روزنامه هفت صبح: سرمایه‌های کوچک هم می‌تواند برای راه‌اندازی کسب‌وکار به کمک‌تان بیاید. فکر می‌کنید اتوبوس‌های شهری خصوصی که در خیابان‌ها این طرف و آن طرف می‌روند چقدر قیمت دارند؟ احتمالاً تعجب کنید اگر بگوییم با ۷۰ میلیون تومان می‌توانید صاحب یکی از این اتوبوس‌ها شوید.

۷۰ میلیون تومان در حال حاضر قیمت خودرو‌های سواری صفر کیلومتری است که هیچ درآمدی برای‌تان نخواهند داشت. در عوض گفته می‌شود درآمد اتوبوس‌های داخل شهری به ماهانه ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان می‌رسد. حتی با سرمایه‌های کوچک‌تر هم می‌توان کار و کاسبی راه انداخت.

یک نمونه آن ون‌کافه‌هایی است که احتمالاً تا به‌حال نظرتان را در گوشه خیابان جلب کرده باشند. ون فولکس، مینی‌ون سوبارو، تویوتاهایس یا حتی وانت پراید هر کدام می‌توانند تبدیل به یک کافه سیار شوند، آن‌هم با کمترین هزینه.

طوری که شاید ون با کل تجهیزات آشپزخانه را بتوانید با بودجه‌ای در حد ۵۰ میلیون تومان بخرید. در این گزارش سراغ این دو نوع سرمایه‌گذاری برای درآمدزایی رفته‌ایم تا ببینیم هر کدام چه شرایطی دارند و چقدر برای‌مان پول‌ساز خواهند بود.

ون‌کافه‌ها با قیمت حدود ۵۰ میلیون تومان

ون‌های قدیمی که حالا تبدیل به کافه‌های سیار شده‌اند، یکی از گزینه‌ها برای راه‌اندازی کسب‌وکار هستند. احتمالاً گوشه و کنار خیابان‌های شلوغ آن‌ها را دیده باشید. ون‌فولکس‌ها از همه بیشتر به چشم می‌خورند. پنجره را کرکره‌ای کرده‌اند و داخلش غذا و نوشیدنی سرو می‌کنند. حتی بعضاً سراغ ساندویچ‌ها هم می‌روند.

جلوی‌شان پر است از صندلی و میز‌های پلاستیکی برای آن‌هایی که از هوای آزاد لذت می‌برند و دل‌شان می‌خواهد نوشیدنی یا میان‌وعده خود را در هوای پاییزی میل کنند. اگر تا به حال ون‌کافه‌ها به چشم‌تان نخورده است، کافی است سری به خیابان سی تیر تهران بزنید که حالا تبدیل به گذر فرهنگی شده و پر است از کافه‌هایی در این سبک.

فراگیر شدن این کافه‌های سیار، جرقه‌ای در ذهن خیلی‌ها روشن کرده تا سراغ فولکس‌واگن‌های قیمی بروند و کار و کاسبی جدیدی را شروع کنند.. نگاهی به قیمت این ماشین‌ها که حالا به منبع درآمدزایی تبدیل شده‌اند، نشان می‌دهد که هزینه چندانی ندارند. خرج‌شان در برابر راه‌اندازی یک کافه یا رستوران تقریباً هیچ است.

طوری که با حدود ۷۰ میلیون تومان می‌توان سراغ خرید این ارابه‌های پول‌زا رفت، آن‌هم با تجهیزات کامل! اگر بخواهید می‌توانید خودتان ون‌کافه اختصاصی خودتان را راه‌اندازی کنید. ون‌فولکس، تویوتاهایش یا حتی وانت پراید جان می‌دهند برای راه‌اندازی یک کافه سیار. در حال حاضر فولکس‌های قدیمی را می‌توان با قیمتی در حدود ۳۰ میلیون تومان پیدا کرد.

یک نفر ون فولکس T۲ کمبی را که زمان ساخت آن به پیش از سال ۶۶ برمی‌گردد، با قیمت ۲۹ میلیون تومان آگهی کرده. البته این‌طور که از عکس‌های آگهی پیداست، باید بودجه قابل توجهی برای رسیدگی به آن کنار بگذارید. در بین آگهی‌ها گزینه‌های بهتر هم به چشم می‌خورند. یک نفر دیگر ون فولکس‌واگن T۳ را با قیمت ۳۳ میلیون تومان آگهی کرده است.

از عکس‌های آگهی پیداست زیاد لازم نیست برای ظاهرش خرج کنید. صرفاً کافی است سراغ تجهیزات آشپزخانه برای راه‌اندازی کافه سیار بروید. اگر با این موارد آشنایی ندارید، می‌توانید دنبال آگهی‌هایی بگردید که در آن، ون‌کافه‌ها با تجهیزات کامل به فروش گذاشته شده‌اند. البته تعداد آن‌ها خیلی زیاد نیست و نشان می‌دهد کمتر کسی از راه‌اندازی این کسب‌وکار پشیمان شده است.

