به گزارش مجله محیط زیست پایگاه صلح خبر ؛ به گزارش ایسنا، روزنامه وقایعاتفاقیه نوشت: «پس از تأیید صلاحیت شدن ۶ نامزد برای ریاستجمهوری، برخی از این نامزدها با طرح وعدههایی تلاش کردند که نظر شهروندان را جلب کنند. از این میان برخی از وعدههای طرح شده توسط قالیباف و رئیسی با واکنشهایی روبهرو شد که این […]
به گزارش مجله محیط زیست پایگاه صلح خبر ؛
به گزارش ایسنا، روزنامه وقایعاتفاقیه نوشت: «پس از تأیید صلاحیت شدن ۶ نامزد برای ریاستجمهوری، برخی از این نامزدها با طرح وعدههایی تلاش کردند که نظر شهروندان را جلب کنند. از این میان برخی از وعدههای طرح شده توسط قالیباف و رئیسی با واکنشهایی روبهرو شد که این وعدهها را از اساس غیر واقعی دانستند. نامزدهای ریاستجمهوری در حالی در برنامههای انتخاباتی خود وعده و شعار میدهند که موضوعاتی چون محیطزیست و مسائل اجتماعی تا این لحظه در برنامههای آنها نقشی نداشته است. در حالی که معضلات محیطزیستی و آسیبهای اجتماعی در سالهای گذشته به یکی از محورهای همیشگی بحثهای سیاسی و اجتماعی بدل شده و در مواردی، در سرفصل مشاجرههای سیاسی قرار گرفته است اما در مناظرههای ایران، حداقل در سرفصل کلی، اشارهای به محیطزیست و مسائل اجتماعی نشده است و بیشترین وعدهها مربوط به سیاست داخلی و مسائل اقتصادی بوده و مسائل اجتماعی که بیشترین نزدیکی و درگیری را با شهروندان جامعه دارد، عملا جایی در وعده نامزدها نداشته است. مسائلی چون افزایش آمار طلاق در یک دهه گذشته، افزایش مهاجرت و رشد حاشیهنشینی در گوشهوکنار شهرها، گسترش فقر و نابرابری در بین طبقات فرودست، چند نمونه از آثاری هستند که فساد سیستمی از خود به جا میگذارند و توقع آن است که نامزدها درباره مسائلی با این سطح از اهمیت نیز اظهارنظر کنند و صرفا وعدههایشان را به مسائل اقتصادی و سیاسی تعمیم ندهند.
در این میان، برخی نامزدها وعدههایی داده بودند که با واکنش بسیاری از مردم مواجه شده بود؛ واکنشهایی که به نظر میرسید فقط شعارهایی برای جلب رأی هستند و هیچگاه عملی نمیشوند. محمدباقر قالیباف، چند روز پیش وعده داده بود که اگر رئیسجمهوری شود، برنامه دارد در مدت چهار سال، پنج میلیون شغل ایجاد کند و حقوقها را ۲,۵ برابر بالا ببرد. او همچنین وعده داده که ماهانه ۲۵۰ هزار تومان به حساب افراد جویای کار، پول نقد واریز کند. در مقابل این وعدهها، اسحاق جهانگیری از دیگر نامزدهای انتخابات ریاستجمهوری، خطاب به قالیباف گفته بود: «یا شغل ایجاد نکردهاید یا عدد و رقم را نمیفهمید.» علی لاریجانی، رئیس مجلس ایران هم در پاسخ وعده شهردار تهران گفته: «پول پخشکردن در شأن مردم نیست.» قالیباف علاوه بر دادن وعدههایی که از اساس غیر واقعی بودند، از روحانی نیز انتقاد کرد: «آقای روحانی از بهتر شدن وضعیت اقتصادی میگویند اما اگر ایشان پای خود را از درون اتاقشان بیرون بگذارند و میان مردم بروند، از واقعیتهای ملموس درون جامعه، تصویر دقیقتری پیدا میکنند و برایشان روشن میشود که تنها چهار درصد جامعه از وضع موجود رضایت دارند.» روحانی نیز از دستاوردهای چهارساله دولت یازدهم گفته بود: «در دولت یازدهم از تورم ۴۰ درصد به تورم هفتدرصد رسیدیم و به اشتغال خالص بالای ۶۳۰ هزار دست یافتیم. از اشتغال خالصی که کمتر از ۱۰ هزار نفر قبل از دولت یازدهم بود، به اشتغال خالص ۶۲۰ هزار رسیدیم. این یک رکورد برای ۲۵ سال اقتصاد ایران بوده است. در زمینه اقتصادی، پیشرفتهای قابلتوجهی داشتیم که در هفته آینده افتتاح بزرگترین سرمایهگذاری اقتصادی ایران را شاهد خواهیم بود.»
