به گزارش صلح خبر، موج چهارم کرونا قطعأ بسیار سهمگین، رونده، یاغی و موذی است. این ویروس به گونه‌ای در کمین سلامتی انسان‌ها نشسته است که با لحظه‌ای غفلت در مدت چند روز می‌تواند جسم و روح ما را غرقِ اقیانوسی از وخامت کند.

پاسخ به این پرسش که چگونه، کی و کجا به کرونا مبتلا شدید، مانند این است که از کسی بپرسیم: «ابتدا مرغ بوده است یا تخم مرغ؟» یعنی همین قدر بی فایده است اما، اگر از شخص بیمار سؤال شود که از چه نکات بهداشتی غافل شدید و به این روز افتادید؟ پرسشی معقول‌تر است.

آنچه در ادامه این گزارش می‌خوانید تجربه‌های خبرنگار صلح خبر از سایه روشن شخصی و خانوادگی ابتلا به کرونا است. در این یادداشت، چندین توصیه فرهنگی درباره کرونا وجود دارد که دانستن آنها برای افراد سالم و افراد مریض خالی از لطف نیست.  

از چندی پیش خانواده ۶ نفره ما هرکدام به ترتیب در «مقیاسی خفیف» نسبت به بیمارانی که مشکلات حاد تنفسی پیدا می‌کنند، به درد کرونا مبتلا شد. هرچند که پس از هشت روز، با مراجعه دسته جمعی به بیمارستان، یکی از اعضای خانواده به دلیل درگیری حدود نیمی از ریه با ویروس، در بیمارستان بستری شد. به جز خانواده ما، چند نفر از اقوام دیگر که در روزهای اخیر با یکدیگر رفت و آمد خانوادگی داشته‌ایم هم با نشانه‌های یک‌سان مثل بی‌حالی، خستگی، تپش قلب، کم‌حوصلگی، سوزش چشم، سردرد، و استخوان درد از ناحیه لگن، کشاله ران، ستون فقرات، کِتف و زیر دنده‌ها در گیر این ویروس شدند. بنابراین منبع اصلی ابتلا به این بیماری در دایره فامیلی ما مشخص است؛ یعنی بی توجهی به دستورالعمل‌های بهداشتی در دید و بازدیدهای خانوادگی.

هر زمان، هر جا، کرونا در کمین است

آنچه که در این ۱۴ ماه برای همه روشن شده این است که کرونا نگاه نمی‌کند ببیند که آیا شما پزشک هستید یا مهندس، کارگر ساختمانی یا یک ورزشکار، بلکه وقتی شما از نظر بهداشتی در زمان و مکانی نا ایمن قرار بگیرید یقینن به کرونا مبتلا خواهید شد.

ورزشکاران هم می‌گیرند

اگر چه ورزش کردن سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند اما، کرونا با کسی تعارفی ندارد. چه یک فوتبالیست باشید، چه مثل من کوهنورد و دوچرخه سوار که تعدادی از قله‌های شاخص مانند دماوند، علم کوه و سبلان را صعود کرده و مسافتی بیش از نصف ایران را با دوچرخه سفر کرده است، باز هم اگر ساده‌ترین توصیه های پزشکی را رعایت نکنید، به کرونا مبتلا خواهید شد؛ بنابراین بهتر است فریب غرور گل‌هایی که به حریف زده‌اید، سراب بزرگی کوه‌هایی که فتح کرده‌اید و طولانی بودن مسافتی که با دوچرخه پیموده‌اید را نخورید چراکه این دشمن میکروسکوپی، شما را شکست خواهد داد و در بستر بیماری زمین‌تان خواهد زد.

