به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، اشرف بروجردی، معاون رئیس جمهور در این نشست واکاوی حضور زن
در کابینه آینده را با موضوع زنان و مدیریت کلان آغاز کرد و گفت: موضوع بحث در ارتباط با توسعه یافتگی است. در
تقسیم بندی جدید، کشورها یا توسعه یافته یا در حال توسعه هستند که حضور زنان با
همین رویکرد موضوع بحث است.

او با اشاره به حضور زنان در عرصه سیاست به عنوان حضوری
جریان ساز در کشورهای توسعه یافته بیان کرد: زنان در کشورهای توسعه یافته به این
هدف که تنها مدیریتی را به دست بگیرند نیست. در کشورهای توسعه یافته زنان تنها از
معبر حزب در جایگاه‌های مدیریت قرار می‌گیرند. 

بروجردی یکی از شاخص توسعه یافتگی را شاخصه توسعه اقتصادی
عنوان کرد و گفت: زنان در عرصه اقتصاد به خوبی می‌توانند حضور داشته باشند. در بحث
اقتصادی دو رویکرد داریم، یکی سرمایه گذاری و دیگری تولید سرمایه است. اما سوال
اصلی این است که کدام یک می‌تواند شامل حال ما شود.

معاون رئیس جمهوری یکی از عامل تعیین کننده برای حضور زنان
در سیاست را سواد و بهداشت دانست و گفت: گرچه تعریف سواد تنها خواندن و نوشتن نیست
اما زنان امروز ایران مدارج علمی خوبی را کسب کرده‌‌اند.

 او با بیان دو
نمونه از زنان موفق در کشورهای توسعه یافته درحال توسعه، جایگاه زنان ایران را
مورد بررسی قرار داد و گفت: جایگاه حضور زنان ایران در عرصه سیاست نه در جایگاه کشورهای
توسعه یافته و نه در جایگاه کشورهای در حال توسعه قرار گرفته است.

بروجردی، از آنگلا مرکل و مارگارت تاجر به عنوان دو زن به عنوان
زن جریان ساز در عصر حاضر در کشورهای توسعه یافته یاد کرد و گفت:  از مهمترین اقداماتی که مرکل انجام داد مربوط به
رویکرد زنانه‌اش است. تنها کسی که در بین کشورهای اروپایی مهاجر پذیری را افزایش
داده که البته به صورت برنامه ریزی شده بوده او بوده است.

معاون رئیس جمهور  گفت: از مرکل به عنوان زن حامی
مهاجران یاد می‌شود، او توانست در مدت فعالیتش اقتصاد آلمان را برند اقتصاد
اروپا کند. به عبارت دیگر جریان سازی کرده است. اگر زنان بتوانند جریان ساز باشند
اثر بخش و ماندگار خواهند شد.

او افزود: جایگاه‌ زنان به فراموشی سپرده می‌شود اگر به
نتوانند جریان ساز شود. مرکل به طوری جریان ساز بود که یکی از مجله‌ها او را دو
سال پیاپی به عنوان زن جریان ساز معرفی کرده است.

بروجردی با اشاره به مسیر مشخص زنان برای طی کردن و رسیدن
به درجات مدیریتی گفت: کار زنان در ایران متفرق و متشتت است و کار سازمان یافته
کمتر در بین آنها دیده می‌شود. افرادی که وارد یک حزب شدند باید بدانند که آن حزب
را به عنوان پله ترقی بشناسند.

او در ادامه افزود: تاچر یک کشور تقریبا در حال افول را در
دست گرفت. دولت بار اقتصاد را به دوش می‌کشید و او در این جایگاه توانست فعالیت
کند و توانست مردم را در کارهای جامعه مشارکت دهد.

بروجردی همچنین ایندرا گاندی و بی‌نظیر بوتو دختر علی
ذوالفقار بوتو را از جمله زنان موفق در کشورهای در حال توسعه دانست و گفت: نکته‌ای
که قابل توجه است این است که این زنان در کشورهای توسعه یافته به واسطه خاندانشان معرفی
شدند. آنها منتسب به خانواده‌های شناخته شده‌ای بودند که مردم به واسطه آن به این
زنان رای دادند.