ابراهیم رئیسی هم اخیرا با طرح وعدههای اقتصادی مشابه، گفته که یارانههای نقدی را تا سه برابر افزایش خواهد داد و طی چهار سال، ۶میلیون شغل ایجاد میکند. صادق لاریجانی، رئیس قوهقضائیه هم اخیرا از نامزدها خواسته که از طرح وعدههای بیاساس خودداری کنند. او همچنین گفته بود: «بیشترین مراجعات به من در آستان قدس رضوی، برای درخواست اشتغال بود؛ با استفاده از فرهیختگان صاحبنظر میتوان قدمهای بزرگی را در عرصه اقتصادی برداشت. درباره حقوق شهروندی نیز نگارش بس است. حقوق شهروندی باید در عمل پیاده شود.»
سیدمصطفی میرسلیم نیز در وعدههای خود تأکید کرده بود که برای احقاق حقوق برجای مانده مردم آمده است: «حق داشتن شغل مطلوب، حق برخورداری از تأمین اجتماعی به ویژه از نظر بیکاری، از کار افتادگی و بیسرپرستی و خدمات بهداشتی و درمانی، حق داشتن مسکن متناسب با نیاز، حقوقی که به کمال در قانون اساسی مترقی جمهوریاسلامی قید شده اما متأسفانه در این چند دهه معطل مانده است. من آمدهام تا منزلت معلمان و کارمندان و هنرمندان محترم شمرده شده و قدر خدمات پزشکان و پرستاران شناخته شده و ثمره کوشش کشاورزان و اصناف و امدادگران و ازخودگذشتگی رزمندگان ارج نهاده شود.»
چالشهای اجتماعی جایی در وعدهها ندارد
وعدهها و شعارهای نامزدهای ریاستجمهوری در حالی خالی از مسائل اجتماعی و محیطزیستی است که جامعه ایرانی از دو چالش رنج میبرد. چالشهایی که طی این سالها همواره وجود داشته و بخش زیادی از آنها حل نشده، باقی مانده است و چالشهای جدیدی که برای جامعه ایرانی، روزبهروز ایجاد میشود. به تازگی مرکز بررسیهای استراتژیک ریاستجمهوری، مسائل اصلی و سناریوهای پیشروی ایران در سال ۹۶ را با انجام پژوهش «آیندهپژوهی ایران ۱۳۹۶» بررسی کرده بود و بر این اساس، سه مسئله «ضرورت اصلاحات ساختاری اقتصادی»، «بحران تأمین آب» و «بیکاری» در صدر مسائل اصلی و سناریوهای پیشروی ایران در سال ۱۳۹۶ قرار گرفته بودند. این مسائل، بررسی صد مسئله را به عنوان مهمترین مسائل ایران در سال ۱۳۹۶ بر اساس اولویت ترتیببندی کرده و کارشناسان خبره در حوزههای مختلف دراینباره نظر دادهاند و در واقع بازتاب نظرات کارشناسان بود.
نکته جالب اما در این بررسی، سهم بالای مسائل اجتماعی، زیستمحیطی یا دارای عواقب و ریشههای اجتماعی بود؛ به طوری که از مجموع صد چالش معرفی شده، ۵۲ چالش مربوط به مسائل اجتماعی میشدند. در بررسی کلی، سه چالش مهم اجتماعی در ۱۰ چالش نخست جامعه ایران در سال ۱۳۹۶ به چشم میخورد. نخست، بحران تأمین آب در ایران. طبق آمارهای رسمی و به اعتقاد کارشناسان، ایران در آستانه بحران آب به سر می برد و طی سالهای آینده تأمین آب به یکی از بزرگترین چالشهای کشور در بسیاری از استانها، شهرها و مناطق تبدیل میشود. ایران از نظر جغرافیایی در بخش نیمهخشک و خشک جهان قرار گرفته، به شکلی که میانگین بارش در ایران حدود ۲۵۰ میلیمتر بوده؛ در حالی که میانگین جهانی، حدود ۸۵۰ میلیمتر است؛ یعنی بیش از سه برابر ایران. از سوی دیگر بیشترین میزان پتانسیل آب شیرین تجدیدشونده کشور هم ۱۳۰ میلیارد متر مکعب در سال است که در مقایسه با کشورهای مهم آبی جهان، عدد بسیار کمی محسوب میشود و حتی نسبت به همسایه غربی (ترکیه) هم حدود ۷۰ میلیارد متر مکعب کمتر است.
نکته دیگر مربوط به بیکاری و نامیدی به آینده میشود. نتایج این گزارش نشان میدهد که جامعه ایران همچنان با بیم و تردید به ساختار اقتصادی و مسائل اجتماعی مینگرد. وجود دهها بحران اجتماعی در اولویت صد چالش اساسی حاکی از این مسئله است که ساختار اجتماعی ایران در طی سالهای اخیر با مشکلات عمدهای دست به گریبان بوده که کمتر تدبیری برای کاهش آن اتخاذ شده است. فساد سیستمی که حاصل سیاستگذاریهای خاص دوران تعدیل اقتصادی است و به ویژه در سالهای روی کار آمدن دولتهای نهم و دهم به اوج خود رسید، ناشی از به قدرت رسیدن طیفهای خاصی در بدنه مدیریت اجرایی بود که همچنان ثمراتش متوجه جامعه بحرانزده ایران است. این مسئله باعث شده سرمایهگذاری و تولید در وضعیت نسبتا نامطلوبی قرار بگیرد. کاهش سرمایهگذاری و کمبود نقدینگی، در عمل منجر به تعطیلی بسیاری از کارخانههای صنعتی و بیکاری صدها کارگری میشود که تنها منبع درآمد خانوادههایشان هستند.
