مرتضی رضایی:تافته جدا بافته که می گویند دقیقا
همین است؛کیانوش رستمی.تنهایی که تمرین می کند،تنهایی که وزنه می زند،غیر از خودش
کسی را در وزنه برداری قبول ندارد،علم هیچ سرمربی ای از او بالاتر نیست و قرار است
برادرش به  عنوان مربی به آمریکا برود تا
نکات فنی را به او گوشزد کند!برادری که کمتر کسی در دنیای وزنه برداری از او شنیده
است.اما همه داستان به این جا ختم نمی شود.این تافته همچنان قسمت های بافته نشده
زیادی دارد که باید بافته شود!

وقتی در رکوردگیری چند روز پیش تیم ملی وزنه
برداری کیانوش رستمی غایب بود(ظاهرا بدون اطلاع کادر فنی) دیگر کسی واکنشی از خودش
نشان نداد.کسی دو خط درباره این اتفاق مطلب ننوشت که چرا در دسته 85 کیلوگرم فقط
علی میری روی تخته رفت و در رکوردگیری شرکت کرد؟دیگر تبدیل به یک عادت شده است.این
یک قانون است که وقتی یک ماجرایی به حالا عادی در بیاید دیگر کسی واکنشی از خودش
نشان نمی دهد و حتی منتقدان هم تلاش می کنند تا با بی تفاوتی از کنارش عبور کنند.

بدون شک این بهترین کار ممکن است و شاید بهتر
باشد همه ما و کسانی که ماه هاست از رویه ورزشکار سالاری انتقاد می کنند در کنار
کیانوش رستمی باشند و هر کاری از دست شان بر می آید انجام بدهند تا او مدال طلای
جهانی آمریکا را بر گردن بیاویزد.هر چند که او پس از رسیدن به این اتفاق احتمالا می گوید
که خودش به تنهایی این مدال را گرفته اما بهتر است فدراسیون هم از لابی های خودش
استفاده کند و حالا که وزنه بردارش هر سازی زده و آنها رقصیده اند،از مسئولان iwf درخواست کنند تا مدال طلا را بدون اینکه رستمی در
مسابقات شرکت کند به این وزنه بردار بدهند! شاید این اتفاق هم شدنی باشد و از
فدراسیونی که تابوهای زیادی را شکسته است انتظار می رود که اجازه ندهد این تافته
جدا بافته که در اردو و رکوردگیری و …شرکت نکرده در آمریکا مدال طلا نگیرد!

251 41