فرهنگ > هنر – همشهری آنلاین:
چهارمین دوره از نشست فتوژورنالیست‌ها تحت عنوان ۱۰ روز با عکاسان ایران در سالن شهناز خانه هنرمندان در تهران برگزار شد.

به گزارش خبرنگار ایسنا، دراین دوره، پرویز اسماعیلی (معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس جمهور ایران)، مرتضی فرج آبادی (مدیر اداره عکس خبرگزاری ایسنا و دبیر مراسم)، حیدر رضایی (دبیر عکس خبرگزاری مهر) علی آقا‌ربیع (دبیر عکس خبرگزاری تسنیم) و وحید سالمی (عکاس خبرگزاری آسوشیتدپرس و مدرس دانشگاه) حضور داشتند که چالش‌های تولید و انتشار عکس در مطبوعات را بررسی کردند.

پرویز اسماعیلی در رابطه با عکاسی خبری گفت:عکاسی خبری در دنیا در حوزه‌های مختلف ،متفاوت است یعنی آزادی عملی که ممکن است در عکاسی اجتماعی داشته باشید درعکاسی رسمی و دیپلماتیک وجود نداشته باشید.حضور در مناسبت‌های دیپلماتیک به فرهنگ و لوازمی نیاز دارد که صرفا به عکاسان برنمی‌گردد.

وی ادامه داد:سواد رسانه‌ای فوق‌العاده ضعیف است و الزامات این حرفه درک نمی‌شود و گاهی هم فعالان در حوزه عکاسی خبری الزمات را نمی‌دانند بنابراین ما به آموزش دو طرفه نیاز داریم و کارگاه‌ها و نشست‌های بیشتری باید برگزار شود.

اسماعیلی اظهار کرد:وقتی از یک رسانه دعوت می‌شود که برنامه‌ای را پوشش دهد طبیعتا باید حرمت مهمان و میزبان حفظ شود.نباید مقررات میزبان و حقوق فردی او نادیده گرفته شود.

وی در پاسخ به اظهارات یکی از عکاسان حاضر در نشست مبنی بر اینکه توهین و بی‌احترامی‌های زیادی به این قشر می‌شود،گفت:توهین رفتاری غلط و غیرحرفه‌ای است و دلیل آن هم نداشتن شناخت کافی از رسانه‌ها و کم‌توجهی به آنها است. رعایت احترام به عکاسان در سرلوحه کار ما قرار دارد.

در ادامه نشست، مرتضی فرج‌آبادی در رابطه با مشکلات پیش روی عکاسان بویژه عکاسان خبری و انتشارعکس‌های آنها گفت: عکاسی خبری مورد کم لطفی قرار گرفته است و مدیران و مسئولین مارا به چشم مزاحمانی که قصد تخریب آنها را داریم نگاه می‌کنند و حتی مدیران رسانه‌ها هم ما را جدی نمی‌گیرند همین موضوع مشکلاتی و محدودیت‌هایی را برای ما بوجود آورده است.او سپس نظرات مهمانان را در این باره جویا شد.

حیدر رضایی هم گفت:هدف از این نشست بازگو کردن مسائل و مشکلات پیش روی عکاسان و رسیدن به راه حلی مناسب است.در بحث محدودیت برای عکاسان و انتشار عکس‌های آنها می‌توان به چند مورد اشاره کرد.ابتدا اینکه بضاعت مالی خبرگزاری‌ها باعث می‌شود با عکاسان حرفه‌ای و مجهز کار نکنند. وقتی شرایط مالی،قراردادمناسب ، بیمه و تجهیزات مناسب برای عکاس فراهم نباشد شرایط برقراری ارتباط با عکاسان حرفه‌ای بوجود نمی آید و مجبوریم از آماتورها و نیمه‌حرفه‌ای‌ها که تازه می‌خواهند شروع به کار کنند استفاده کنیم برای همین خبرگزاری‌ها مانند آموزشگاه‌های عکاسی شده‌اند و دبیران بیشتر درگیر مسائل آموزشی هستند. این مسئله انرژی زیادی می‌گیرد و خروجی مطلوبی هم حاصل نمی‌شود.

وی ادامه داد:‌مساله بعدی که می‌توان به آن اشاره کرد شهرت کاذب است.عکاسانی که تجربه لازم و دانش تصویری کافی ندارند با ورود به این حیطه بعد از مدتی به علت چاپ عکس‌هایشان در روزنامه‌ها و مطبوعات دچار شهرت کاذب می‌شوند و دیگر به دنبال ارتقای دانش تصویری‌شان نیستند.مورد دیگر فقر دانش عکاسی است.خبرگزاری‌ها مراکزی هستند که بیشترین خدمات را به کسانی که می‌خواهند در این حیطه وارد شوند،می‌دهند به همین دلیل در مراحل اولیه عکس‌های ضعیفی ارائه می‌شود که ممکن است از انتشار آنها جلوگیری شود. موضوع دیگر این است که متاسفانه به علت فضای ایجاد شده نیاز به یادگیری احساس نمی‌شود و این صرفا به عکاسی خبری مربوط نمی‌شود.نشست‌هایی که برگزار می‌شود مشتریان ثابتی ندارند و بالاخره اینکه مدیران مربوطه،رسانه‌ای و با تجربه نیستند.

