به گزارش صلح خبر، در بسیاری از کشورها قوانین مرتبط با محدودیت تردد به منظور مقابله با شیوع این ویروس تا حدودی برداشته شده و فعالیت‌های اقتصادی به صورت تدریجی بازگشایی شده‌اند اما اقداماتی برای کنترل شیوع این بیماری به منظور آمادگی لازم برای مهار همه‌گیریِ بیشتر آن هم‌چنان در حال اجراست.
در ادامه پنج نکته درمورد تاثیر شیوع کروناویروس بر معلولان به نقل از “فوربز” آورده شده است:
۱) معلولان در گروه افرادی که بیشتر در معرض خطر ناشی از کرونا هستند، قرار دارند
اگرچه داشتن معلولیت احتمالاً به خودی خود کسی را در معرض خطر ابتلا به کروناویروس قرار نمی‌دهد اما بسیاری از معلولان دارای ناتوانی‌های خاص یا بیماری‌های مزمنی هستند که این بیماری را برای آن‌ها خطرناک‌تر می‌کند.
بیشتر افراد نگرانی‌های خاص خود را در رابطه با شیوع کرونا دارند اما از آنجا که معلولان در گروه افراد پرخطر هستند شنیدن اخبار و بیانیه‌ها مبنی بر این که “فقط” افراد مسن و بیماران مزمن به طور جدی در معرض خطر این بیماری قرار دارند، این نگرانی را تشدید می‌کند. این حس که افراد به یکدیگر اطمینان دهند که کرونا آنقدرها هم ترسناک نیست چرا که تنها جان گروه‌های پرخطر را می‌گیرد، برای افراد این گروه‌ها از جمله معلولان بسیار بد است.
در این شرایط ممکن است ارتباط مردم نیز با افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن کاهش یافته و همچنین به طور غیرمنصفانه‌ای به این افراد برچسب‌های ننگ‌آمیز زده شود. در همین شرایط نیز افراد با نژادهای آسیایی به دلیل این باور که شیوع کرونا از چین منشا گرفته و ارتباط این افراد با چینی‌ها با تبعیض‌های خاصی مواجه شده‌اند.
همچنین افرادی که به طور طبیعی به دلیل برخی از بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های ریوی یا مشکلات تنفسی به طور دائم سرفه می‌کنند نیز با برچسب‌های خاصی مواجه‌اند، در حالی که سرفه کردن آن‌ها طبیعی بوده و لزوماََ ارتباطی با ابتلای آن‌ها به کرونا ندارد.
به دلیل تمام این عوامل و عوامل دیگر، افراد دارای معلولیت ممکن است سطح اضطراب بالاتری راجع به کروناویروس را تجربه کنند و اضطراب نیز خطرات خاص خود از جمله تضعیف سیستم ایمنی بدن را به همراه دارد.
۲) انجام اقدامات حفاظتی در برابر کرونا برای معلولان سخت‌تر است
توصیه‌های متخصصان در مورد آماده‌سازی در برابر شیوع بیماری منطقی است و باید تا آنجا که ممکن است دنبال شود اما بسیاری از تجربیات گذشته افراد معلول و مریض درمورد بوروکراسی پزشکی و به دست آوردن کمک‌های در دسترس و انعطاف‌پذیر، این شک و تردید را ایجاد می‌کند که آیا این افراد نیز قادر به اجرای موفقیت‌آمیز این توصیه‌ها هستند یا خیر.
از یک طرف، برخی از معلولان نمی‌توانند خود را کاملاً مانند افراد دیگر قرنطینه کنند، زیرا آن‌ها به کمک منظم و مستمر سایر افراد برای انجام کارها و مراقبت روزانه از خود نیاز دارند. همچنین تأمین مواد غذایی برای برخی از معلولان می‌تواند در شرایط قرنطینه دشوارتر نیز باشد. حتی تمیز کردن خانه و شستن دست‌ها به دلیل نقص جسمی، موانع محیطی یا در دسترس نبودن برخی از خدمات برای این افراد بسیار دشوار است.