او افزود: هیچ کدام از زنان قدرتمند در غرب به قتل نرسیدند
یا زندان را تجربه نکرده‌‌اند یا حضورشان در قدرت به خاطر پدر یا برادرشان نبوده بلکه
به خاطر مدارج و توانایی‌هایشان بوده است.

بروجردی گفت: جامعه ما یک ویژگی خاص دارد و آن این
است که شریعت با حکومت ممزوج شده‌ است، این موضوع باعث شده که افق‌های پیش
روی زنان منوط به شرع و عرف شود. در حوزه زنان نه می‌توانیم بگوییم کشور توسعه یافته
هستیم و نه کشور در حال توسعه.

او افزود: گرچه امام معتقد است که زنان می‌توانند وارد عرصه
قدرت شوند و زنان در ساختار جمهوری اسلامی نقش مهمی ایفا می‌کنند اما همچنان
پارادوکسی در نقش زنان در خانواده و جامعه وجود دارد.

معاون رئیس جمهور با طرح این سوال که «برای دیده شدن در احزاب
باید چه کرد؟» گفت: زنان باید خودشان احزاب را تشکیل دهند و موضع مستمر خود را
اعلام کنند و مطالبات عام در عرصه سیاست اجتماعی و فرهنگی را اعلام کنیم. اولین
قدم این است که حتی با خطا کردن در سطح مدیریت کلان وارد شوند.

او با اشاره به بحث ورود زنان به کابینه گفت: بحث حضور زنان
در کابینه نه به جهت کسب پست و جایگاه است بلکه به جهت پاسخگوی به نیازهای بخش عظیم
جامعه است. نکته مهم این است که آینده جامعه مرهون تلاش‌های همه ماست. ما باید
تلاش کنیم تا نسل بعد روی خواسته های خود تاکید کند و به آنها دسترسی پیدا کنند.

بروجردی با اشاره به نگاه شرع به حضور زنان در عرصه مدیریتی
گفت: بهره‌گیری از دیانت و شرعت ما را دچار افت و خیز می‌کند. ما نمی توانیم به آن
بی توجه باشیم. شرع به ما پاسخ روشنی در این نداده است. با این حال ده‌ها آیه و
روایت از سیره پیامبر برای حضور زنان وجود دارد که می‌تواند در این زمینه دیده
شود. اما شرع بیش از قانون و رویکرد ما و رهبران و مدیران جامعه اهمیت دارد و باید
از آن اطاعت کنیم.

او افزود: آقای خاتمی می‌خواستند وزیر زن معرفی کنند ولی
اینکه چه شد که نشد از آن فاکتور می‌گیرم. اما در دوره احمدی نژاد حفظ حرمت روحانیت شکسته شد و معرفی وزیر
زن به همین دلیل بود.

آیا زنان کابینه، نماینده همه نیمه دوم جامعه هستند؟ 

محمد فاضلی، جامعه شناس در ادامه این نشست گفت: با توجه به
این که زنان توانمند هستند و مورد انواع خشونت قرار گرفته‌اند و افزایش مشارکت
زنان باعث بهبود اوضاع جامعه می‌شود، اما باید این سوال را مطرح کنیم که می‌خواهیم
کدام زن به عرصه قدرت و مدیریت برسد؟ مگر زنان موجودات یک دستی هستند، زنان قشر
متکثری هستند. ولی مهم آن است که کدام یک از آنها را باز نمایی کنید. در مورد زن
طبقه متوسط سپید پوست یا …؟ در مورد کدام زن حرف می‌زنید؟ وقتی از زن کابینه حرف
می‌زنید آن زن کیست و کدام زن را نمایندگی می‌کند؟ آیا نماینده ۹۹ درصد زنانی هستند
که در این جلسه حضور دارند؟  

او افزود: این سوال را از جمع زنان دارم که زنانی که در
کابینه هستند و به عنوان مدیر در جلسه حضور دارند آیا نماینده شما هستند؟ اگر جزيی
شویم پاسخ مثبتی نگیریم.

