردان سرشناس دو نامزدی نخل طلا با فیلم‌های «زیبایی ربوده شده» (۱۹۹۶) و «تراژدی یک مرد مضحک» (۱۹۸۱) کسب کرده و یک جایزه نخل طلای افتخاری را نیز دریافت کرد. در این سال فیلم «در قلب وحشی» ساخته «دیوید لینچ» موفق به دریافت نخل طلای کن شد.
۱۹۸۹؛ «ویم وندرس» از چهره‌های مطرح تمام ادوار جشنواره کن است که در سال ۱۹۸۹ رییس هیات داوران بود. وی علاوه‌بر کسب نخل طلا در سال ۱۹۸۴ با فیلم «پاریس تگزاس»،هشت بار دیگر با فیلم‌های چون «پادشاهان جاده»، «دوست آمریکایی»، «همت»، «بهشت بر فراز برلین»، «بسیار دور، چنین نزدیک»، «پایان خشونت» و «فیلمبرداری در پالرمو» نامزد نخل طلا بود. یک جایزه ویژه هیات داوران، جایزه بهترین کارگردانی، دو جایزه فیپرشی و کلیسای معنوی از افتخارات وندرس در کن هستند. در این سال فیلم «جنسیت، دروغ‌ها و نوار ویدئو» ساخته «استیون سودربرگ» جایزه نخل طلا را گرفت.
۱۹۸۸؛ ریاست هیات داوران چهل‌ویکمین دوره جشنواره کن به «اتوره اسکولا»، کارگردان و فیلمنامه‌نوس مطرح ایتالیایی رسید که هشت‌بار در جمع نامزدهای نخل طلا حضور داشته است. وی جایزه بهترین کارگردانی با فیلم «زشت، کثیف، بد» (۱۹۷۶) و یک جایزه بهترین فیلمنامه با فیلم «تراس» (۱۹۸۰) را از کن کسب کرد. وی آخرین‌بار با فیلم «شکوه» در سال (۱۹۸۹) نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «پله فاتح» ساخته «بیل آگوست» بهترین فیلم بخش رقابتی را گرفت.
۱۹۸۷؛ «ایو مونتان»، بازیگر فرانسوی در این سال رییس هیات داوران کن شد تا مهمترین دستاورد زندگی هنری‌اش رقم بخورد. فیلم «زیر خورشید شیطان» ساخته «موریس پیاله» بهترین اثر بخش رقابتی انتخاب شد.
۱۹۸۶؛ «سیدنی پولاک»، کارگردان صاحب‌نام آمریکایی چهار سال پس از کسب جایزه اسکار ریاست هیات داوران کن را به عهده گرفت. این کارگردان فقید در سال ۱۹۷۲ با فیلم «جرمی جانسون» نامزد نخل طلا بود. در این سال فیلم «ماموریت مذهبی» ساخته «رولند جافه» موفق به کسب نخل طلا شد.
۱۹۸۵؛ یکی از معروف‌ترین عناصر موج نو سینمای جمهوری چک «میلوش فورمن» بر مسند ریاست هیات داوران کن نشست. این کارگردان برنده دو جایزه اسکار، در سال ۱۹۷۱ با فیلم «جهش» نامزد نخل طلا شد که البته جایزه ویژه هیات‌داوران را گرفت. فیلم «وقتی بابا برای کار و کاسبی رفته بود» به کارگردانی «امیر کاستاریکا» جایزه نخل طلای این دوره را دریافت کرد.
۱۹۸۴؛ «درک بوگارد»، بازیگر انگلیسی در حالی رییس هیات داوران معرفی شد که سابقه چندانی در این جشنواره سینمایی نداشت. در پایان این دوره فیلم «پاریس تگزاس» ساخته «ویم وندرس» نخل طلا گرفت.
۱۹۸۳؛ در این سال «ویلیام استیرن»، رمان‌نویس آمریکایی و برنده جایزه «پولیتزر» به عنوان چهره‌ای نه‌چندان سینمایی و از دنیای ادبیات بر مسند ریاست هیات داوران نشست. فیلم «ترانه غم‌انگیزی از نارایاما» ساخته «شوهی ایمامورا» جایزه نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۲؛ «جورجیو استرلر»، کارگردان ایتالیایی نه‌چندان سرشناس تئاتر و اپرا سکان هدایت هیات داوران کن را برعهده داشت. در این سال فیلم «گمشده» ساخته «کاستا گاوراس» و «راه» ساخته «ییلماز گونی» نخل طلا را مشترکا دریافت کردند.
۱۹۸۱؛ «ژاک دری»، کارگردان و فیلمنامه‌نویس فرانسوی که بیشتر برای ساخت فیلم‌های جنایی شهرت دارد رییس هیات داوران برگزیده شد. مهمترین دستاورد سینمایی وی حضور در جشنواره کن بود. «آندری وایدا» با فیلم «مرد آهنین» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۸۰؛ در سی‌وسومین دوره جشنواره کن «کرک داگلاس»، بازیگر و تهیه‌کننده سرشناس آمریکایی بر مسند ریاست هیات داوران نشست. وی موفقیت قابل ملاحظه‌ای در کن به دست نیاورده بود. فیلم‌های «All That Jazz» ساخته «باب فاسی» و «کاگه‌موشه» به کارگردانی «آکی‌را کوروساوا» نخل طلا را تصاحب کردند.
