علی پاکدامن در گفتگو با صلح خبر در باره ی آخرین وضعیت مصدومیت خود در آستانه اعزام به جام جهانی شمشیربازی لهستان گفت: در مسابقات قهرمانی جهان ضربه شدیدی به مچ دستم وارد شد که کج دار مریز با این مصدومیت کار می کردم اما در مسابقات اصفهان، دو مرتبه به همان ناحیه آسیب دیده ضربه وارد شد. من در مسابقات اصفهان یا نباید بازی می کردم و یا اینکه باید دقت می کردم که ضربه ای به مچ دستم وارد نشود اما هم بازی کردم و هم دقت لازم را نداشتم. از این رو مچ دستم نیز ورم شدیدی داشت و واقعا مصدومیت سنگینی بود. در این مدت فیزیوتراپی کردم. بعد از گذشت شش ماه ورم مچ دستم خوب شده است و فکر می‌کنم پارگی رباط دستم هم درمان شده باشد.

او در مورد آمادگی خود برای جام جهانی لهستان نیز گفت: وضعیت بدنی و فنی من خوب است  و تمریناتم را تا جایی که آسیب دیدگی ام اذیت نمی کرد انجام می دادم. اگر دو ماه دست به شمشیر نمی شدم آسیب دیدگی ام طولانی نمی شد اما بخاطر مسابقات و برای اینکه عقب نمانم مجبور بودم تمریناتم را داشته باشم. در حال حاضر هم دستم مشکل خاصی ندارد کم و بیش درد دارد و گاهی اوقات ورم می کند اما سعی می کنم با استفاده از یخ و فیزیوتراپی این مشکل را حل کنم و به نوعی کج دار مریز تا المپیک جلو بروم.

پاکدامن در پاسخ به این پرسش که قرار است در جام جهانی لهستان  بیشترین انرژی و توان خود را بر روی مسابقه تیمی بگذارند یا خیر، تصریح کرد: وقتی مسابقه شروع می شود دیگر تیمی و انفرادی ندارد و در هر دو می خواهیم برنده باشیم. البته اصل کار ما در بخش تیمی است اما این طور هم نیست که انفرادی را فدا کنیم. مسابقه انفرادی هم اهمیت خاص خود را دارد.

او در پاسخ به این پرسش که به مدال انفرادی المپیک فکر می کند یا خیر، تصریح کرد: من به مدال فکر می کنم اما واقعیتش این است می خواهم تمام فکرم را بر  روی این مسئله بگذارم که کارم را خوب انجام دهم و دستاوردش هر چه شد خودم راضی باشم. درالمپیک 2016 قول مدال دادم و تمام فکرم مدال گرفتن شد آن قدر این مسئله برایم بزرگ شد که یادم رفت چه کاری باید انجام بدهم  نتیجه اش هم حذف شدن و ناراحتی بود اما برای توکیو فقط می خواهم به این فکر کنم که کارم را درست انجام دهم.

ملی پوش سابر ایران در مورد برگزاری لیگ عالی گفت: لیگ بالاخره در آخر سال 98 به جریان افتاد. باید تشکر ویژه ای از رضا حدادیان داشته باشم که همیشه هوای ما را داشت و من برای لیگ مانند سال قبل عضو تیم وارش هستم. اما جالب این است باشگاه هایی مانند سایپا، پیکان ، فولاد و گل گهر سیرجان با 300-400 میلیون تومان می توانستند در شمشیر بازی تیم بدهند اما این کار را انجام نداند در حالی که الان دیگر 300 میلیون پول زیادی نیست. در واقع با مبلغ یک بازیکن درجه سه فوتبال می توانستند در شمشیربازی تیمداری کنند. البته نمی گویم چرا به بازیکن فوتبال این مبلغ را می دهند و به این مسئله کاری ندارم. تنها حرفم این است با این مبلغ در شمشیربازی می توانند به خیلی ها کمک کنند و حتی صاحب سکو هم شوند.

او ادامه داد: خیلی از نفرات به این دلیل که پولی در شمشیربازی نیست آن را رها کرده اند و به سرکار رفته اند.  بعد می گویند چرا پشتوانه سازی انجام نمی شود خب پشتوانه از لیگ ساخته می شود.

پاکدامن با اشاره به اینکه شمشیربازی به دنبال کسب مدال المپیک است، تاکید کرد: ما پتانسیل این را داریم که مدال المپیک بگیریم و واقعا تیم خوبی داریم اما این کار نیاز به حمایت دارد. البته باید از آقای باقرزاده تشکر کرد که تا جای ممکن ما را حمایت می کند.

انتهای پیام