او گفت: زنان شامل زنان لب مرز، زن بی‌سرپرست، زن
سرپرست خانواده، زن معناد زن و … می‌شوند، با این تفاسیر حالا این سوال آیا
این که زن در کابینه حضور داشته باشد یا نداشته باشد مسئله این زنان است؟ آیا می‌خواهید
کیفیت زندگی زنان را بالا ببرید یا یک زن نمادین در کابیته داشته باشید؟

فاضلی گفت:من با صورت بندی کردن این سوال که زن
در کابینه آری یا خیر مخالفم، سوال من را از چند قشر زنانی که گفتم بپرسید.
از او بپرسید که مسئله تو چیست؟ ببنید که آیا می‌گوید که زن در کابینه را می‌خواهد
یا نه؟

او گفت: این سوال مطرح است که زنانی که در مجلس یا سایر پست‌های
دیگر حضور دارند، نماینده زنان هستند یتا نماینده کسانی که با افکار و لباسی خاص؟  از موضع جامعه شناسی از کدام زن و با کدام منافع
حرف می‌زنیم؟ آیا مردانی که در کابیه حضور دارند همان بهترین مردانی هستند که باید
در کابینه باشند؟ اگر نظام ارزیابی دقیقی وجود داشته باشد آیا این مردان همان
افرادی هستند که باید وارد کابینه شوند؟ قبل از جنسیت این مهم است که افراد چه کارهایی
کرده‌اند.

این جامعه شناس افزود: از کجا معلوم که اگر نظام ارزیابی دقیقی داشته
باشیم تفاوت مدیریت زن و مدیریت مرد خروجی یکسانی نداشته باشند؟ آیا شما مطمئن
هستید که آقای زنگنه که یک مدیر زن زیر مجموعه او فعالیت می‌کند عملکرد بهتری دارد
یا اینکه یک وزیر زن با زیر مجموعه‌های زن؟ دانش زنانه، دانش درباره زنان و
دانشی که زنان تولید می‌کنند اهمیت دارد.

فاضلی گفت: دانش حکمرانی که زن تولید می‌کند با
مرد متفاوت است، آیا به اندازه کافی زنان دانش تولید کرده‌اند؟ مردان مولدان
خوبی برای دانش درباره زنان هستند. در طول تاریخ پزشکان مرد بیشتر از زنان درباره
زنان دانش تولید کرده اند.  

او درباره اهمیت داشتن دانش زنانه گفت: درباره چیزی که
ندانیم نمی‌توانیم آن را در دستور کار سیاسی قرار دهیم.

فاضلی با طرح این سوال که «آیا باید دانش زنانه را در دستور
کار قرار داد یا مدیریت اجرایی زنان؟» گفت: در ۲۰ سال گذشته آیا مدیران زن این سه دانش را تولید کرده اند؟ آیا می
توانند مدیران زنی داشته باشیم که حساس به جنیست نباشند؟ برای مثال مدیریت زباله
های شهری کاری است که باید از زنان آغاز شود چون که آنها موقعیت مرکزی دارند اما
شما زنان حساس تربیت کرده اید؟

او افزود: اگر این کار ها را نکنید. حضور زنان در کابینه
بیش از اینکه کمکی به زنان کند جریان را خاموش می کند. ولی این ساختار فاقد دانش
در موررد زنان، آنها را وادار می‌کند که مردانه عمل کنند.

این استاد دانشگاه گفت: زنان شایسته و مردان
شایسته باید مدیریت را به دست بگیرند، به این فکر کنیم که مردان شایسته ای که
خوب فکر کنند بیشتر مدافع زنان هستند تا زنانی که شایسته نباشند.   

او در پاسخ به بخشی از حرف‌های اشرف بروجردی درباره تفاوت نحوه حضور زنان در
عرصه‌های مدیریتی در کشورهای در حال توسعه با کشورهای توسعه یافته گفت: می‌گویید زنان
در جهان در حال توسعه به واسطه خویشاوندان خود به پست مدیریتی رسیده‌اند این سوال
را دارم که مگر مردان غیر از این فرایند را طی می کنند؟ مردان مدیر در کشورهای در
حال توسعه به یک مکانیسیم و یک خانواده و قبیله وصل هستند. ساختار کلان تری وجود دارد.
یک ساختار توسعه نیافته مرد و زن نمی شناسد. پس باید یک پله بالاتر برویم.

او افزود: این توصیه که زنان حزب ایجادکنند با تجربه بشری
نمی خواند. زنان در کشورهای توسعه یافته از درون احزاب معمولی آمده اند.