یک نفر که تویوتاهایس را برای راه‌اندازی کافه‌سیار انتخاب کرده، حالا می‌خواهد تویوتای خود را همراه با کل تجهیزات کافه بفروشد. این ون تویوتا مدل ۱۹۸۳ است و حدود ۳۵ سال از تولید آن می‌گذرد. فروشنده ادعا می‌کند از نظر فنی کاملاً سالم است و حتی می‌توان با آن به سفر‌های طولانی رفت چرا که قطعات آن را به تازگی عوض کرده و در این راه حدود ۳۰ میلیون برای ماشینش خرج کرده است.

او می‌خواهد کافه سیار خود را با قیمت ۸۵ میلیون تومان بفروشد. آگهی دیگر درباره ون فولکس T۲ است که تولید آن به قبل از سال ۶۶ برمی‌گردد. فروشنده می‌خواهد فولکس خود را همراه تمام تجهیزات کافه‌داری با قیمت ۶۹ میلیون تومان بفروشد. مینی‌ون سوبارو را هم می‌توان در بین آگهی‌های ون‌کافه پیدا کرد.

این مینی‌ون تولید سال ۹۳ میلادی و ساخته ژاپن است. فروشنده می‌گوید مینی‌ون را به‌کلی بازسازی کرده و از نظر فنی و اتاق کاملاً سالم است. او می‌خواهد مینی‌ون خود را همراه تمام تجهیزات کافه‌داری مثل فر، سرخ‌کن، شعله گاز، سینک ظرفشویی، پمپ، شیر آب، آون برقی، فریزر، سماور و ساندویچ‌ساز و … بفروشد. او کل تجهیزاتش را همراه خود ماشین با قیمت ۵۰ میلیون تومان برای فروش گذاشته است.

نکاتی که باید درباره ون‌کافه‌ها بدانید

اگر شما هم برای راه‌اندازی ون‌کافه وسوسه شده‌اید، بهتر است به مشکلات راه‌اندازی آن هم توجه کنید. راه‌اندازی این کافه‌های سیار هم قانونی است، هم غیرقانونی! طوری که بعضاً گفته می‌شود برای راه‌اندازی کافه سیار باید مجوز بهداشت داشته باشید، از شهرداری مجوز بگیرید و محل کارتان را مشخص کنید.

در حالی که کافه سیار همان‌طور که از اسمش پیداست، محل مشخصی ندارد. این موضوع باعث شده که راه‌اندازی کافه‌سیار مشکلات مخصوص خودش را داشته باشد. ممکن است همین‌طور که مشغول سرو غذا و آماده کردن سفارش‌های مشتریان هستید، با مأموران شهرداری روبه‌رو شوید که از شما می‌خواهند هر چه زودتر میز و صندلی را جمع کرده و از این محله بروید.

حتی اگر از پس همه این مجوز‌ها بربیایید، باز هم نمی‌توانید با خیال راحت به کارتان مشغول شوید. چالش محل کار، به همان‌جا ختم نمی‌شود. شما نمی‌توانید باعث شلوغ شدن خیابان شوید، در غیر این‌صورت با مأموران راهنمایی و رانندگی روبه‌رو خواهید شد. شما نمی‌توانید در محله‌هایی که کافه‌رستوران زیاد است، مشغول به کار شوید، چرا که داد همکاران‌تان که پول اجاره می‌دهند درمی‌آید.

درست مثل میوه‌فروش‌های محل که اصلاً زیر بار فعالیت وانت‌های میوه‌فروشی نمی‌روند. شاید فکر کنید گذر‌ها بهترین محل برای فعالیت باشد. گذر‌هایی مثل سی تیر که در این حوزه حسابی معروف هستند، اما باید توجه داشته باشید که در گذر‌های معروف جایی برای تازه‌وارد‌ها نیست و برای معروف شدن باید سختی زیادی بکشید.

اگر همچنان امیدتان را حفظ کرده‌اید، احتمالاً در این راه موفق خواهید بود. برای این کار بهتر است اول محله مخصوص خودتان را پیدا کنید. محله‌ای که هم به لحاظ شلوغی از تعداد مشتری بالا مطمئن باشید، هم رقبای‌تان کمتر باشند. بعد سراغ چک و چانه زدن با شهرداری بروید.

وقتی محل کارتان مشخص شد، نوبت به مجوز‌ها می‌رسد که اصلی‌ترین آن پروانه بهداشت است. برای راه‌اندازی کافه سیار تبلیغات قوی نیاز دارید. سایت و صفحه‌های مجازی‌تان باید حسابی فعال باشد. اگر می‌خواهید ون سواری را خودتان تجهیز کنید، دردسرهای‌تان برای خرید وسایل آشپزخانه بیشتر خواهد بود، اما در عوض خیال‌تان راحت‌تر است.

در پایان باید توجه داشته باشید که این کار تا حدودی فصلی به حساب می‌آید. زمستان‌ها زیر برف کسی نوشیدنی خنک نمی‌خورد و تابستان‌ها زیر آفتاب، وقت نوشیدن چای و قهوه نیست. در عوض پاییز و بهار که هوا متعادل است، حسابی کارتان سکه خواهد بود.