به گفته‌ وی، انگیزه و اراده فردی در این حیطه حرف اول را می‌زند.

دبیر عکس خبرگزاری مهر ابتدایی‌ترین مسئله در این حوزه را دانش تصویری دانست و اضافه کرد:هر هنرمندی در هر حوزه باید زبان تصویر را بداند.

رضایی در ادامه صحبت‌هایش گفت:ذات کار عکاسی خبری، دردسر و استرس و گرفتاری است اما ما هیچ پشتوانه معنوی و مالی و صنفی نداریم.کسانی که در این حوزه مشغول‌اند صرفا از روی عشق و علاقه کار می‌کنند.

علی‌آقا ربیع هم گفت:ما اساسا برای تولید و انتشار عکس‌ها بخشنامه خاصی نداریم .من فکر می‌کنم انجمن‌ها می‌توانند کار مفیدی در این زمینه انجام دهند.اگرهم افرادی که خود در این زمینه تخصص دارند این بخشنامه را تنظیم کنند بهتر است و باا ستناد به آن می‌توان حق عکاس را گرفت.

وی ادامه داد: ما سه دسته عکاس داریم: دسته اول عکاس حرفه‌ای که کارش را انجام می‌دهد و چون فرهنگ و اجتماع خود را می‌شناسد،اعتراضی به حذف عکس‌هایش ندارد.دسته دوم عکاس نیمه‌حرفه‌ای یا هنرجو و کارآموز است که تعداد زیادی از آنها در خبرگزاری‌ها مشغول‌ و علاقه‌مند و پیگیر عکاسی هستند.دسته سوم عکاسانی هستند که تجربه لازم را ندارند در نتیجه کار ویژه‌ای انجام نمی‌دهند و تولیدات ضعیفی دارند اما توقع‌شان بسیار است که مشکل اصلی ما با این افراد است.

وحید سالمی نیز در ادامه این نشست اظهار کرد: امر آموزش در سال‌های اخیر کیفیت لازم را در کشور ما نداشته است.در سراسر دنیا رشته‌ای عکاسی به شکلی که ما در دانشگاه های‌مان در مدت چهار سال تدریس می‌کنیم،ندارند.بزرگترین و موفق‌ترین افراد صرفا اینگونه آموزش ندیده‌اند و با گذراندن دوره‌های کوتاه مدت دانش خود را افزایش دادند.متاسفانه دروس غیرمرتبط و وقت‌گیر و سرفصل‌های نامناسب باعث شده است وقت دانشجو تلف شود.از طرفی درصد زیادی از دانشجویان هم بی‌علاقه هستند و صرفا برای گرفتن مدرک م‌ آیند.کج خلقی و کم سوادی بعضی ازاساتید و سوء مدیریت دانشکده‌ها می‌تواند از جمله مشکلات بوجود آمده در این حیطه باشد.

وی افزود: متاسفانه این نسل جدید به مراتب از نسل قبل‌تر خود بی‌انگیزه‌تر و کم سوادتر است و دانش و بینش کافی ندارد.دیگرافرادی مانند زرین‌کوب و مینویی و نقاشان و چهره پردازان نامی … نداریم.

سالمی در ادامه صحبت‌هایش گفت:بیشتر عکاسان ما متاسفانه ایده ندارند در حالی که مهمترین پایه و شالوده کار یک هنرمند بخصوص در حوزه عکس ایده است.منشأ ایده از سواد است و منشا سواد هم از مطالعه است. در جامعه‌ای که تیراژکتاب آن 1000 است نمی‌توان بیش از این انتظارداشت. بنابراین عکاسان ما باید ایده‌پردازی ،دانش و بصیرت را درخودشان به وجود آورند.

به گفته وی ما در عکاسی خبری پیرو قانون مطبوعات (ژورنالیسم) هستیم و چیزی تحت عنوان بخش نامه وجود ندارد.

این استاد دانشگاه آشنایی به علوم دیگری از جمله جامعه‌شناسی و روانشناسی را لازمه کار عکاسان دانست و در پایان صحبت‌هایش اضافه کرد:عکاسان باید فعال و خلاق باشند و شرایط و فضارا خودشان بوجود آورند.

این نشست با اهدای لوح سپاس به مهمانان به پایان رسید.

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS