به گزارش صلح خبر، عبدالرحیم (تقی) جعفری، بنیان‌گذار فقید انتشارات امیرکبیر در کتاب «عبدالرحیم جعفری، در جستجوی صبح» که خاطرات اوست و توسط نشر روزبهان منتشر شده، چنین نوشته است: «پیاده، و در تابستان‌ها با پای برهنه، از کوچه‌پس‌کوچه‌های باغچه علیجان و کوچه رکنی و ناصرخسرو و محله عرب‌ها و پامنار خودم را به شرکت مطبوعات می‌رساندم، کتاب‌ها را تحویل می‌گرفتم، با نخ قند می‌بستم، و بسته را با کمک کارکنان آن‌جا روی سر می‌گذاشتم و باز دو کیلومتر مسافت را پیاده می‌آمدم. گاه بین راه، خستگی فشار می‌آورد و ناچار از عابرین کمک می‌خواستم که: «آقا، کمکم کنید این بسته را از سرم پایین بگذارم»، و بعد: «آقا، کمکم کنید این بسته را روی سرم بگذارم». سنگینی بسته کتاب و نخ قندی که دور بسته کتاب پیچیده بودم در پوست سرم، که ماشین شده بود، جا می‌انداخت. شاید در اثر حمل همین بسته‌های سنگین بود که سال‌ها بعد دچار بیماری و ناراحتی چشم شدم. پس از یک ماه کارمزدم تعیین شد: روزی ده شاهی! هنوز یک سال نگذشته بود که با پشتکاری که نشان دادم، با وجود این‌که جثه‌ام کوچک بود، به‌طور آزمایشی «ورق‌گیری» می‌کردم. چند پاره‌آجر زیر پایم می‌گذاشتند تا قدّم به سیلندر ماشین برسد و بتوانم ورق چاپ‌شده را بگیرم و روی تخته، کنار سیلندر بگذارم.»
«چشم و چراغ»، صفحه گروه واژه‌گزینی فرهنگستان زبان و ادب فارسی این خاطره را برای سال‌روز درگذشت عبدالرحیم جعفری (یازدهم مهرماه) به اشتراک گذاشته است.
عبدالرحیم (تقی) جعفری در ۱۲ آبان ۱۲۹۸ در تهران متولد شد. او در دوران کودکی تحصیل را ترک کرد و بعد از یک‌ماه کار تقریبا بدون مزد نهایتا با روزی ۱۰ شاهی به عنوان کارگر در چاپخانه علمی پذیرفته شد. جعفری پس از سال‌ها در سال ۱۳۲۸ تصمیم به تاسیس یک موسسه نشر برای خود گرفت و انتشارات امیرکبیر را تاسیس کرد. او نشر «سه تار»، «مدیر مدرسه» و «دید و بازدید» از جلال آل احمد، «زندگی من» نوشته جواهر لعل نهرو، «چه می‌دانم» با ترجمه مرتضی کیوان، «تاریخ حساب» با ترجمه حسن صفاری، کتاب‌هایی از عبدالحسین زرین‌کوب، «تاریخ علوم» با ترجمه حسن صفاری و «تاریخ حساب» با ترجمه پرویز شهریاری را از مهم‌ترین دستاوردهای خود در انتشارات امیرکبیر دانسته است.
عبدالرحیم جعفری در یازدهم مهرماه ۱۳۹۴ درگذشت.
انتهای پیام
