جعفر قادری در گفت و گو با صلح خبر درباره علت موافقت کمیسیون برنامه و بودجه با کلیات طرح حذف بند ن تبصره ۶ قانون بودجه مبنی بر اختصاص ۳۵ درصد عوارض الایندگی به صندوق حفاظت از محیط زیست گفت: در بودجه امسال پیش بینی شده بود که ۳۵ درصد از درآمد آلایندگی سهم شهرها و روستاها به صندوق حفاظت از محیط زیست داده شود؛ بدان معنا که درصدی از درآمد رفع آلایندگی در هر منطقه برداشت شده و به صورت متمرکز در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست کشور و یا ادارات کل استان ها قرار بگیرد و به عنوان وام در اختیار واحدهای آلاینده سایر مناطق داده شده و یا صرف کارهای مطالعاتی برای کمک به واحدهای آلاینده سایر مناطق شود، اقدامی که دارای هیچ توجیهی نیست.
وی توضیح داد: عوارض آلایندگی یک نوع عوارض محلی است که باید برای رفع آلایندگی از هر محل و منطقه به کار گرفته شود نه اینکه در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست قرار گیرد تا در مناطق دیگری و برای واحدهای دیگری به کار گرفته شود. این روش جمع آوری منابع و توزیع آن بیش از آنکه یک اقدام دارای توجیه باشد یک کار سیاسی است و راه را برای سیاسی‌کاری باز می کند. اگر واقعا هدف سازمان حفاظت محیط زیست رفع آلایندگی است باید عوارض آلایندگی هر منطقه برای توسعه فضای سبز، گسترش حمل و نقل عمومی و تجهیز سازمان حفاظت محیط زیست در آن منطقه به ابزارهای پایش و دادن وام به همان واحدهای آلاینده که از آنها عوارض گرفته شده، اختصاص یابد.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ادامه داد: اگر هدف رفع آلایندگی است چه فرقی می کند که منابع توسط شهرداری، دهیاری و یا سازمان حفاظت محیط زیست مصرف شود. مهم این است که سازمان حفاظت محیط زیست بر مصرف اعتبارات کنترل و نظارت داشته باشد و اطمینان پیدا کند که این عوارض در جهت کاهش آلایندگی به کار گرفته می شود. باور بنده این است که باید به سازمان حفاظت محیط زیست برای طرح‌های مطالعاتی و یا دادن وام به واحدهای آلاینده کمک شود. این اقدام وقتی دارای جهت گیری ملی است باید برای آن از منابع ملی استفاده شود نه اینکه از اعتبارات محلی برای اهداف ملی استفاده شده و سهم مناطق نادیده گرفته شود.
وی در پایان اظهار کرد: باید از اعتبارات ملی برای کمک به صندوق حفاظت از محیط زیست استفاده کرد. البته باید کنترل و مراقبت هم داشت تا این منابع در جای خودش هزینه شده و شائبه استفاده در مقاصد سیاسی بر آن مترتب نشود. باور ما بر این است که نباید عوارض آلایندگی شهرهای آلوده ای مثل عسلویه، اراک و زرقان به جاهای دیگری اختصاص داده شود، بلکه این عوارض در همان شهرستانها و شهرستانهای همجوار صرف رفع آلایندگی شود.
انتهای پیام
