به گزارش صلح خبر، سالانه عکس گالری مژده با نمایش ۸۱ عکس از ۷۴ هنرور پیشکسوت و جوان، عصر روز جمعه (هشتم شهریور ماه) در گالری مژده افتتاح شد و تا امروز میزبان علاقه‌مندان بود.

در این نمایشگاه عکس‌هایی از سه نسل عکاسان ایرانی در ژانرهای عکاسی فتومونتاژ، عکاسی تئاتر، عکاسی صحنه‌آرایی، عکاسی مستند، عکاسی جنگ و عکاسی طبیعت به نمایش درآمد.

قیمت‌گذاری عکس‌ها به پیشنهاد هنروران و با توافق گالری‌دار صورت گرفته و عکس‌های این مجموعه از یک تا ۹۰ میلیون قیمت‌گذاری شده است.

در ادامه گزارش صلح خبر را از این نمایشگاه می‌خوانید. کلیه اظهارات این متن با کیوریتور نمایشگاه چک شده است.

در نمایشگاه سالانه عکس گالری مژده برخی از عکس‌ها در ژانر فتومونتاژ تصاویری آمیخته با خاطرات را نشان می‌دهند و بعضی‌ها در قالب عکاسی طبیعت تنها یک تک درخت را نشان می‌دهند. گاهی نیز تنه‌های درخت‌هایی را می‌بینیم که به ردیف کنار هم ایستاده و در فضایی سیاه و سفید به تصویر کشیده شده‌اند.

در قسمت عکاسی طبیعت از این نمایشگاه عکس‌های زیادی را می‌بینیم که تنها دو یا چند درخت در زمینه‌ای سرد و سیاه و سفید به تصویر کشیده‌ شده‌اند. تصاویری که انسان را به یاد زمستان و به خواب رفتگی طبیعت می‌اندازد. این تصاویر می‌تواند انسان را به فکر فرو ببرد و زمستان و سختی‌هایش و در عین حال زیبایی و سکوت آن را برای او مجسم کند. در یکی از عکس‌ها تصویر درختی را می‌بینیم که از دور به ثبت رسیده و سگی در حال رفتن به سمت آن است. تصویر به گونه‌ایست که انگار در دنیای سیاه و سفید عکاس دیگر هیچ نیست و این دو موجود تنها مخلوقاتی هستند که در زمین نفس می‌کشند.  

از بخش طبیعت نمایشگاه که عبور کنیم می‌توانیم عکس‌های صحنه‌آرایی شده را ببینیم. تصاویری که شاید هنرور صحنه را با منظور و هدف خاصی چیده و در نهایت عکس کنونی را به ثبت رسانده باشد. این بخش از تصاویر نیز دوباره فضایی سرد و سیاه و سفید دارند. باز هم می‌توان فضایی حزن‌انگیز را در آثار مشاهده کرد. باوجود اینکه آثار دارای تنوع و موضوعات مختلف هستند ولی رنگ و روی‌شان، آنها را به هم مرتبط می‌سازد. یک جا تنهایی به تصویر کشیده شده و یک جا بی‌هویتی و نیستی.

مسئله بی‌هویتی یا تصاویری که انسان را به یاد نیستی و نابود شدن می‌اندازند، دغدغه اغلب این آثار است. تصویری را می‌بینیم که تماما سفید است. دور تا دور اثر پرده‌هایی وجود دارد که می‌توان گذر نور را از بین آنها مشاهده کرد. پرده‌ای روی یک میز افتاده و از زیر پرده بخشی از پای یک انسان به چشم می‌خورد. گویی که یک نفر خود را زیر این پرده پنهان کرده باشد و کم کم در حال ناپدید کردن خود باشد. تصویر به گونه‌ای ترکیب شده که بی‌هویتی و نیستی را به ذهن متبادر می‌کند.

درست در کنار همین عکس‌ها، عکس‌های مستند اجتماعی را داریم. تصاویری که شاید بخش تلخ نمایشگاه باشند. در این تصاویر حالاتی از فقر در قالبی بدون رنگ به چشم می‌خورد.

در بخش دیگر، تصاویر جنگ را می‌بینیم. سه عکس در این ژانر وجود دارد که در دو نمونه از آنها کودکان و نوجوانان در دو حالت غمگین و خوشحال به چشم می‌خورند.

در بین عکس‌ها که قدم می‌زنیم اسمی از عنوان عکس‌ها و عکاس آنها برده نشده است و هیچ توضیحی هم در کنار آثار به چشم نمی‌خورد. از طرفی عکس‌ها در فاصله نزدیک به هم قرار دارند و تعداد زیادی عکس در یک محیط کوچک در کنار هم قرار داده شده‌اند.