۱۹۷۹؛ «فرانسوا ساگان»، رمان‌نویس و نمایشنامه‌نویس فرانسوی رییس هدایت هیات داوران معتبرترین رویداد سینمایی دنیای شد تا برخلاف سایر جشنواره‌های سینمایی، یک نویسنده این مسوولیت را برعهده بگیرد. فیلم «اینک آخرالزمان» ساخته «فرانسیس فورد کوپولا» و «طبل حلبی» ساخته «فولکر شلوندورف» در پایان این دوره نخل طلا را دریافت کردند.
۱۹۷۸؛ «الن پاکولا»، سینماگر آمریکایی بر صندلی ریاست هیات داوران کن نشست. فیلم «درخت چوب صندل» به کارگردانی «ارمانو اولمی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۷؛ «روبرتو روسلینی»، کارگردان صاحب‌نام ایتالیایی که از او به‌عنوان «پدرخوانده موج نوی سینمای فرانسه» یاد می‌شود، در این سال ریاست هیات داوران کن را عهده‌دار بود. وی پیش از این و در سال ۱۹۴۶ با فیلم «رم شهر بی‌دفاع» موفق شده بود جایزه بزرگ هیات داوران کن را بگیرد.
۱۹۷۶؛ «تنسی ویلیامز»، نویسنده شهیر آمریکایی در این دوره رئیس هیات داوران کن بود که در پایان فیلم «راننده تاکسی» ساخته «مارتین اسکورسیزی» نخل طلا را دریافت کرد.
۱۹۷۵؛ «ژان مورو»، کارگردان، بازیگر و فیلمنامه‌نویس فرانسوی در حالی رییس هیات داوران شد که در کارنامه سینمایی‌اش یک نخل طلای افتخاری و یک جایزه بهترین بازیگری زن دیده می‌شود. در این سال فیلم «گزارش سال‌های آتش زیر خاکستر» ساخته «محمد لخدر حمینه» بهترین اثر بخش رقابتی شد.
۱۹۷۴؛ «رنه کلر»، فیلمساز برجسته فرانسوی از سوی مسوولان جشنواره کن به عنوان رئیس هیات داوران انتخاب شد. «مکالمه» ساخته «فرانسیس فورد کاپولا» بهترین فیلم معرفی شد.
۱۹۷۳؛ «اینگرید برگمن»، ستاره درخشان دهه ۴۰ هالیوود و برنده سه جایزه اسکار بازیگری رییس هیات داوران کن بود. جایزه نخل طلا مشترکا به «مترسک» ساخته جری شاتزبرگ و «مزدور» ساخته آلن بریجز رسید.
۱۹۷۲؛ «جوزف لوزی»، کارگردان آمریکایی که دو نخل طلا با فیلم‌های «تصادف» و «واسطه» داشت و همچنین دو بار نیز در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بود، رییس هیات داوران کن شد. «طبقه کارگر به بهشت می‌رود» ساخته الیو پتری بهترین فیلم بخش رقابتی شد.
۱۹۷۱؛ «میشله مورگان»، بازیگر فرانسوی به عنوان رییس هیات داوران انتخاب شد. فیلم «واسطه» ساخته جوزف لوزی نخل طلا را کسب کرد.
۱۹۷۰؛ «میگل آنخل آستوریاس»، شاعر و نویسنده اهل گواتمالا به عنوان یکی دیگر از چهره‌های ادبی، رییس جشنواره کن شد. فیلم معروف «MASH» ساخته رابرت آلتمن نخل طلا را گرفت.
۱۹۶۹؛ «لوچیانو ویسکونتی»، کارگردان بنام ایتالیایی در این سال رییس هیات داوران شد. وی دوبار با فیلم‌های «مرگ در ونیز» (۱۹۷۱) و «یوزپلنگ» (۱۹۶۳) نامزد نخل طلا شد و توانست با فیلم «یوزپلنگ» نخل طلا را از آن خود کند. همچنین وی برای این فیلم جایزه بیست‌وپنجمین سالگرد تاسیس جشنواره کن را گرفت. جایزه نخل طلا به «اگر …» ساخته لیندسی اندرسون رسید.
از سال ۱۹۶۸ تا اولین سال برگزاری جشنواره کن در سال ۱۹۴۶ نیز به ترتیب چهره‌های هنری چون «آندره چاسمن» (۱۹۶۶۸)، «الساندرو بلاستی» (۱۹۶۷)، «سوفیا لورن» (۱۹۶۶)، «اولیویا دو هاویلاند» (۱۹۶۵)، «فریتز لانگ» (۱۹۶۴)، «آرماند سالاکرو» (۱۹۶۳)، «تتسورو فروکاکی» (۱۹۶۲)، «ژان جیونو» (۱۹۶۱)، «جورج سیمنون» (۱۹۶۰)، «مارسل آکارد» (۱۹۵۸/۱۹۵۹)، «آندره مائوریس» (۱۹۵۷)، «موریس لمن» (۱۹۵۶)، «مارسل پانول» (۱۹۵۵)، «ژان کوکتو» (۱۹۵۴/۱۹۵۳)، «موریس جنوا» (۱۹۵۲)، «آندره موریس» (۱۹۵۱) و «جورج هویسمن» برای سال‌های (۱۹۴۹/۱۹۴۷/۱۹۴۶) ریاست هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کن را برعهده داشتند.
عباس کیارستمی کارگردان سرشناس ایرانی در سال ۱۹۹۳ و لیلا حاتمی در سال ۲۰۱۴ سینماگران ایرانی هستند که تاکنون در میان اعضای هیات داوران بخش رقابتی جشنواره کن حضور داشته‌اند.
کیارستمی سال ۲۰۱۴ ریاست هیات داوران بخش فیلم کوتاه و سینه‌فونداسیون کن را بر عهده داشت.
انتهای پیام