برخی از افراد با بیماری‌های مزمن حتی نگران این موضوع هستند که نتوانند لوازم اضافی بهداشتی و داروهایی را که به عموم مردم توصیه می‌شود، دریافت کنند چرا که حتی در شرایطی که بحران بهداشت عمومی وجود ندارد، این افراد برای دریافت داروهای مورد نیاز خود با مشکلات بیشتری مواجه‌اند.
۳) کووید-۱۹ علاوه بر سلامت، استقلال معلولان را نیز تهدید می‌کند
برخی از معلولان برای حفظ استقلال و زندگی در خانه‌های خود و نه در آسایشگاه‌ها و مراکز مراقبتی به دیگران و کمک‌های منظم وابسته‌اند. شیوع بیماری‌های واگیردار می‌تواند این خدمات را مختل کند. دستیاران و مراقبان معلولان ممکن است خود بیمار شوند یا به دلیل شیوع کرونا مجبور به خانه‌نشینی و حفظ قرنطینه شوند. این موضوع دریافت خدمات مورد نیاز معلولان را مختل می‌کند.
همچنین شایان ذکر است که خصوصاً در هنگام شیوع بیماری‌های واگیردار، مراقبت‌های جمعی مانند مراکز مراقبتی برای معلولان و دیگر گروه‌های پرخطر ایمن نیست، چرا که این نوع از مراقبت‌ها بر خلاف توصیه‌ها مبنی بر رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی و حفظ قرنطینه است.
نکته مهمی که باید بخاطر سپرد این است که خطرات بیماری کووید-۱۹ برای افراد معلول فقط در یک جهت یا یک شکل وجود ندارد. در واقع خطرات ممکن است ناشی از خود این بیماری نباشد اما در اثر اختلال در خدمات و روال‌های مختلف مورد نیاز آن‌ها ایجاد شود.
۴) شیوع کرونا می‌تواند دیدگاه‌ها و فوریت‌های جدیدی را در ارتباط با ناتوانی‌های طولانی مدت معلولان ایجاد کند
معلولان پیش از شیوع کرونا نیز برای انجام کارهای خود به طور دائم در تلاش بودند تا از طرق مختلف از جمله ارتباط از راه دور بهره گیرند. اکنون چنین تمهیداتی نه تنها برای معلولان که برای تمامی کارکنان ادارات مختلف توسط کارفرمایان اندیشیده شده است.
همچنین پیش‌تر این باور وجود داشت که درمورد شرایط بهداشتی و ایمنی مراکز مراقبتی بهداشتی معلولان بیش از اندازه حساسیت به خرج داده می‌شود اما در حال حاضر و با توجه به شیوع کرونا این باور رد شده است و بر لزوم استانداردهای بیشتر برای این مراکز و همچنین دیگر مراکز درمانی تاکید می‌شود.
۵) شرایط شیوع کرونا می‌تواند فرصتی برای کمک و توجه بیشتر به معلولان باشد
سعی کنید در صورت ارتباط با افراد معلول آن‌ها را نترسانید و هراس بیش از حد را به آن‌ها منتقل نکنید. با توجه به همه عوامل ذکر شده و تجربیات گذشته بسیاری از معلولان، نگرانی برای این افراد غیر منطقی نیست اما این نگرانی نباید به آن‌ها بیش از اندازه منتقل شود.
کارفرمایان، معلمان، ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی، خانواده‌ها و دوستان در ارتباط با معلولان می‌توانند با ارائه راه‌های عملی و عاطفی برای مقابله با کرونا و دادن توصیه‌های لازم در این زمینه به آن‌ها کمک کنند.
اگر با یک معلول زندگی و کار می‌کنید یا اگر به افراد معلول یا بیماران با مشکلات مزمن کمک و مراقبت کرده یا به آن‌ها خدمت‌رسانی می‌کنید، خطرات کرونا برای آن‌ها را جدی بگیرید و با اقدامات احتیاطی از خود در برابر این بیماری محافظت کنید تا بتوانید سالم مانده و قادر به کمک به آن‌ها باشید.
انتهای پیام
