دکتر سعید حبیبا در گفت‌وگو با صلح خبر، با بیان اینکه قانون ادبی هنری در کشور مربوط به سال ۱۳۴۸ است، در ادامه اظهار کرد: البته پیش‌نویس آن توسط اساتید تدوین و توسط نمایندگان دوره پیشین مجلس شورای اسلامی بررسی شد، اما به صحن علنی مجلس نیامد.
وی با بیان اینکه در مجلس نهم هم در کمیسیون تایید شد، اما به صحن علنی مجلس نیامد، گفت: این حاکی از آن است که در تصویب قوانینی که در حوزه حمایت از مبتکرین، مولفین و … می‌تواند تحولی ایجاد شود، سهل‌انگاری می‌شود، این در حالی است که در برخی کشورهای پیشرفته در حوزه علم و فناوری که حرفی برای گفتن دارند، قوانین سالی ۲ بار اصلاح می‌شود اما قوانین مالکیت ادبی و هنری ایران مربوط به سال ۴۸ و مالکیت صنعتی مربوط به سال ۸۶ است !
بنیانگذار رشته مالکیت فکری در دانشگاه تهران با بیان اینکه اگرچه با ورود فضای مجازی کارها آسانتر شده، اما در مقابل تجاوز به این حقوق راحتتر و بیشتر شده است، در ادامه افزود: باید قوانین متناسب با شرایط روز و تحولات به‌روز شود.
حبیبا افزود: در اکثر کشورهای دنیا از دو بعد معاهدات بین‌المللی در عرصه مالکیت فکری با گذشته قابل مقایسه نیست؛ شمار معاهدات بین‌المللی تا دهه ۲۰۰۰ میلادی ۱۰ تا ۱۲ معاهده بوده، اما هم اکنون به حدود ۲۷ معاهده رسیده است که این موضوع نشان از فعال و پویا بودن دنیا در این حوزه را دارد.
وی با اشاره به وجود دو سازمان WTO و وایفو فعال در عرصه مالکیت فکری، گفت: همه این موارد حاکی از اهمیت این موضوع در دنیاست. در کشور ژاپن هم سالی دو بار قوانین مرتبط را بازنگری می‌کنند.
بنیانگذار رشته مالکیت فکری در دانشگاه تهران با بیان اینکه به‌روزرسانی قوانین عاملی برای تشویق مبتکران و مخترعان محسوب می‌شود، ادامه داد: بدین ترتیب جلوی ناقضین و متجاوزین حقوق گرفته می‌شود.
انتهای پیام
