سیدپندار توفیقی معاون ورزشی پیشین باشگاه فوتبال استقلال در گفت وگو با صلح خبر، درباره مسائل مختلفی از جمله مشکلات کارگزارهای پیشین باشگاه استقلال و اختلافات موجود در هیات مدیره سخن گفت. متن این گفت‌وگو به این شرح است:
* در سال ۹۴، باشگاه استقلال، با شرکتی جهت بهره برداری از سامانه هواداران خود به توافق می‌رسد. بعد از اتمام این قراداد، هنوز بدهی یا طلب طرفین از همدیگر مشخص نیست. آیا شما از این مساله اطلاعی دارید؟
من در آن موقع دبیر هیات مدیره بودم و تاثیری در تصمیم گیری های هیات مدیره نداشتم. وزیر وزرش وقت، دستور داده بود که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس این قرارداد را به امضا برسانند. قراداد اسپانسرینگ بوده و طرفین نسبت به هم تعهداتی داشته‌اند و لذا برای حل اختلاف و مشخص شدن میزان قصور هر یک از طرفین لازم است هیاتی مرکب از کارشناسان رسمی دادگستری با بررسی مستندات و تعهدات طرفین درباره این قراداد اظهار نظر کنند.
*چه اتفاقات در خصوص این قرارداد رخ داد؟
ما جلسات زیادی در سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و صدا و سیما در خصوص این قراداد داشتیم تا تعهداتی که نسبت به این شرکت داشتیم را پوشش دهیم. بعضی از آن واقعا از دست ما خارج بود. فضاهای تبلیغاتی در اختیار سازمان لیگ، صدا و سیما بوده و لذا باشگاهها در این خصوص اختیاراتی نداشته اند – پس برخی از تعهدات باشگاهها به اسپانسر عملی نمی شد و بدیهی است اسپانسر هم قصور مشابه نسبت به مفاد پیمان داشته است. به طور مثال وقتی بازی داربی بود، ما تمام تلاش‌مان را کردیم که یک ربع بین دو نیمه را برای باشگاه تبلیغ کنیم، اما صدا و سیما این زمان طلایی را به یک شرکت دیگری فروخت. وقتی منبع درآمدی ما را ناکار می‌کردند باید چه کار می‌کردیم؟ شما نمی‌تواند بخش خصوصی را وارد این مساله کنید اما بگویید من هیچ کاری انجام نمی‌دهم. بخش خصوصی به دنبال سود خودش است اما این را می‌دانیم باشگاه اختیاراتی در این خصوص نداشته و ندارد.
*طی چه فرایندی استقلال و پرسپولیس با این مشکل مواجه شدند؟
من اگر اشتباه نکنم، غیر از استقلال و پرسپولیس، تراکتور هم با این شرکت قراداد داشت. این سه باشگاه تعهداتی به این شرکت داشتند و آقای شیرازی هم تعهداتی به این سه باشگاه داشت، یک سری عوامل خارجی هم مثل سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و صدا و سیما وجود داشت که از کنترل باشگاهها خارج بودند لدا نمی‌گذاشتند این تعهدات عملی بشود. مجموع این اتفاقات موجب شد اختلافاتی میان طرفین به وجود بیاید و تعهدات لازم صورت نگیرد. لذا بدلیل پیچیدگی موضوع باید در این خصوص کارشناسان صاحب نظر رسمی دادگستری اظهار نظر نمایند. اما بعد از آن به دستور وزیر ورزش وقت، با شرکت ایرانسل قرارداد بسته شد و بعد از آن با کارگزار های مختلفی سر یک موضوع واحد به نام برند باشگاه استقلال قراداد امضا شده است و به نوعی یک فضا مکررا به چندین مشتری فروخته شده است.
