دقت کنید که این منحصرا درباره بازار رسمی پول در ایران صحبت می‌کند
که با کمال تاسف بازار رسمی پول در ایران یکی از فاجعه‌بار‌ترین بازارهای
پول در دنیاست.

برآوردها نشان می‌دهد در سال 95 نرخ بهره در بازار رسمی
پول، از پنج برابر میانگین جهانی نرخ بهره بالاتر بوده است. پرداخت
105میلیون ریال به ازای هر نفر در سال 95 وقتی با این واقعیت در نظر گرفته
می‌شود که بیش از 90درصد مردم تهران اساسا سپرده سرمایه‌گذاری در بانک‌ها
ندارند، متوجه می‌شوید که برای سپرده‌گذاران با رقم‌های بالای 500میلیون‌
تومان، سرانه دریافت سود بانکی به حدود هشت میلیون تومان در هر ماه یعنی
تقریبا نزدیک به 10برابر حداقل دستمزد برای نیروی کار می‌رسد.

وقتی از منظر
منطقه‌ای این موضوع را مورد توجه قرار دهیم، متوجه می‌شویم که این میزان
عایدی با منشأ ربا در قیاس با استانی مانند سیستان‌وبلوچستان، سرانه‌ای با
فاصله 1 بر 21 پیدا می‌کند.

این موضوع علاوه بر اینکه نابرابری در ثروت و
درآمد ایجاد می‌کند، منشأ اصلی نابرابری منطقه‌ای نیز می‌شود. مساله بسیار
مهم دیگر این است که حتی اگر این ملاحظات منطقه‌ای را نیز در نظر نگیریم،
به طور متوسط، سود پرداخت‌شده به سپرده‌های بانکی در سال 95 به ازای هر نفر
جمعیت به رقمی حدود 29میلیون ریال در سال می‌رسد که تقریبا بالغ بر ماهی
200هزار تومان است.

این تنها یکی از زوایای منشأ‌ نابرابری‌های فزاینده و
ناموجه است. بدون تردید در برابر این امواج اصلاح روندهای مخاطره‌آمیز
اقتصادی، مقاومت‌های غیرمتعارفی نیز صورت خواهد گرفت. هم‌اکنون نیز
فعال‌ترین شیپور سهم‌خواهی مربوط به طرفداران رانت‌جوها و رباخوارهاست.

45302