به گزارش صلح خبر، سردار دکتر علیمحمد نائینی – مشاور فرمانده کل سپاه و مسئول مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس – در گفتوگویی با مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس با اشاره به آمار اسنادی موجود درباره عملیات کربلای ۴، گفت: در گنجینه مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس، ۲۳۸۵ ساعت نوار ضبط شده از جلسات طرح ریزی و هدایت عملیات کربلای چهار، ۹۷ دفترچه از ۵۵ نفر راوی با حضور مستقیم در صحنه، ۱۴۴ کالک عملیاتی و ۱۶ گزارش عملیات درباره عملیات کربلای ۴ موجود است که براساس اسناد موجود می توان گفت، عملیات کربلای چهار بعنوان عملیات بزرگ و سرنوشت ساز در سال ۱۳۶۵ طرح ریزی و آماده اجرا شد که دوره آمادهسازی، شناسایی و طرحریزی این عملیات بیش از ۶ ماه بطول انجامیده است.
وی افزود: در طول دوران دفاع مقدس هدف اصلی از انجام هر عملیات و از جمله عملیات کربلای ۴، کسب پیروزی بر دشمن بوده است. در طرحریزی عملیات های نظامی یکی از اصول جنگ و شروط پیروزی غافلگیر کردن دشمن است. در عملیات کربلای ۴ نیز به مانند عملیاتهای گذشته، تا شروع حمله، گزارشی مبنی بر لو رفتن عملیات وجود ندارد. بر همین اساس فرماندهان با بررسی گزارش های نوبه ای رسیده از مجموعه ی واحدهای اطلاعاتی و جنگال، به رغم حساس شدن ارتش عراق نسبت به منطقه، همچنان معتقد به حفظ غافلگیری بودهاند.
مشاور فرمانده کل سپاه خاطرنشان کرد: اما پس از شروع عملیات در شب اول بلافاصله مشخص شد که دشمن نسبت به انجام این عملیات کاملا هوشیار بوده و ادامه آن باعث تلفات و خسارات بیشتر به نیروهای خودی خواهدشد و دستیابی به اهداف عملیات نیز در محور اصلی میسر نیست، لذا فرماندهان جنگ، به رغم موفقیت نیروهای خودی در دو محور دیگر، ادامه عملیات را مصلح خبرت ندانسته و آن را سریعا متوقف کردند.
سردار نائینی متذکر شد: برای انجام عملیات کربلای ۴ حدود ۲۴۰ گردان عملیاتی پیش بینی شده بود که در شروع حمله ۶۰ گردان وارد عمل شدند و با مشخص شدن لو رفتن عملیات و توقف آن از ورود مابقی گردانهای عملیاتی به منطقه نبرد جلوگیری بعمل آمد. در چنین شرایطی ارتش عراق تصور کرد، عملیات سرنوشت ساز و بزرگ ایران در سال ۱۳۶۵ شکست خورده است. لذا دچار یک اشتباه محاسباتی در مورد زمان عملیات آینده ایران شد و بسیاری از فرماندهان و نیروهایش را از شملچه به مرخصی فرستاد.
وی با اشاره به تدابیر فرماندهی جنگ پس از لو رفتن عملیات کربلای۴، افزود: در همان زمان فرماندهی جنگ بلافاصله تدبیر کرد و با فریب ارتش عراق در همان منطقه، ۱۵ روز پس از عملیات کربلای ۴ با توجه به خرسندی زیاد عراقی ها و اشتباه محاسباتی آنها، طی یک ابتکار عمل بدیع، عملیات کربلای ۵ را در منطقه شلمچه طرحریزی و اجرا کرد و در حالی که عراق عملیات سالانه ایران را تمام شده تلقی میکرد، یک بار دیگر غافلگیر شد، اما این بار دشمن از لحاظ زمان (نه مکان) غافلگیر و متحمل شکست بسیار سنگینی شد. بنابراین عملیات کربلای ۴ زمینه ساز فریب و غافلگیری مجدد ارتش عراق در منطقه شلمچه گردید.
مسئول مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس عملیات کربلای پنج را بسیار سخت و پیچیده خواند و خاطرنشان کرد: جبهه خودی درصدد آن بود که با رسیدن به کانال زوجی در کنار شهر بصره قرار بگیرد و ارتش صدام نیز کوشش میکرد به هر قیمت ممکن از پیشروی ایران جلوگیری کند. بدین معنا که بر خلاف عملیات والفجر ۸ که عراق زمین را واگذار کرد تا زمان را بدست آورد، در شلمچه تلاش ارتش بعث روی حفظ زمین متمرکز شده بود. لذا با بکارگیری انبوه سلاح های سبک، سنگین، بمب بارانهای هوایی و شیمیایی تلاش کرد با پیشروی رزمندگان اسلام مقابله کند که متحمل تلفات سنگینی شد و ارتش صدام بصورت وسیعی منهدم گردید.
نائینی با اشاره به موفقیتهای بهدست آمده در عملیات کربلای پنج، گفت: عملیات کربلای ۵ نیز مانند عملیات والفجر هشت دارای پیامدهای زیادی بود، به گونهای که بسیاری از فرماندهان و کارشناسان سیاسی و نظامی پیروزیهای بدست آمده در عملیاتهای والفجر هشت و کربلای ۵ را زمینهساز تغییر تصمیم ابرقدرتهای جهانی برای کمک بیشتر به صدام دانسته و در این مقطع ابرقدرتها مطمئن شدند صدام پیروز این میدان نخواهدبود. بر همین اساس قطعنامه ۵۹۸ صادر و برای اولین بار به بخشی از خواسته های ایران توجه شد.
وی در پایان تاکید کرد: این مقطع مهم ترین و سرنوشت ساز ترین مقطع جنگ است و اگر عملیات کربلای ۴ نبود، دستاوردهای عملیات کربلای پنج حاصل نمی شد. در کل اگر چه عملیات کربلای ۴ موفقیت نظامی بدنبال نداشت اما زمینه ساز یک حمله پیروز و کارآمد در عملیات کربلای ۵ شد.
انتهای پیام