به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین رخشان بنی اعتماد در یادداشتی از حضور در همایشی در ارتباط با معلولیت یادمان آورده ملی پوشان معلول که بی سر و صدا می روند و برای مان افتخار می آفرینند چقدر دوست داشتنی هستند و چه کار مهمی انجام می دهند. در این نوشته می خوانید:

روز پيش بنا به دعوت ” پريسا افتخار ” دانشجوی دکتری مدیریت فرهنگی و پژوهش گر حوزه مطالعات معلولیت و رسانه ، به ” انجمن باور” دعوت شدم . حقيقت اين كه پيگيري مصرانه ” پريسا ” در محظورم قرار داد . چون دليل دعوت ، بحثي در باره سينما و معلوليت بود و من كه در اين زمينه نه كار كرده ام و نه تخصصي دارم ،  .

ولي دربرابر اصرار ” پريسا ” بي آن كه دليل قانع كننده اي براي شركت در اين بحث پيدا كنم به ناچار تسليم شدم . رفتم و ساعتي در جمع انجمن باور با دکتر محمد کمالی عضو هیات علمی دانشکده توانبخشی، آقای سهیل معینی فعال حقوق افراد دارای معلولیت و مدیرعامل انجمن و مهناز یاوری ، فعال حقوق افراد دارای معلولیت گذراندم .

ساعتي پر بار كه بيشتر مطمئن شدم كه چقدر در باره اين بخش توانمند جامعه كم مي دانم و كم مي دانيم . از غفلت هاي ناخواسته و نا آگاهانه ام خجل شدم كه با الگو هاي كليشه اي و منجمد شده در ذهن  ، جهان را از دريچه قاب از پيش ساخته شده مي بينيم . خوشحالم كه ” پريساافتخار ” با نوشتن كتاب “سينما و معلوليت” مي تواند ديدگاه هاي نوين جهاني نسبت به اين موضوع را در عرصه رسانه به ما بياموزد . 

پيرو همين ديدار وقتي امروز ، خبر اعزام تيم دو ميداني ناشنوايان كشورمان  به المپيك را شنيدم  آرزو كردم اين خبر ، هم طراز با اخبار ديگر ورزشكاران  ميهن مان منعكس شود . براي موفقيت عزيزان ناشنوايمان دعا مي كنيم ، هر چند كه همين حضور موفقيت بزرگي است .  

رخشان بنی اعتماد

4141