با این حال باری دیگر به بخش عکس‌های صحنه‌آرایی می‌رسیم. این بار تصاویری رنگی را می‌بینیم. با ترکیب رنگ در عکس‌ها که از فضای حزن‌انگیز کارها می‌کاهد. در این بخش نیز آثار، موضوع محوری ندارند. در مرکز این آثار اثر عباس کیارستمی (عکاس و کارگردان) را می‌بینیم که از یک جاده برفی از پشت یک شیشه باوجود قطرات باران گرفته شده است.

درست در سمت چپ این اثر باز هم تصویری را می‌بینیم که سراسر ملافه‌های سفید روی مبل‌ها کشیده شده است. از پایین میز، دستی را می‌بینیم که روی یک کتاب قرار دارد. این بار نیز هویت مشخصی در عکس وجود ندارد. همه چیز، مبل، میز، تابلو و … با پارچه‌های سفید پوشانده شده‌اند. گویی که دیگر نباید خاطره‌ای از این فضا به یاد بماند.

در آخر عکسی را می‌بینیم که دو فضا و بنای متفاوت را نشان می‌دهد. یکی از آنها یک ساختمان قدیمی تخریب شده است که از پشت آن آبی آسمان به چشم می‌خورد و درست در مقابل آن دیوار زردی را می‌بینیم که روبه رویش طنابی با رخت‌های آویخته وجود دارد. با ایجاد این دیوار منظره پشتی دید خوبی ندارد و حالت جالبی ایجاد نشده است. شاید منظور عکاس جایگزین شدن بناهای امروزی با بناهای قدیمی باشد. رنگ زرد نیز می‌تواند روند ساختمان‌سازی امروزی را نقض کند!

بابک حقی، نمایشگاه گردان این رویداد درباره هدف خود در جمع‌آوری نمایشگاه‌های مختلف به صلح خبر می‌گوید: هدف من از این کار نشان دادن دید هنری عکاسان است؛ چون معتقدم یک عکس وقتی به یک اثر هنری تبدیل می‌شود که خلاقیت، دید هنری و نگاه شخصی منحصر به فرد در آن باشد و صرفا یک ثبت نباشد. اما از آنجا که می‌خواستم در این نمایشگاه طیف وسیع‌تری از عکاسان حضور داشته باشد، چند اثر مستند اجتماعی را به نمایش گذاشتیم که البته این آثار نیز دید هنری خاصی دارند.

در این نمایشگاه آثاری از عباس کیارستمی، بهمن جلالی، مهدی سحابی، صادق تیرافکن، سیف‌الله صمدیان،جاسم غضبان پور،رعنا جوادی، شادی قدیریان، سیامک زمردی مطلق، پیمان هوشمندزاده، آرمان استپانیان ، افشین شاهرودی، جاسم غضبان پور، فرشاد فرشته حکمت، محمد فرنود ،مجید کورنگ بهشتی، مهدی مقیم نژاد، مهدی منعم، سروش میلانی‌زاده،جاوید سپهر، بابک کاظمی، جاوید رمضانی، سارا ساسانی، بابک حقی، پری سا فهامی،آبنوس البرزی،جاوید رمضانی،محمدرضا ماندنی، محمد خاکزاد،علی شکری، نیلوفر شریفی، پرهام دیده ور،احسان قاسمی،رومین محتشم،مریم قهرمانی زاده،شهرام احمدزاده، مهدی وثوق نیا، وحید مومن زاده، یعقوب حضوری، وحید تهامی،سهیل بهروزی، سعید صادقی،بهزاد جائز،مهسا مطلیع، هامون محمودی، فرشاد فرشته حکمت، تهمینه گدازگر،آیتای شکیبافر، مریم سعید پور، امیر علیمی،مجید سعیدی، شاهین اسفندیاری، مهرداد عمرانی، حامد نصرآبادیان، کیارش مسیبی،محمد متری، علی تقوایی، مرجانه پورحسین، شیوا خدابخش، الی عابدی،میلاد کارآموز، امید شلمانی،پدرام لسانی، اسرا مدنی، کاوه افرایی،آرمین امیریان،جلال سپهر،فریبرز میر کبیری،تهمینه منزوی،آیین شاهرودی، مهدیه افشار، عطا محمدی،محمد سرخابی، آمنه پرویزی، روزبه روزبهانی، نازلی عباسپور،سلمان سام دلیری،علیرضا گودرزی، مسعود قرائی به نمایش درآمده است.

سالانه عکس گالری مژده تا ۱۵ شهریور در گالری مژده واقع در سعادت‌آباد، خیابان علامه شمالی، کوچه هجدهم شرقی، پلاک ۲۷ میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

انتهای پیام