فاضلی گفت: می‌گویند در این سیستم زنان را تا پای
صندوق رای می‌خواهند، مگر مردان را برای بعد از صندوق رای نمی‌خواهند؟ کدام
مردان را برای بعد از صندوق رای می‌خواهند؟ مردان هم مانند زنان سهمی بعد از صندوق
رای از مدیریت ندارند.

او افزود: کل صورت بندی کردن حضور زنان در کابینه در فقدان
شرایطی که منجر به، به کار گیری نمی‌شود. در دنیا کارآیی اقتصادی زنان مورد توجه
قرار گرفته است. در دهه ۷۰ کره جنوبی زنان را وارد صنعت الکترونیک کرد چون زنان ساعت
طولانی و با دقت بیشتری کار می‌کردند. اگر صنایع الکترونیک برای توسعه انتخاب نشده
بود و اگر نیاز به خطوط طولانی با دستمزد کم وجود نداشت این وضعیت برای زنان به
وجود نمی آمد.  

او در پایان بیان کرد: اگر به جای حضور زنان در
کابینه به صورت بندی تجربه کره جنوبی بپردازیم بهتر است تا چند نفر از زنان را به
عنوان یک گروه کوچک و متمایز از کل زنان که باز نمای خودشان نیستند، وارد قدرت
کنیم.   

معنای رای ۵۱ درصدی زنان و ۴۹ درصدی مردان

پروانه سلحشوری، نماینده مجلس و عضو فراکسیون زنان در ادامه نشست گفت: برای حضور زنان در معاونت ریاست جمهوری نیاز به رای مجلس وجود ندارد ولی برای حضور در وزارت نیاز به رای مجلس وجود دارد.

او با اشاره به حضور حداکثری زنان پای صندوق‌های رای سال ۹۶ گفت: رای ۵۱ درصدی زنان در مقابل رای ۴۹ درصدی مردان نشان داد که زنان به دنبال تغییر هستند. بنابراین مردان باید منابع کمیابی که در اختیار دارند را در اختیار زنان قرار دهند.

سلحشوری گفت: متاسفانه بحث بر سر دانش زنانه نیست، بحث بر سر این است که در حوزه عملیاتی چقدر فرصت در اختیار زنان قرار گرفته است.

این نماینده مجلس با اشاره به جمع آوری امضا برای حضور شهین دخت مولاوردی در کابینه گفت: مطالبه فعلی زنان به این اندازه پایین آمده که به ماندن خانم مولاوردی راضی شده‌ایم.

او افزود: ما معتقد به بحث شایستگی هستیم. با اینکه بسیاری در حوزه توسعه تبعیض مثبت برای حضور زنان در کشورهای جهان سوم ضروری می‌دانند ولی ما به دنبال آن نیستیم. شایستگی افراد باید در نظر گرفته شود. این علم را داریم که زنان ما این توان و شایستگی را دارند.

سلحشوری گفت: آیا زنان مدیر برایند نخبگان جامعه هستند یا خیر؟ به طبع زنانی که در پست مدیریت هستند نماینده نخبگان نیستند ولی حداقل فرصتی است که زنان در اختیار دارند.

این نماینده فراکسیون زنان مجلس بیان کرد: آیا از عملکرد وزرای مردی که اکنون در کابینه حضور دارند راضی هستید. مطمئنا از آنها راضی نیستید. با این وجود چرا جای آنها را به یک زن نمی‌دهید که بد عمل کند؟ چرا وقتی نوبت به زنان می رسد می‌گویم تجربه ندارند؟ در این آزمون و خطا هم بگذارید تا زنان هم خطا کنند.

انگیزه و هدف زنان از فعالیت سیاسی چیست؟

زهرا شجاعی رییس مرکز مشارکت زنان در دوره اصلاحات در این نشست گفت: اینکه فارغ از هیاهوهای سیاسی نشستی را درباره فعالیت‌های زنان در عرصه سیاسی با سیر تاریخی و علمی بررسی می‌کنیم کار بسیار خوبی است.

او ادامه داد: قبل از هر چیزی ابتدا نیازمند یکسری مباحث نظری هستیم؛ اینکه آیا در چارچوب مبانی نظری و دینی ما حکومت کردن زنان مشکل دارد یا خیر؟ اگر مشکل دارد دیگر نباید سمتش برویم. لازمه این مساله پرداخت به جایگاه زنان است.

