خوشنویسی؛ هنر دست اولی است که هنرمند با خلاقیتی که دارد بین حروف و کلمات هماهنگی ایجاد می‌کند که در پی آن زیبایی وصف ناپذیری خلق می شود. این هنر ایرانی اسلامی در خارج از مرزهای کشورمان طرفداران بسیاری دارد و آثار مطرح خوشنویسی با قیمت های گزاف به فروش می رسد اما اینکه چرا […]
خوشنویسی؛ هنر دست اولی است که هنرمند با خلاقیتی که دارد بین حروف و کلمات هماهنگی ایجاد می‌کند که در پی آن زیبایی وصف ناپذیری خلق می شود. این هنر ایرانی اسلامی در خارج از مرزهای کشورمان طرفداران بسیاری دارد و آثار مطرح خوشنویسی با قیمت های گزاف به فروش می رسد اما اینکه چرا این هنر آنطور که باید و شاید در بین جوان های ایرانی طرفدار ندارد، پرسشی که صلح خبر پاسخ به آن را در گفت وگو با سه هنرمند فعال در این حوزه، جویا شده است.
به منظور درک بهتر ماهیت هنر خوشنویسی و جایگاه آن در سطح جهانی، خبرنگار صلح خبر با چند هنرمند خوشنویس از جمله رسول مرادی، سعید نقاشیان و محمدرضا جوادی نسب به گفت‌وگو پرداخته است. در کلام اغلب این هنرمندان، موضوعاتی چون لزوم توجه بیشتر سیاستگذاران به هنر خوشنویسی، ثبات برنامه ریزی ها، ضرورت تبلیغات در رسانه ها و خصوصا صداوسیما و همچنین پرهیز از تعصب ها در حوزه خوشنویسی برای برون رفت از شرایط فعلی به چشم می خورد.
محمدرضا جوادی نسب، هنرمند خوشنویس است که تجربه برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی نقاشی خط در گالری‌های سبحان، موزه ایران باستان، مصلی تهران و باغ موزه نگارستان را داشته است. این هنرمند ضمن اشاره به این نکته که هنر چند بخش دارد، درباره راهکارهای بهبود جایگاه خوشنویسی در سطح جهان گفت: «در کشور ما هنرمند بار تمام وظایفش را به دوش می‌کشد و از صفر تا صد کار را خودش انجام می‌دهد. از حمل و نقل آثار تا سایر موارد. در خارج از ایران اما شاید به این صورت نباشد و کار هنرمند صرفا خلق اثر است و باقی وظایف را مدیران هنری به دوش می‌کشند.»او ادامه داد: «می‌خواهم به این نکته اشاره کنم که مسوولان ما باید با سرعت و روش مدرن‌تری به مسائل توجه کنند. بازتاب خبری نمایشگاه‌هایی که برگزار می‌شوند اهمیت دارند و اینکه برگزاری چنین رویدادهایی ادامه‌دار باشد و صرفا منحصر به دوره‌ای خاص نباشند.»
جوادی نسب در پاسخ به سوالی که از او درباره استقبال نسبت به هنر خوشنویسی پرسیده شد، این چنین پاسخ داد: «بخشی از معرفی هنر در پوشش دادن، مربوط به دستگاه‌ها و نهادهای مرتبط است. انجمن‌ها و مجموعه‌هایی که کارشان این است که هنر را رواج دهند. ما در تلویزیون هنرهای تجسمی را کمتر می‌بینیم؛ در حالی که به بخش‌های دیگر بیشتر پرداخته می‌شود.»به گفته این هنرمند خوشنویس، ضعیف بودن نحوه اطلاع رسانی و دعوت‌ها باعث شده تا استقبال نسبت به این حوزه هنری کمتر باشد.
جوادی نسب ضمن اشاره به این نکته که گاهی نتیجه برخی از جشنواره‌ها و حتی داوری‌ها ممکن است باعث شوند تا برخی از هنرمندان علاقه‌ای به شرکت در جشنواره نداشته باشند، خاطرنشان کرد: «باید از هنرمندان حمایت شود و آثارشان خریداری شود؛ چراکه هنرمند با فروش آثارش در واقع زندگی می‌کند.»
