«توصیف سفر اخیر جو بایدن به سرزمین‌های اشغالی به منظور “احیای روند مذاکرات صلحی” که غیرفعال شده، به عنوان یک “شکست”، اشتباه است. برای اینکه این بیانیه دقیق به نظر برسد، واشنگتن حداقل باید نشان می‌داد که ظاهرا به مذاکرات میان اسرائیل و فلسطین تمایلی دارد.»

به گزارش صلح خبر، «دکتر رمزی بارود» روزنامه‌نگار و نویسنده آمریکایی-فلسطینی در مطلبی برای میدل ایست مانیتور نوشت: «علاوه بر تکرار مکررات و کلیشه‌های سیاسی و دیپلماتیک، سخنان و رفتارهای جو بایدن، رئیس‌جمهوری آمریکا نشان داد که دولت ایالات متحده دقیقا برعکس آن کار را انجام داد و حتی به ظاهر هم تمایل خود را برای مذاکرات میان اسرائیل و فلسطین نشان نداد. آن‌ها با اظهارات خود ادعا می‌کنند که تعهد آمریکا نسبت به راهکار “دو کشوری” تغییر نکرده است، اما بایدن با بیان اینکه “هنوز زمان مذاکرات فرا نرسیده است”، حتی علاقه دولت خودش را نسبت به تلاش برای شروع مذاکرات نادیده گرفت.
محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین بارها آمادگی خود را نسبت به بازگشت به مذاکرات ابراز کرده؛ مذاکراتی که به دلیل ناسازگاری اسرائیل متوقف شده است. اما در واقع، هیچکدام یک از رهبران ارشد اسرائیلی یا احزاب اصلی از به اصطلاح مذاکرات صلح به عنوان یک هدف استراتژیک حمایت نمی‌کنند.
با این حال، اسرائیل تنها طرفی نیست که مقصر شناخته می‌شود. آمریکایی‌ها همچنین تصریح کرده‌ و نشان داده‌اند که آن‌ها هم از بحث مذاکرات دور شده‌اند. در واقع، آخرین میخ را دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا با چکشی بر تابوت “راهکار مذاکره” زد؛ اتفاقی که از هرگونه ادعای اسرائیلی‌ها حمایت کرد و درخواست‌های قانونی فلسطینی‌ها را نادیده گرفت.
دولت بایدن طبق معمول توسط فلسطینی‌ها، عرب‌ها و حزب دموکرات آمریکا به دلیل شکستش در تغییر اقدامات تعصب‌آمیز ترامپ به نفع اسرائیل مقصر شناخته شده است. از جمله این اقدامات می‌توان به جابجایی سفارت آمریکا از تل‌آویو به بیت‌المقدس و پذیرش ادعاهای بی‌اساس اسرائیلی‌ها درخصوص شهرک‌سازی غیرقانونی آن‌ها در اراضی اشغالی فلسطینی‌ها اشاره کرد.
حتی اگر فرض کنیم که دولت بایدن می‌تواند برخی یا همه اقدامات غیرقانونی ترامپ را تغییر دهد، این موضوع چه سودی به دنبال خواهد داشت؟ واشنگتن بزرگترین منبع کمک برای اسرائیل بوده و هست و با کمک مالی سالیانه چهار میلیارد دلار و بودجه هنگفتی که فقط برای سیستم دفاع موشکی گنبد آهنین اسرائیل اختصاص می‌دهد، همچنان به عنوان بزرگترین منبع کمکی برای اسرائیل باقی می‌ماند.
دوران ریاست بایدن و سیاست او نسبت به مسئله فلسطین و اسرائیل به اندازه سال‌های ریاست ترامپ وحشتناک است.
با این حال، ادعای فرضی اسرائیل مبنی بر “پیروزی”، صرفا تقصیر ترامپ نیست. بایدن و سایر مقامات ارشد آمریکا هم مقصر بوده‌اند. حمایت بایدن از اسرائیل یک پایه و اساس ایدئولوژیک دارد. رئیس‌جمهوری آمریکا طی سفرش به سرزمین‌های اشغالی گفت: “برای صهیونیست بودن لازم نیست یهودی باشید.”
در نتیجه، شنیدن این موضوع که مقامات فلسطینی از آمریکا به خصوص بایدن می‌خواهند تا علیه تل‌آویو فشاری اعمال کند تا به ۵۵ سال اشغال پایان دهند، ممکن است گیج‌کننده و شگفت‌انگیز به نظر برسد.
«مهند العکلوک» نماینده فلسطین در اتحادیه عرب یکی از همان افرادی است که کلیشه‌های تکراری را با زبانی غیرواقع‌بینانه تکرار کرده و انتظار دارد که آمریکا فشارهایی را علیه اسرائیل اعمال و زمینه را برای سیاستی منصفانه براساس قوانین بین‌المللی مهیا کند. این نماینده به طرز عجیبی معتقد است که واشنگتن، حامی اسرائیل، می‌تواند منجی فلسطینی‌ها شود.
یکی دیگر از مقامات فلسطینی به پایگاه خبری “نیو عرب” گفت که عباس از نتایج سفر بایدن ناراضی است و ظاهرا این رهبر فلسطینی انتظار داشته که رئیس‌جمهوری آمریکا پیشرفتی را در مذاکرات صلح ایجاد کند. همین منبع افزود که دولت عباس در حال برگزاری نشست‌هایی با نمایندگان “کشورهای قدرتمند” است تا آمریکا را به عنوان حامی مذاکرات جایگزین کند.
موضع سیاسی عباس گیج‌کننده است. در نهایت می‌توان گفت که “روند صلح” یک اختراع آمریکایی است؛ اختراعی که صرفا برای اهداف و اولویت‌های اسرائیل تشکیل شده و به عنوان صحنه‌ای مرکزی در سیاست خارجه آمریکا در خاورمیانه باقی می‌ماند. این روند صلح تنها در خدمت استعمار اسرائیل در فلسطین بوده و در عین حال مطالبات قانونی فلسطین را زیر سوال برد یا کاملا به حاشیه براند.
حتی اگر چین، روسیه و هند هم توافق کنند که حامیان جدید صلح باشند، هیچ دلیلی وجود ندارد که تل‌آویو وارد مذاکرات آینده شود، آن هم زمانی که می‌تواند با حمایت کامل از جانب آمریکا به اهداف استعماری خودش برسد. زمان آن فرارسیده است که فلسطینی‌ها، سرمایه‌گذاری سیاسی بر بایدن یا هر دولت دیگری را متوقف کنند. آن چیزی که آن‌ها نیاز دارند یک حامی قدرتمند درخصوص روند صلح نیست بلکه آن‌ها به تلاش و جنبش مردمی برای آزادی نیاز دارند؛ تلاشی که از خانه خودشان شروع می‌شود. اما تا زمانی که رهبری فلسطین به دنبال اعتبارات سیاسی واشنگتن و متحدان غربی‌اش باشد، هیچکدام از این تلاش‌ها نمی‌تواند عملی و محقق شود.»
انتهای پیام