با وجود ممنوعیت تبلیغات خدمات پزشکی در تمام رسانه‌ها، این شبکه‌ها در خلأ نظارتی موجود به‌طور شبانه‌روزی مخاطبان را با اینگونه تبلیغات تو خالی بمباران می‌کنند.

اگر کسی به‌طور مداوم بیننده این شبکه‌ها باشد چنین تصور خواهد کرد که اغلب مخاطبان ایرانی این شبکه‌ها یا معتادند یا ناتوانی جنسی دارند یا چاق هستند و یا از زشتی صورت و معیوب بودن بدنشان رنج می‌برند. تبلیغ محصولات غیراستاندارد و فاقد تأیید وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به رویه ثابت این شبکه‌ها تبدیل شده و متأسفانه از راه‌های مختلف این محصولات به‌دست مصرف‌کنندگان داخلی نیز می‌رسد.

این در حالی است که سیستم درمانی و دارویی کشور، برای تمام بیماری‌های مرسوم یا مشکلات بهداشتی و آرایشی و زیبایی ویا اعتیاد و ریزش مو و… پشتیبانی‌های لازم را انجام داده و تمام این مشکلات در نظام درمانی کشور به راحتی قابل حل است و این موضوع نشان می‌دهد که این روند چیزی جز سودجویی و فریب مخاطب بی‌اطلاع نیست.

چندی پیش از سوی مسئولان ذی‌ربط اعلام شد که با کسانی که در داخل کشور با این شبکه‌ها در جهت توزیع و فروش دارو و محصولات بهداشتی همکاری کنند برخورد قانونی می‌شود اما ظاهرا این برخوردها جدی نبوده یا رها شده است چرا که برخی از این شبکه‌ها از شبکه رسمی مرسولات پستی کشور برای این امر استفاده کرده و از طریق شبکه بانکی کشور نیز نقل و انتقالات مالی خود را انجام می‌دهند و از همه مهم‌تر اینکه این شبکه‌ها برای فروش محصولات خود از شبکه مخابراتی کشور استفاده می‌کنند.

این شبکه‌ها نه در خارج از کشور و نه در داخل کشور تحت هیچ‌گونه نظارتی نبوده و تنها ناظر آنها مخاطبان هستند. بنابراین خود مخاطبان نیز باید در زمینه استفاده از این محصولات که با سلامت و تندرستی آنها ارتباط مستقیم دارند هوشیاری به خرج بدهند.

بررسی‌های کارشناسی وزارت بهداشت نشان داده که برخی از این محصولات اساسا تقلبی بوده یا دارای آثار و عوارض زیانبار برای سلامتی افراد هستند. برخی از داروهای تبلیغ شده نیز دارای عوارض خاصی بوده که بی‌اطلاعی بیماران از آن باعث شده است لطمه‌های غیرقابل جبرانی به آنها وارد شود.

بنابراین به‌طور قطع می‌توان اذعان کرد که تمام محصولات دارویی و بهداشتی تبلیغ‌شده از ماهواره‌ فاقد مجوز وزارت بهداشت هستند چرا که درصورتی که این محصولات دارای مجوز بودند بلافاصله به دلیل تخلف تبلیغاتی با صاحبان و تولیدکنندگان آنها برخورد می‌شد. از سوی دیگر این شبکه‌ها برای توزیع و فروش بیشتر این محصولات از تکنیک‌های اغواکننده‌ای نظیر اهدای جایزه استفاده می‌کنند درحالی‌که خود این محصولات در بسیاری موارد مهلک و آسیب رسان بوده و سلامت شهروندان را با تهدید مواجه کرده‌اند. در سال‌های اخیر مجلس شورای اسلامی با هماهنگی وزارت بهداشت و نیروی انتظامی اقدامات متعددی را برای مقابله با این فرایند انجام داده است اما به‌نظر می‌رسد که مدتی است این هماهنگی‌ها به فراموشی سپرده شده و هنوز تعداد زیادی از مردم با این مسئله دست به گریبان هستند.

البته متأسفانه اخیرا صدا و سیما نیز نوعی از تبلیغات محصولات بهداشتی را شروع کرده که شباهت بسیار زیادی با تبلیغات ماهواره‌ای دارد. به‌نظر می‌رسد در این زمینه نیز باید تذکر لازم از سوی دست‌اندرکاران نظام درمانی و بهداشتی کشور داده شود.

حمید ضیایی‌پرور