همه چیز شتاب دارد به جز درد

بهتر است بدانید زمان ماهیتی نسبی دارد. وقتی شما خوش احوال هستید، وقت برای‌تان زود می‌گذرد اما، همین که ناخوش می‌شوید، ساعت هیچ عجله‌ای برای سپری شدن ندارد. کرونا درد را به بدن‌ می‌ماسد و آدمها را ناخوش احوال می‌کند. مخصوصا شب‌ها که افراد مبتلا با پدیده «شَب دردی» هم مواجه هستند. آن وقت است که الگوی خوابیدن بیماران تغییر پیدا می‌کند؛ یعنی شبها از درد خوابشان نمی‌برد و روزها میل به استراحت درونشان زیاد می‌شود. این بی‌خوابی و درد کشیدن علاوه بر اینکه جسم بیمار مبتلا به کرونا را نحیف می‌کند، روحیه او را هم با کم حوصله شدن تحت تأثیر قرار می‌دهد.

چند توصیه فرهنگی و عمومی

در این شرایط بهتر است افراد سالم و دیگرانی که جویای حال مریض هستند به چند ریز نکته فرهنگی و عمومی هم توجه داشته باشند:

۱- عمده بیماران کرونایی تا نیمه شب بیدار هستند و تقریبا نزدیکی‌های صبح کمی چشمشان سنگین می‌شود. بنابراین در طول روز راحت‌تر استراحت می‌کنند. چنانچه تمایل به این دارید که با تلفن جویای حال بیمار شوید، زنگ زدن را به ساعت‌هایی موکول کنید که بیماران بیدار هستند.

۲- عمده بیماران کرونایی به دلیل سرفه یا دردهایی که به جانشان رخنه کرده، ناتوان از توضیح و شرح کلامی حالشان هستند، بنابراین کمتر آنها را سوال پیچ کنید. ضرورتی ندارد در مکالمات خود برای ابراز همدردی صدای خود را حزن‌انگیز کنید، چراکه یک بیمار کرونایی به روحیه و امید بیش از هرچیزی نیازمند است.

۳- سخنان افرادی که توانسته‌اند کرونا را شکست دهند، برای بیماران کرونایی دل‌گرم کننده است. شنیدن تجربه مشترک درباره درد و چگونگی شکیبایی بر درد به فرد کرونایی کمک می‌کند تا با دید روشنی از گذرگاه بی‌چراغ کرونا عبور کند.

۴- اغلب بیماران کرونایی تلفن همراه دارند. اگر می‌خواهید احوال پرسی کنید، بهتر است از زنگ زدن به تلفن منزل صرف نظر کنید؛ چون در چند روز اول این بیماری افراد حتی حال جابه جایی کم را هم ندارند. بهتر است از طریق مکالمات نوشتاری جویای حال باشید تا شخص بیمار هر زمان که به موقعیت مناسب سلامتی دست یافت، پاسخ‌گو باشد.

۵- اگر در یک خانواد چندین نفر درگیر بیماری کرونا هستند، از افراد این تقاضا را نکنید که گوشی همراه خودشان را به اعضای دیگر خانواده بدهند تا احوال پرس سایران باشید. این درخواست به دلیل تنفس آلوده بیمار تقاضایی غیر بهداشتی است.

۶- از توصیه‌های خودسرانه مصرف دارو به بیمارکرونایی در صورتی که دانش یا تخصص کافی در امر بهداشت و درمان ندارید، پرهیز کنید. ممکن است این کار باعث تداخل دارویی شود.

۷- وقتی در یک خانواده همه به کرونا مبتلا می‌شوند، چنانچه مقررات بهداشتی را مبنی بر قرنطینه کردن خود رعایت کنند، بعد از چند روز ذخیره غذایی و درمانی آنها مانند نان، دارو حتی ساده ترین چیزها مانند گوجه، سیب‌زمینی یا پیاز کاهش خواهد یافت؛ بنابراین خوب است اقوام، دوستان و آشنایان که از نظر جغرافیایی نزدیک به خانواده بیمارهستند به این موضوع توجه کنند و اقلام ضروری را به دست افراد برسانند. اگر هم نسبت به پخت و پز اقدام کنند که لطفی مضاعف کرده‌اند.

انتهای پیام