اصولگرایان تندرو به ضرب رسانه های پرشمار خود اصرار دارند، دولت را
عامل اختلاف معرفی کنند و برای اثبات ادعایشان به یکی دونطق رئیس جمهور در
انتقاد از “دولت باتفنگ” و نیز” مبنای مشروعیت نظام” اشاره می کنند. حال
انکه چهره ها و رسانه های اصولگرا طبق عادت دیرینه، خود را مجاز به تخریب و
توهین می دانند و لابد چون این کارف اقتضای طبیعت آنهاست نباید آن را از
روی کینه دانست!

به هرحال اختلافات، جامعه را خسته می کند. نشاط را از مردم می گیرد. یاس
می آفریند.فضای سنگین می آفریند. بدبینی را افزایش می دهد. اعصاب ها را
فرسوده می سازد . و…

باید یکی بیاید وسط و دعوا را بخواباند. آن”یکی” حتما باید حرفش در رو
داشته باشد.مقامش برای این کار شانیت داشته باشد. خودش وارد معرکه نباشد.
در سابقه اش دعوا و غضب پررنگ دیده نشود و…

به نظر می آید در حال حاضر تنها بتوان میان سیاستمداران برجسته کشور، علی لاریجانی را نماد چنین نقشی معرفی کرد.

او خودش یک سپاهی است. برخاسته ازخانواده روحانیت و حوزه است. ذهن ریاضی
و فلسفی دارد. خوش مشرب و خوش خلق است. بیطرف و باانصاف است. مشکلات دولت
را می فهمد و زیروبم مخالفان و منتقدان دولت را می شناسد.

شاید درنگ جایز نباشد. لاریجانی می تواند لنگر آرامش بخش کشتی ای باشد که این روزها دچار تلاطم است.

45302