جوادی نسب همچنین بر این باور است که نگاه خاص یک مسئول در یک دوره ممکن است یک حوزه هنری را پررنگ‌تر کند. او در همین رابطه اظهار کرد: «شاید نگاه خاص یک مسئول باعث شود تا یک حوزه هنری مورد توجه قرار بگیرد و پررنگ شود. مثلا منِ مسئول اگر به حوزه خوشنویسی علاقه‌مند باشم شاید در دوره من این حوزه پررنگ‌تر شود اما مسئول بعدی اگر این علاقه را نداشته باشد، ممکن است این حوزه مورد بی‌مهری قرار گیرد.»به گفته این هنرمند مشکل ما این است که سیاست‌های ثابت و یکسانی نداریم؛ بنابراین شاهد این هستیم که در یک دوره کل شهر به دلیل نگاه مسئولی پر می‌شود از آثار هنری اما در دوره‌ای دیگر کاملا برعکس این اتفاق رخ می‌دهد.
سعید نقاشیان، خطاط و خوشنویس نیز با اشاره به این نکته که خوشنویسی هنر سختی است، درباره دلایل استقبال نشدن از این هنر گفت: «اساسا خوشنویسی هنر سختی است که برای به اوج رسیدن در آن باید سختی تحمل کرد. در حال حاضر سلیقه و علایق مردم تغییر کرده و این طبیعی است که با تغییر خوراک استقبال نسبت به این حوزه هنری نیز کمتر شود.» به عقیده این هنرمند همچنین تعصبی که در حوزه خوشنویسی وجود دارد، یکی دیگر از دلایلی است که باعث شده تا استقبال نسبت به این هنر کمتر باشد.
وی درباره همین مسئله این چنین اظهار کرد: «متأسفانه در حوزه خوشنویسی یک مقدار تعصب وجود دارد و اگر کسی بخواهد کار خلاقانه‌ای در این حوزه انجام دهد، کسانی که سردمدار این حوزه هستند اجازه نمی‌دهند و این خیلی بد است.»
رسول مرادی نیز یکی دیگر از هنرمندانی است که درباره جایگاه هنر خوشنویسی در ایران و جهان به گفت‌وگو با صلح خبر پرداخته است. این هنرمند اهل مشهد که تجربه برگزاری نمایشگاه‌های انفرادی و جمعی در کارنامه کاری او وجود دارد، ضمن اشاره به این نکته که هنر خوشنویسی به عنوان ذات هنری‌اش بیشتر در موزه‌ها و گالری‌ها جلوه‌گری می‌کند، گفت: «اینکه هنر خوشنویسی در سطح شهر نیز دیده شود اتفاق غیرممکنی نیست. ۴-۵سال پیش این اتفاق افتاد و در هر خیابانی بیلبوردها به نمایش آثار خوشنویسی اختصاص پیدا کردند و مردم با آثار آن هنرمندان آشنا می‌شدند. اگر این اتفاق حداقل سالی یک بار تکرار شود بی‌نظیر است؛ چراکه مردم را با آثار هنرمندان بزرگی آشنا می‌کند. اگر این اتفاق سالی دو یا سه بار تکرار شود، مردم با این هنر ارتباط خیلی نزدیک‌تر و تنگاتنگ‌تری خواهند گرفت.»
رسولی همچنین هنر خوشنویسی کشور را در دنیا بی‌نظیر دانست و در آخر اضافه کرد: «در کشورهای دیگر ارزش هنر خوشنویسی ما را خیلی بیشتر از داخل کشور می‌دانند. زمانی که ما در کشورهای خارجی نمایشگاه برگزار می‌کنیم، شما نمی‌دانید که چه استقبال بی‌نظیری از این نمایشگاه‌ها می‌شود.»
انتهای پیام
