به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ تحقيق جديد مجله نيچر مدل هاى هيدروليژيكى و برخى از مشاهدات را نشان مى‌دهد و می‌گوید منابع آب كره زمين به شكل هشدار دهنده‌اى در حال كاهش است و دليل اصلى آن هم اتلاف آب در آبيارى محصولات کشاورزی است.

البته در اين تحقيق هنوز مشخص نشده است علت دقيق كه اين كاهش ميزان آب هاى تجديدپذير كدام بخش از آبيارى است، اما مى توان گفت مصرف غدا كه عامل اصلى اتلاف آب در آبياري است در اين مسئله تاثير زيادی داشته است.

این مقاله که به میزان آب زیرزمینی نهفته (مجازی) در مبادلات جهانی محصولات غذایی می پردازد یادآور می شود که بخش اعظم جمعیت کره زمین متکی بر واردات غذایی از کشورهایی است که از ذخایر تجدید ناپذیر آب زیرزمینی برای تولید محصولات غذایی استفاده می کنند.

⬆️ اینفوگرافیک بالا سهم کشاورزی و اصلاح نباتات خاص در تخلیه آبهای زیرزمینی در سراسر جهان در سال 2010 را نشان می‌دهد.

در قسمتى از اين تحقيق در رابطه با پيامد هاى اين مسئله نوشته شده است: “جمعيت زيادی در كشورهایی زندگی مى كنند كه محصولات كشاورزى را از كشورهاى ديگرى وارد مى كنند یا با كشاورزى، آب خود را تمام مى كنند و اين امنيت غذايي و آبى را به خطر مى اندازد.

بعضى از كشورها مثل ايالت متحده آمريكا، مكريك، چين و ايران در خطر بيشترى هستند چون با تخليه آب هاي زيرزمينى خود هم غذا توليد مى كنند هم آن را صادر مى كنند.

⬆️ اینفوگرافیک بالا تخلیه آبهای زیرزمینی در اثر تولید محصول کشاورزی بومی و مصرف آب توسط صادرکننده‌های عمده را نشان می‌دهد

براى اين تحقيق محققان كميتى به نام GWD تعريف كرده اند كه ميزان آبى را نشان مى دهد كه براى آبياري تخليه شده و توسط اتفاقات طبيعي ( مثل باران، برف و …) به چرخه طبيعت بازنگشته است.

بر اساس اين تحقيق ايران هم دومين كشورى در جهان است كه اين آب تلف شده را صادر مى كند هم دومين كشورى است كه آن را در كشور خود تلف مى كند.

در واقع علت بيشتر GWD در ايران توليد نیشكر و عامل تاثيرگذار ديگر هم توليد برنج است.

در بخش ديگرى از اين تحقيق نوشته شده است: ۵ كشور از ١٠ كشوری كه بيشترين GWD را دارند يعنى ايران، عربستان، مكريك و چين بيشترين صادرات را هم در رابطه با آب تلف شده برای توليد غذا دارند.

اين كشورها محصولاتى كه توليد يا مصرف مى‌كنند را از كم آب‌ترين سيستم هاي آبى جهان برداشت مى‌كنند و موادغذايى كه از آنها تولید می‌شود ناپايدار است.

بر مبنای این گزارش ایران نه تنها یک تولید کننده و صادر کننده محصولات غذایی متکی بر منابع آب زیرزمینی رو به اتمام است، بلکه به خاطر واردات میزان قابل توجه محصولات غذایی از کشورهایی با رویکرد مشابه (استفاده از ذخایر آب تجدید ناپذیر برای تولید غذا) از لحاظ امنیت آبی و غذایی در معرض خطر جدی قرار دارد.

⬆️ اینفوگرافیک بالا حجم مبادلاتی آب زیرزمینی تجدیدناپذیر در تبادلات غذایی بین کشورهای جهان را در سال ۲۰۱۰ نشان می‌دهد.

دکتر کاوه مدنی، استاد آنالیز سیستم و سیاست مرکز سیاست محیط زیست امپریال کالج لندن دراین باره به خبرآنلاین می‌گوید: این تحقیق هشدار دیگری به کشور ماست. ما باید به این باور برسیم که امنیت آبی و غذایی ما به شدت در معرض خطر است. طرح احیا و تعادل بخشی آب زیرزمینی برای ما بسیار حیاتی است اما اجرای آن بدون انقلابی جدی در سیاستهای غذا و کشاورزی کشور غیر ممکن است. هنوز هستند کسانی که فکر می کنند می شود با توسعه اراضی کشاورزی و تأمین آب به هر قیمتی، از لحاظ غذایی خودکفا شد.

۴۷۴۷