آیت‌الله غلامرضا فیاضی شامگاه چهارشنبه ۲۲ آبان در مراسم بزرگداشت علامه طباطبایی(ره) در دارالقرآن علامه، گفت: همه آنچه برای هدایت بشر لازم است در قرآن آمده است؛ علامه طباطبایی در تفسیر قرآن به قرآن آیه شریفه «… وَنَزَّلْنَا عَلَیْکَ الْکِتَابَ تِبْیَانًا لِکُلِّ شَیْءٍ»  در مورد “تبیان” دو احتمال مطرح کرده است؛ یک احتمال این است که کتاب قرآن، کتاب علم الهی است و احتمال دوم این است که همه آنچه برای هدایت بشر لازم است در قرآن وجود دارد و علامه احتمال دوم را تایید کرده است.

وی ادامه داد: روایات زیادی در باب تبیان بودن قرآن وجود دارد از جمله امام صادق(ع) فرمودند که «خدا با پیامبر شما، پیامبران را ختم کرد و با کتاب شما، کتب را ختم کرد و آن را تبیان برای کل شیء قرار داد»، پس در قرآن همه چیز هست بنابراین کسی نمی‌تواند مدعی شود که تفسیر قرآن نیازی به چیزی بیرون از خود قرآن داشته باشد زیرا اگر در قرآن همه چیزهست پس معقول نیست که برای تفسیرش نیاز به علم غیری خارج از قرآن داشته باشد.

دبیر هئیت مدیره مجمع عالی حکمت اسلامی با بیان اینکه روایات معتبری هست در تاکید همین امر که قرآن تبیان همه چیز است، اظهار کرد: حتی هرچه قبلا رخ داده و در آینده خواهد شد بنا به روایتی با سند صحیح در قرآن موجود است.

وی عنوان کرد: خیلی از جزئیات و هزاران فروع عقیدتی و فقهی و اخلاقی در قرآن نیست، بنابراین توجیه این آیه چگونه است؟ توجیه این است که قرآن، ظاهری دارد که برای همه کسانی که مقدمات فهم ظاهر را کسب کرده‌اند و ادبیات عرب را بلد هستند و از علم اصول مطلع‌اند قابل فهم است اما قرآن علاوه بر اظهار، لایه‌هایی دارد که در روایات به بطن تعبیر شده و در برخی روایات آمده که امام معصوم آیه را به چیزی که ظاهر نیست تفسیر فرموده و گفته‌اند که بطن قرآن است.

آیت الله فیاضی تصریح کرد: روش استنتاجی که در منطق خوانده‌ایم قابل استفاده است که آیه‌ای را کنار آیه بگذاریم و به مطلب جدیدی که مورد تایید قرآن است برسیم؛ گاهی حتی بیش از دو آیه را در کنار هم میگذاریم و به هم ضمیمه میکنیم و نتیجه جدیدی استنتاج میکنیم که مورد تایید قرآن است فلذا اگر کسی ادعا کند علم در قرآن بی نهایت است و پایان پذیری ندارد ازین جهت که همواره می‌توان آیات مختلف ‌را کنارهم گذاشت و به نتایج جدیدی رسید بی جهت نگفته ‌است.

وی افزود: علامه هرگز نفرمود که هر مفسری همه قرآن‌را می‌تواند بفهمد، بنابراین مفسرانی همه چیز را از قرآن می‌فهمند که خود قرآن و روایات به آن اشاره کرده‌اند یعنی بیان پیامبر تفسیر تمامی قرآن است و سر اینکه در حدیث ثقلین آمده «لن یفترقا» این است که کسی که قرآن را می‌خواهد بفهمد باید مبین قرآن را هم داشته باشد و مبین قرآن هم که معصومین باشند هر علمی دارند از قرآن است.

این استاد حوزه با اشاره به اینکه ائمه از مردم می‌خواستند که اگر ما حرفی زدیم استناد قرآنی آن را بخواهید، عنوان کرد: علامه طباطبایی در مقدمه المیزان فرمودند که پیامبر و عترت طاهرین در هیچ کجا به جز قرآن تمسک نکرده است.

وی همچنین گفت: علامه در مقدمه المیزان گفته که پیامبر و معصومین هیچ کجا برای تبیین قرآن به چیزی غیر از قرآن تمسک نکرده‌اند و اگر کسی اهل تزکیه و تصفیه بود و به لایه های باطن دسترسی پیدا کرد می‌تواند از آن لایه‌ها نیز برای تفسیر قرآن استفاده کند، بنابراین سخنان علامه قابل دفاع جدی است و غیر از آن نمی‌توان گفت.

انتهای پیام