بهرام فریور صدری اظهار کرد: منطقه ۲۲ در طرح جامع فرمان‌فرمایان در دهه ۱۳۵۰ که اولین طرح جامع تهران بود به عنوان پهنه مسکونی پیش‌بینی شده بود که اصطلاحا به آن شهر جدید رودخانه کن می‌گفتند. این منطقه سال‌های سال، از محدوده‌ی خدماتی شهر تهران بیرون بود و همه فکر می‌کردند، خارج از محدوده قانونی است اما این‌طور نبود بلکه خارج از محدوده خدماتی تهران بود و ساخت و سازهای چندانی در این منطقه انجام نمی‌گرفت.

وی افزود: در دو سه منطقه زیر نظر نهاد نظارت بر گسترش شهر تهران که وظیفه‌ی نظارت بر ساخت و سازهای بیرون از محدوده خدماتی را بر عهده داشت ساخت و سازهایی انجام شد که شهرک راه آهن و شهرک دانشگاه صنعتی شریف از آن جمله بود.

مدیرعامل شرکت تهیه کننده دومین طرح تفصیلی منطقه ۲۲ خاطرنشان کرد: مهندسان مشاور باوند در سال ۱۳۷۳ بر اساس طرح جامع قبلی تهران، طرح تفصیلی منطقه ۲۲ را تهیه کردند. همزمان با آن منطقه ۲۲ داخل محدوده خدماتی تهران قرار گرفت و شهرداری برای آن تشکیل شد. طرح تفصیلی باوند، پس از تصویب به شهرداری ابلاغ و شهرداری بر اساس آن شروع به صدور پروانه کرد.

شهرداری بر اساس طرح تفصیلی اولیه مرتبا پروانه صادر می‌کرد

صدری ادامه داد: در طرحی به عنوان طرح مجموعه شهری تهران که توسط وزارت مسکن و شهرسازی وقت تهیه شد و به تصویب شورای عالی شهرسازی رسید قرار شد در منطقه ۲۲ مسکن ساخته نشود بلکه به عنوان مرکز ارایه خدمات شهری و فراشهری مورد نیاز تهران بزرگ مورد استفاده قرار گیرد. اما شهرداری تهران آن طرح را نپذیرفت و به شهرداری منطقه ابلاغ نکرد. شهرداری منطقه نیز بر اساس طرح تفصیلی مرتبا پروانه صادر می‌کرد.

رییس گروه شهرسازی جامعه مهندسان مشاور ایران خاطرنشان کرد: این روند ادامه یافت تا این‌که تجدیدنظر در طرح جامع تهران در سال ۱۳۷۸ صورت گرفت و قرار شد شرکت‌های مهندسی مشاور، طرح‌های تفصیلی مناطق ۲۲ گانه را بررسی و مورد تجدید نظر قرار دهند.

وی با اشاره به این‌که طرح تفصیلی منطقه ۲۲ به مهندسین مشاور شارستان سپرده شد، اظهار کرد: شارستان به طرح مجموعه شهری تهران به عنوان طرح بالادستی احترام گذاشت و آن را رعایت کرد. با این‌که هنوز طرح تفصیلی تهیه نشده بود به شهرداری اعلام کردیم صدور پروانه ساختمانی در منطقه ۲۲ باید متوقف شود. در این خصوص بحث‌های طولانی و کلنجارهایی داشتیم که شهرداری می‌گفت ما قبلا تعهداتی در صدور پروانه انجام داده‌ایم که نمی‌توانیم نادیده بگیریم. مثلا برای میدان تیر چیتگر که در اختیار یک شرکت تعاونی بود مجوز ۳۰ هزار واحد مسکونی صادر کرده بودند؛ در حالی که ما مخالف ساخت و ساز بخصوص در همین میدان بودیم.

منطقه ۲۲ انگشتر تهران بود اما …

صدری با بیان این‌که در آن زمان منطقه ۲۲ تنها فرصت باقی مانده برای تهران محسوب می‌شد گفت: ما همیشه تاکید می‌کردیم منطقه ۲۲ انگشتر شهر تهران است و میدان تیر هم نگین آن انگشتر است. تنها فرصتی که می‌شد برای خدمات شهری و فراشهری تهران استفاده کرد همین منطقه بود. اما مجبور شدیم با فشارهایی که از جاهای مختلف به ما وارد کردند ایده آلها را به حداقل برسانیم.

مدیرعامل شرکت تهیه کننده دومین طرح تفصیلی منطقه ۲۲ تاکید کرد: ابتدا حداکثر ظرفیت منطقه را ۱۰۰ هزار نفر تعیین کردیم اما در چانه زنی آن را به ۳۵۰-۳۰۰ هزار نفر رساندند و قرار شد حد نهایی این باشد. مدنظرمان بود برعکس جاهای دیگر شهر که خدمات، پشتیبان مسکن است، در منطقه ۲۲ مسکن پشتیبان خدمات باشد و برای این‌که محدوده حالت مردگی نگیرد خدمات مسکونی وابسته به خدمات شهری به صورت حداقل پیش‌بینی شود. طرح تفصیلی و طرح جامع جدید نیز بر همین اساس تصویب و ابلاغ شد.

بعد از لغو قراردادهای ما تخلفات را آغاز کردند

وی یادآور شد: قرار بود به منظور پایش، پیگیری و نظارت بر اجرای طرح تفصیلی حضور ما در منطقه ادامه پیدا کند. ولی این بخش از خدمات ما در سال ۱۳۸۷ حذف شد. قرادادهای ما را لغو کردند و از همین جا مشکلات شروع شد که شهرداری شروع به خلاف‌های متعدد کرد.

شهرداری طرح تفصیلی را برای این می‌خواهد که برعکس آن عمل کند

صدری اظهار کرد: به اعتقاد من شهرداری‌ها در کشور ما طرح‌های جامع و تفصیلی را برای این می‌خواهند که خلاف آن را انجام دهند؛ زیرا در مدیریت شهری، پول در بستر خلاف به دست می آید.

مدیرعامل شرکت تهیه کننده دومین طرح تفصیلی منطقه ۲۲ خاطرنشان کرد: تا زمانی که ما در منطقه ۲۲ حضور داشتیم مسائل را کنترل می‌کردیم ولی بعد از این‌که ما آمدیم دیگر نمی‌دانیم چه اتفاقی افتاده است. به همین دلیل مطالعه خاصی نداریم ولی به هر حال اکثر عملکردها برخلاف طرح جامع بوده است.

محدوده دریاچه خلیج فارس را کوچک کردند

وی درخصوص پروژه‌های ارایه شده در طرح تفصیلی گفت: بعضی طرحهای ما مثل دریاچه خلیج فارس اجرا شده ولی محدوده این دریاچه را نیز کوچک کردند و شکل آن را تغییر دادند. ضمنا ما در حوالی دریاچه مناطق وسیعی را برای فضای سبز، گردشگری و خدمات شهری وابسته به گردشگری پیش‌بینی کرده بودیم که شهرداری از طریق این خدمات بتواند ضمن اجرای طرح، پول دربیاورد و خرج توسعه و عمران منطقه کند. یعنی علاوه بر ارایه طرح، تعداد زیادی پروژه‌های موضعی و موضوعی تهیه کردیم که شهرداری می توانست از طریق اجرای آنها خرج توسعه و عمران منطقه را به راحتی تامین کند و حتی خیلی بیشتر از نیازش درآمد به دست بیاورد. اما از آنجا که شهرداری‌های ما اهل این کار نیستند سراغ تراکم‌فروشی و خلاف رفتند.

۴۷۴۷