*با این وجود خصوصی سازی می‌تواند راه حل خوبی برای برطرف کردن این مساله باشد؟
خصوصی سازی به معنا و مفهوم آنچه در واقعیت باید باشد، برای باشگاه های استقلال و پرسپولیس اتفاق نمی‌افتد. این باشگاهها سالها قدمت دارند و مسئولیت اجتماعی در مقابل آن ها وجود دارد. به نظر من برای واگذاری این دو باشگاه راه های خیلی بهتری وجود دارد و سوال من این است که چطور با ۲۰۰ میلیارد تومان زیان انباشته، سهام این دو باشگاه را می‌خواهند به فرابورس منتقل کنند. اگر دوستان چنین کاری را انجام دهند، مثل این می‌ماند یک مشکلی را به سال های دیگر منتقل کنند. حل مشکلات ساختاری باشگاهها و اصلاح ساختار مالی و تعیین تکلیف بدهی های احتمالی در زمان عرضه اولیه بسیار مهم هستند که به نظر می‌رسد متاسفانه توجه ویژه ای نشده است. باشگاهها در حال ورود به فرابورس هستند در حالیکه قراردادهای موازی کارگزاری در آنها منعقد می شود و تعهدات جدید ایجاد می گردد.
*با این حال وزارت ورزش باید به این مساله ورود کند؟
من یک سوال دارم، اگر قرار است که باشگاه استقلال به فرابورس داده شود، چرا با کارگزار جدید قرارداد بسته می‌شود؟ چرا تعهدات جدید ایجاد می‌کنید؟ امروز یک مناقشه میان اعضای هیات مدیره باشگاه استقلال وجود دارد و چرا وزارت ورزش وارد این دعوا نمی‌شود تا موضوع را حل کند. وقتی وزارت ورزش می آید در ریزترین مسایل باشگاه حتی انتصاب مدیر روابط عمومی استقلال و معاونین ورود می‌کند، چرا برای حل مناقشه میان مدیران باشگاه دست به کار نمی‌شود؟ مگر طبق اساس نامه، قراداد نباید به امضای مدیرعامل و رییس هیات مدیره برسد؟ مگر نه اینکه قبل از انعقاد قرارداد گزارش توجیهی و ترک تشریفات و مجوزهای قانونی از مجمع باید اخذ شود؟ مگر می‌شود قرارداد کارگزار جدید باشگاه به تصویب هیات مدیره نرسد؟ اگر باشگاه استقلال می‌خواهد با کارگزار دیگری قرارداد ببندد، باید اقاله قرارداد با کارگزار فعلی به تصویب هیات مدیره برسد. اختلاف بین اعضای هیات مدیره برای باشگاه استقلال به مثابه سم است و نقش وزارت ورزش در این خصوص چیست؟
*همچنین مساله سوپر جام در دوره حضور شما چنین حاشیه‌ای را به وجود آورد؟
در مساله سوپر جام بارها عرض کردم که با موافقت وزیر ورزش بنا شد هم باشگاه استقلال و هم پرسپولیس نامه بزنند که سوپر جام به تعویق بیفتد. استقلال در آن موقع نامه زد و پرسپولیس نامه نزد. یعنی وزارت ورزش نمی‌توانست به پرسپولیس بگوید که این نامه را بزند؟ بعد از آن آقای همکاران بعدی طرح موضوع در دادگاه CAS را مطرح کردند. این ادعا درحالی مدت‌ها مطرح بود که یک طرف مناقشه، سازمان لیگ، فدراسیون فوتبال و پرسپولیس و وزارت ورزش است و طرف دیگر ماجرا استقلال است. به نظر شما استقلال می‌توانست همه این ارکان یکدست را در دادگاه CAS شکست دهد؟
* و موضوع شکایت بویان از استقلال؟
بویان با تایید و اصرار شفر به استقلال اضافه شد. متاسفانه بعد از انعقاد قرارداد مصدوم شد و دیگر نتوانست برای استقلال به میدان برود. من معاون ورزشی باشگاه بودم نه مدیرمالی و مسوول اقتصادی. لذا در خصوص عدم پرداخت به بویان سایر دوستان باید توضیح دهند. هم چنین داستانهای عدم تامین مالی توسط آقایان در ترکیه را بارها عرض کرده ام. بعد از خروج من ار باشگاه در رسانه ها خواندم که باشگاه با بویان خاتمه همکاری داده است. لذا نحوه جدایی نامبرده هم مربوط به مدیران محترم بعد از دوران حضور اینجانب می باشد.
انتهای پیام