این پژوهشگر مسائل زنان گفت: قرآن نه تنها زنان حکومت‌گر را توصیف کرده بلکه به تحسین آنان نیز پرداخته است، درباره نقش سیاسی زنان یعنی امارت و حکومت‌کردن زنان باید گفت برخی امارت را مثل قضاوت می‌دانند یعنی همان‌طور که قضاوت برای زنان جایز نیست، امارت زنان نیز را رد می‌کنند. آیا این در همه دوره‌ها جاری و ساری است یا با تغییر شرایط آن هم تغییر می‌کند؟

شجاعی ادامه داد: از طرفی باید دید سیاست را چگونه تعریف می‌کنیم. باید دید انگیزه و هدف زنان از فعالیت سیاسی چیست؟ آیا زنان قدرت را طعمه می‌بینند یا براساس تکلیف و مسایل ملی این کار را می‌کنند؟ باید به تبیین وضعیت موجود پرداخت و اینکه مدیریت‌های ما چگونه به زنان اختصاص داده و این چگونه سیر شده است. باید دید موانع کار چیست؛ از طرفی نباید گرفتار تسلسل شد. اینکه خانم‌ها تجربه ندارند پس کار هم نباید داشته باشند یا خانم‌ها کار ندارند پس چون تجربه ندارند. مساله دیگر اطاعت‌پذیری از زنان در سطوح مختلف است.

او یکی از موانع حضور زنان در قدرت را کمبود احزاب سیاسی در کشور دانست و گفت: کار یک حزب، کارسازی است. وقتی در این‌باره به فعالیت‌های احزاب دقیق‌تر نگاه می‌کنیم. متوجه می‌شویم احزاب ما چندان در پی کارسازی نبودند بلکه همه احزاب ما برای کسب قدرت فعال بودند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: ما اگر در این حوزه نیروهایی را تربیت کنیم نتیجه کار خیلی به نفع ما خواهد بود. دنبال قدرت رفتن چیز بدی نیست. ما قدرت را می‌خواهیم تا بتوانیم به جامعه کمک کنیم. کسب قدرت هم سازوکاری لازم دارد. وقتی حزب قوی وجود نداشته باشد کسب قدرت هم با مشکل مواجه خواهد شد. دولتمردان ما تنها مشارکت توده‌ای زنان را فقط برای آوردن پای صندوق‌های رای می‌خواهند.

شجاعی درباره تشکیل شورای زنان بعد از پیروزی انقلاب گفت: در سال 1367 شورای فرهنگی زنان که اولین نهاد مربوط به زنان بود، تشکیل شد اما در سطح دفتر امور زنان باقی ماند. در سال 1376 که دولت اصلاحات بر سرکار آمد از آقای خاتمی درخواست کردم که جزو کابینه باشم و ایشان هم پذیرفتند. این بسیار به من کمک کرد تا در جریان امور کشور قرار بگیریم و برای اولین بار سد حضور زنان در عرصه سیاسی شکسته شد. این امر نتایجی مثل رشد 63 درصدی مدیریت زنان در دوره اصلاحات بود

او با بیان اینکه هیچ برنامه مشخصی در دولت احمدی‌نژاد درباره زنان وجود نداشت، ابراز داشت: در دولت دهم، وزیر بهداشت یک زن انتخاب شد. دلیل این انتخابشان را این‌گونه مطرح کردند که چون خانم‌ها به بیماری‌هایی مبتلا می‌شوند که به آقایان نمی‌توانند مطرح کنند. این اصلا در شان زنان نیست. در همین دوره در یک مدت کوتاهی سه بار رییس امور زنان عوض شد و اشخاصی بی‌ارتباط با امور زنان به ریاستش انتخاب شدند. ما باید قبل از هر چیز شایستگی و تخصص را در نظر بگیریم.

رییس مرکز مشارکت زنان در دولت اصلاحات افزود: در دوره اعتدال، خوشبختانه تعداد معاونان زن به سه معاون ارتقا پیدا کرد. ما می‌دانیم موانع و مشکلاتی برای رییس‌جمهور وجود دارد. ما از همین جا به آقای رییس جمهور اعلام می‌کنیم که آقای رییس جمهور ما مشکلات و محدودیت‌های شما را درک می کنیم اما همین مقداری که راضی هستیم را دیگر از ما نگیرید.

۴۷۲۳۵