امسال به بهانه بیستمین سالگرد تاسیس خبرگزاری دانشجویان ایران، ایامی به نام «صلح خبر» و «صلح خبریی‌ها» است؛ برای نکوداشت یک مرام و یک سرمایه ملی. شانزدهم آذرماه، به عنوان سالروز آغاز فعالیت رسمی صلح خبر، بهانه‌ای است برای برگزاری مراسم رسمی هر ساله که به همین بهانه در این ایام برگزار می‌شود.
سیزدهم آبان ماه، سالروز فعالیت آزمایشی صلح خبر نیز بهانه‌ای بود برای یک دورهمی صمیمی و البته بزرگ خانواده صلح خبر با صلح خبریی‌های قدیمی و همکاران سابق که هر کدام در شکل‌گیری و بالندگی این سرمایه ملی سهم و نقشی داشته‌اند.
در این قرار، من آمدم … تو آمدی … ما آمدیم تا در شبی که به «صلح خبر» و «صلح خبریی‌ها» تعلق داشت، میثاقمان را بازخوانی و بر مرام‌نامه‌مان تاکید کنیم. ما آمدیم تا نسل‌های متفاوت صلح خبر را بشناسیم و به یاد آوریم آنهایی که در بالندگی صلح خبر سهیم بوده‌اند.
۱۳ آبانِ بیست سال پیش بود که نخستین خبر صلح خبری جوان با جمعیت انگشت‌شمار از خبرنگاران تازه‌کار مخابره شد تا نخستین برگ‌های سرنوشت دومین خبرگزاری رسمی و اولین خبرگزاری اینترنتی ایران رقم بخورد.
حالا بیست سال از آن روزها گذشته است. روزهای سخت و آسانی که من و تو را «ما» کرد. حق خیلی‌ها را پیگیری کردیم، حرف خیلی‌ها را فریاد زدیم، به سختی از کنار برخی خبرها گذشتیم و سکوت کردیم، دولت‌ها آمدند و رفتند، اما «ما» در کنار هم ماندیم و هستیم تا هنوز.
نقدهای زیادی شنیدیم، نیش‌های تند و تیزی را به جان خریدیم. با برخی از خبرها اشک ریختیم و مضطرب شدیم و با برخی دیگر لبخند زدیم. تلخی‌ها را دم برنیاوردیم و به اعتبار روزهای خوب و خبرهای خوش، به راهمان ادامه دادیم تا جانب انصاف و راستی را هرچند گاهی به‌سختی، نگه داریم.
می‌گفتند نام «صلح خبر» به حرمت صداقت، جوانی و دانشجویانی که با عشق قلم می‌زدند، شهره شده است. تلاش کردیم به خاطر همین حرمت، قلم‌ها را زمین نگذاریم و بیش از هر چیز همرنگ و هم‌پای مردم باشیم.
شاید بتوان «صلح خبریی‌ها» را از معدود خبرنگارانی دانست که وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، زنجیره انسانی به وسعت همه ایران شکل می‌دهند. یکی از اصلی‌ترین معیارهای حضور در این جمع، تاکنون و هنوز، یعنی «دانشجو بودن»، باعث شد همه ما در سن جوانی و در کنار هم، یاد بگیریم چطور پله‌های حرفه روزنامه‌نگاری و خبرنگاری را بالا برویم. به همین دلیل بود که مدت زمان حضورمان در «صلح خبر»، از چند سال گرفته تا حتی ۲۰ سال، از ما یک «صلح خبریی» ساخت.
سقوط هواپیمای C۱۳۰ ما را با واقعیت دیگری، به طور جدی آشنا کرد؛ فقدان!
تجربه سخت مخابره خبر پر کشیدن دوستانمان. شهید محمدحسن قریب و شهید اسماعیل عمرانی که ۱۴ سال قبل، در پانزدهم آذر ماه جمع «صلح خبریی‌ها» را برای همیشه ترک کردند.
اما این تجربه تلخ ادامه‌دار بود. کمال حاجی‌پور، علیرضا تلیانی، میلاد اسلامی و وحید سهرابی هم از دیگر یاران صلح خبر بودند که در سن جوانی رفتند. دوستانی که جایشان در شب جشن صلح خبریی‌ها خالی بود و یادشان برای ما همیشه گرامی.
قدیمی‌ها می‌گویند آدم به آدم زنده است و شاید این عبارت برای خبرنگاران مصداق عینی‌تری داشته باشد؛ بخصوص وقتی که همان آدم‌ها و خبرها بعد از ۲۰ سال یک دیدار تاریخی را رقم می‌زنند؛ تا بار دیگر به یادمان آورند، در کنار هم بودن «صلح خبر» را برایمان نگه داشته است.
با همه اینها ما «صلح خبر» را انتخاب کردیم و در کنار همیم تا صلح خبریی را که به‌تازگی دوران بلوغ را پشت سر گذاشته و در ۱۶ آذرماه همین امسال به سان جوانی سر بلند می‌کند و بیست سالگی خود را جشن می‌گیرد، با همه خوبی‌ها و کاستی هایش دوست بداریم.
با هم، با شما و برای شماییم.
انتهای پیام