جای خالی محیطزیست در وعدههای انتخاباتی
در جهان، تغییر اقلیم منجر به گرمتر شدن کره زمین شده است. آلودگی هوا به یکی از اصلیترین مسائل شهرهای بزرگ تبدیل شده و کشورهای زیادی با خشکسالی روبهرو شدهاند. از سوی دیگر، این مسائل محیطزیستی در ایران هم وجود دارد. از سالها پیش منابع آب ایران در حال کاهش است. تغییر اقلیم منجر به افزایش خشکسالی تالابها و دریاچهها شده و از سوی دیگر، آمار حوادث طبیعی را هم افزایش داده، گرد و خاک به یکی از اصلیترین مسائل زیستمحیطی شهرهای جنوبی تبدیل شده و زباله، جنگلهای شمال را خفه کرده است. جالب این که در چهار سال گذشته، یکی از تأکیدهای دولت و منتقدانش هم مشکلات محیطزیستی بوده است. با این حال محیطزیست در کشورهایی که مانند ایران مناظره انتخاباتی دارند، یکی از موضوعهای مهم بوده است.
سال گذشته، تنها ۱۲ دقیقه از اولین مناظره زنده هیلاری کلینتون و دونالد ترامپ نگذشته بود که بحث بر سر تغییر اقلیم که برخی آن را بزرگترین مسئله قرن بیستویکم میدانند، شروع شد. در این مناظره، کلینتون خطاب به ترامپ گفته بود: «دونالد فکر میکند که تغییر اقلیم، یک توهم است که چینیها آن را درست کردهاند، من فکر میکنم که تغییر اقلیم یک حادثه واقعی است.» اما ترامپ معتقد بود که هیچوقت چنین چیزی را نگفته است. کلینتون در ادامه گفته بود: «همچنین فکر میکنم که باید با این مشکل مقابله کنیم، چه در داخل و چه در خارج از کشور؛ از جمله ما میتوانیم پنلهای خورشیدی خود را نیممیلیارد عدد دیگر گسترش دهیم. ما میتوانیم به اندازه کافی انرژی پاک داشته باشیم تا برق لازم به هر خانهای برسد. همچنین ما میتوانیم یک شبکه جدید مدرن برق بسازیم. اینها پر از شغلهای جدید هستند؛ اینها پر از فعالیتهای اقتصادی جدید است.» این تنها بخشی از مناظره کلینتون و ترامپ است که نشان میدهد مسائل زیستمحیطی اهمیت زیادی دارد.
گفتنی است در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا، کارشناسان بارها از اظهارنظرهای ترامپ درباره اعتقاد نداشتنش به تغییرات اقلیمی انتقاد کردند و او را تحت فشار گذاشتند، برای مثال نوام چامسکی، فیلسوف معروف آمریکایی گفت که ترامپ به علت رد تغییر اقلیم، خطرناکترین رهبر جهان است. علاوه بر آمریکا، هماکنون انتخابات ریاستجمهوری فرانسه هم در حال برگزاری است و به نظر میرسد یکی از مسائلی که مکرون و لوپن بر سر آن رقابت میکنند، محیطزیست است. در اولین کنفرانس ریاستجمهوری فرانسه بود که لوپن، نامزد جبهه ملی فرانسه در کنار حرفهایی که از جهانیشدن، مهاجرت و… زد از برنامههای زیستمحیطی خود گفت. این که او میخواهد فرانسه را به سوی اقتصاد بدون کربن ببرد، کشاورزی ارگانیک را در کشورش توسعه دهد و انقلابی در نحوه غذاخوردن مردم کشورش ایجاد کند. از سویی، امانوئل ماکرون، کاندیدای دیگر انتخابات ریاستجمهوری فرانسه هم به شکل دیگری حمایت خود را از روشهای مقابله با تغییر اقلیم نشان داده است.»
انتهای پیام
Let’s block ads! (Why?)
اگر خبر یا گزارشی دارید از بخش خبریار صلح خبر برای ما ارسال نمایید.
قوانین خبریار صلح خبر
- لطفا در ارسال اخبار و تصاویر و گزارش های خود قوانین و مقرارت را رعایت فرمایید.
- از ارسال مطالب خلاف عفت عمومی یا تصاویر موهون اکیدا خودداری فرمایید.
- در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربری موردنظر بلافاصله حذف می گردد.