محمدرضا بابایی در گفت‌وگو با صلح خبر با اشاره به اینکه اکثر شمشادستان‌های مازندران به دلیل آلودگی شدید خشک شده است و تنها در مناطق بالادست سد شهیدرجایی و سنگده ساری، اوضاع کمی بهتر است، اظهار کرد: با توجه به شدت آلودگی به نظر می‌رسد این مناطق نیز در صورت عدم فعالیت به موقع برای رفع مشکل خشک می‌شوند.
وی با بیان اینکه با وجود تخصیص بودجه، اکثر شمشادستان‌های غرب مازندران خشک شده است و تنها میزان کمی در چمستان، با آلودگی کمتری وجود دارد، گفت: وقتی گفته می‌شود که شمشادستان‌های مازندران خشک شده است، بنابراین نشان می دهد وضعیت از فوق بحرانی نیز گذشته است.
بابایی با بیان اینکه تخصیص محدود بودجه برای جلوگیری بیماری و احیای شمشادستان‌های غرب مازندران، دیر انجام شد، گفت: در بازدید های به عمل آمده، کارهای خوبی برای جلوگیری از، از بین رفتن شمشادهای غرب مازندران صورت گرفت اما میزان آلودگی و طغیان زیاد بود و در عمل مبارزه با آفت شب پره نتیجه محسوسی نداشت.
درخواست از مردم برای رفع آلودگی شمشادها
وی با تاکید بر اینکه بودجه آنقدر محدود بوده است که ادارات دولتی به تنهایی نمی‌توانستند کاری را انجام بدهند، تصریح کرد: در غرب مازندران، حتی از اعضای شورای اسلامی روستاها و مردم برای کمک به جلوگیری از بیماری شمشادها درخواست شد.
پیامدهای از بین رفتن شمشاد چیست؟
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران با اشاره به اینکه شمشاد گونه مختص جنگل های مازندران و هیرکانی است و باید برای حفظ آن، تلاش فراوانی صورت بگیرد، خاطرنشان کرد: با از بین رفتن شمشادهای جنگل‌های مازندران، گونه‌هایی مانند قارچ، حشرات و غیره که در آن محیط زندگی می‌کنند نیز از بین می رود.
بابایی با بیان اینکه از بین رفتن و یا تغییر تنوع زیستی در جنگل‌های شمال، از پیامدهای ناگوار خشک شدن شمشادهاست، گفت: ممکن است با از بین رفتن شمشادها، گونه‌های گیاهی مهاجم جای آنها را بگیرد و این امر خسارت‌زا است.
وی در پاسخ به اینکه منشا این بیماری چه بوده و آیا تهدیدات زیستی درست به نظر می رسد، اظهار کرد: این آفت تنها مختص ایران نیست و در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند آلمان، هلند، سوئیس و ترکیه نیز یافت می شود.
توریست‌ها، عامل نابودی شمشادستان‌های مازندران؟
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران افزود: در بررسی های صورت گرفته و بر اساس گفته برخی منابع، احتمال می دهند، این آفت در کشورهای تازه استقلال یافته اطراف ایران، طغیان کرده و به جنگل‌های هیرکانی راه یافته‌اند.
بابایی تصریح کرد: برخی نیز معتقد هستند توریست‌ها در چالوس این آفت را وارد کردند اما به دلیل تکثیر در مدت کوتاه بعید به نظر می‌رسد.
وی در پاسخ به این سوال که بر فرض امکانات موجود و بودجه مناسب، چه راهکاری برای حفظ این شمشادهای بومی مازندران، وجود دارد، گفت: باید به هر شیوه‌ای شمشادهای خاص مازندران را حفظ کرد، یکی از تمهیداتی که اندیشیده شده این است که در منطقه سنگده که آلودگی کمتری وجود دارد، بیماری و آفت به گونه‌ای که به تنوع زیستی محیط آسیب کمتری بزند، کنترل شود. این کار موجب حفظ گونه شمشاد خاص مازندران می‌شود و می‌توان پس از رفع کامل آلودگی، اقدام به تکثیر آن با جنگل‌کاری و غیره کرد.
انتهای پیام