اگر کارتان بگیرد، احتمالاً بتوانید در ماه رقمی حدود ۳۰ میلیون تومان فروش داشته باشید، اما توجه داشته باشید که بخش قابل توجهی از این مبلغ را باید برای خرید مواد اولیه روزانه هزینه کنید.

اتوبوس‌های داخل شهری با قیمت حدود ۷۰ میلیون و بالاتر

پیشنهاد دوم ما برای خرید وسایل نقلیه درآمدزا کمی بزرگ‌تر و کمی زمخت‌تر است. خرید اتوبوس داخل شهری دیگر گزینه‌ای است که می‌توانید به‌عنوان راه‌اندازی کسب‌وکار جدید روی آن حساب باز کنید. البته در این کار باید خودتان را برای ترافیک خیابان‌ها آماده کنید. بالاخره هر کار سختی‌های خودش را دارد.

شاید فکر کنید اتوبوس‌هایی که در خیابان می‌بینید، قیمت خیلی بالایی دارند و خرید آن‌ها سرمایه زیادی می‌خواهد، اما باید بگویم با بودجه‌ای در حد ۷۰ میلیون تومان که حالا برای خرید یک ماشین سواری صفر کافی نیست، می‌توان یک اتوبوس غول‌پیکر خرید و با آن مسافر جابه‌جا کرد.

البته قیمت مدل‌های جدید بیشتر است و بعضاً تا ۲۵۰ میلیون تومان می‌رسد. آگهی‌های اینترنتی پر است از اتوبوس‌های داخل شهری که در محدوده قیمت ۷۰ میلیون به فروش گذاشته شده‌اند. اغلب اتوبوس‌های گازسوز شهاب هستند که با لوگوی رنو در خیابان‌ها به‌چشم می‌خورند. یک نفر اتوبوس داخل شهری مدل ۸۵ را با قیمت ۷۵ میلیون تومان آگهی کرده.

این اتوبوس در خط پایانه افشار به ولنجک کار می‌کند و مسیر آن نه طولانی است، نه ترافیک چندانی دارد، به‌خصوص که دانشگاه شهید بهشتی هم در همان مسیر قرار دارد. آگهی‌دهنده می‌گوید موتور و گیربکس را تازه تعمیر کرده. از نظر فنی سالم است، اما روی ظاهر آن نباید زیاد حساب باز کنید. او ادعا می‌کند ماهانه ۱۰ میلیون تومان از جابه‌جایی مسافران در خط پارک‌وی – ولنجک درآمد دارد.

یک آگهی دیگر مربوط به شهاب گازسوز مدل ۸۵ است که متعلق به یکی از شرکت‌های تعاونی است. فروشنده آن را با قیمت ۷۰ میلیون تومان آگهی کرده و می‌گوید از نظر فنی کاملاً سرحال است. البته همه فروشنده‌ها این جمله را در آگهی فروش اعلام می‌کنند. درآمدتان با اتوبوس را سر ماه باید از شرکت تعاونی بگیرید.

این شرکت کاروانش و سوخت رایگان در اختیار اعضایش می‌گذارد و لازم نیست از بابت این موضوع نگران باشید. در بین آگهی‌ها، اتوبوس گازسوز شهاب با قیمت ۶۲ میلیون تومان هم پیدا می‌شود، اما زیاد نمی‌توان روی سالم بودن آن حساب باز کرد.

اتوبوس‌های بنز ایران‌خودرو دیزل قیمت خیلی بالاتری دارند. یک نفر اتوبوس ۴۵۷ شهری با سند آزاد را به قیمت ۲۶۰ میلیون تومان آگهی کرده است. این اتوبوس مدل سال ۸۷ است و آن‌طور که فروشنده می‌گوید، از همان ابتدا تخفیف بیمه داشته و بیمه‌نامه آن تا نیمه سال ۹۹ اعتبار دارد.

یک آگهی دیگر به اتوبوس شهری بنز اختصاص دارد که سال ۸۸ تولید شده و تا حالا ۵۰۰ هزار کیلومتر راه رفته است. فروشنده آن را ۲۱۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری کرده و می‌گوید اتوبوسش از نظر فنی شرایط مطلوبی دارد. نکته مهم درباره اتوبوس‌های داخلی شهری، شرکت تعاونی آنهاست. اغلب اتوبوس‌های شهری عضو یک شرکت تعاونی هستند.

پولی که مسافران موقع سوار شدن به اتوبوس پرداخت می‌کنند، به حساب شرکت تعاونی می‌رود و سر ماه شرکت‌ها بعد از برداشتن بخشی از درآمد، با راننده‌های‌شان تسویه‌حساب می‌کنند.

در طرف مقابل، این شرکت‌ها در تأمین قطعات یدکی، کارواش، تعمیر و خدماتی از این قبیل، هوای راننده‌های‌شان را دارند. برای همین اگر به فکر خرید اتوبوس برای کسب درآمد هستید، باید قبل از هر کاری درباره شرکت تعاونی آن تحقیق کنید.