کردها به زبان محلی، به گیوه «کلاش» می‌گویند. مریوان خیابانی به نام «کلاش» دارد، در این خیابان، کارگاه‌های کوچک زیادی فعال‌اند که زنان و مردان در خانه و مغازه‌های آن، به کلاش‌بافی مشغول هستند. شهر مریوان به تازگی به عنوان شهر کلاش ثبت جهانی شده است.
هیچ ماده مصنوعی در ساخت گیوه محلی کردستان یا همان “کلاش” به‌کار نمی‌رود؛ کفه‌های آن را با پارچه‌های به‌هم فشرده درست می‌کنند. پارچه‌ها را به‌وسیله نرینگی گاو به‌هم منسجم می‌کنند و روی گیوه را هم با نخ می‌بافند. کلاش سال‌ها عمر می‌کند و سرانجام هم به طبیعت برمی‌گردد.

فرشید اردلان

۲۸ آذر ۱۳۹۶ / ۱۷:۳۱