به گزارش خبرنگار صلح خبر، محققان دریافتند این نوع داروها با تاثیر بر DNA بر قدرت باروری نسل های بعد هم تاثیر می گذارند.
یافته ها نشان می دهد برخی داروهای مُسکن نظیر استامینوفن باید با احتیاط در طول بارداری مصرف شوند.
در حال حاضر تاکید می شود که زنان باردار باید استامینوفن را با کمترین دوز ممکن و در صورت ضرورت مصرف کنند. همچنین باید از مصرف ایبوپروفن در طول بارداری اجتناب شود.
دانشمندان دانشگاه ادینبرگ بریتانیا، تاثیرات استامینوفن و ایبوپروفن را بر روی نمونه بیضه و تخمدان جنین انسان بررسی کردند.
مطالعات نشان داد بافت های انسانی قرارگرفته در معرض هر یک از این داروها به مدت یک هفته در محیط آزمایشگاه موجب کاهش سلول های ایجادکننده اسپرم و تخمک شد.
تخمدان های قرارگفته در معرض استامینوفن به مدت یک هفته بیش از ۴۰ درصد سلول های کمتر تولیدکننده تخمک داشتند. بعد از قرارگیری در معرض ایبوپروفن، تعداد این سلول ها به نصف کاهش یافت.
این مسئله بسیار حائز اهمیت است چراکه تمامی تخمک های دختران در درون رحم در زمان جنینی تولید می شود، از اینرو اگر نوزادان دختر با تعداد کمتر تخمک متولد شوند می تواند منجر به یائسگی زودهنگام آنها شود.
محققان در مورد نوزادان پسر هم مشاهده کردند که تعداد سلول های تولیدکننده اسپرم بعد از قرارگیری در معرض مُسکن ها کاهش یافته بود.
به گفته محققان، به نظر می رسد تاثیر مُسکن ها بر سلول های تولیدمثل احتمالا ناشی از عملکرد آنها بر مولکول های موسوم به پروستاگلاندین هاست که نقش اساسی در تخمدان ها و بیضه ها دارند.
