بنا به روایت اسناد تاریخی نام شیراز، از الواح گلی ایلامی متعلق به ۲۰۰۰ سال پیش از میلاد در گوشه جنوب غربی این شهر یافت شد، گرفته شده است. در این الواح به شهری به نام تیرازیس اشاره شده که بر اثر گذر زمان به شیراز تغییر نام داده است. در تخت‌جمشید در سال ۱۳۱۴ خورشیدی خشتی ایلامی پیدا شد که بر روی چند فقره از آنها به قلعه‌ای بنام تیرازیس یا شیرازیس اشاره شده است. محل اولیه این شهر در محل قلعه ابونصر بوده است. شیراز در دوران بنی‌امیه به محل کنونی منتقل می‌شود و در دوران صفاریان آل‌بویه و زندیان پایتخت ایران بوده است. شیراز شهری تاریخی، فرهنگی و مذهبی با گذشته بسیار درخشان است که دارای مردمی مهربان، خونگرم و مهمان نواز و همواره در بحث علم و فرهنگ، ادب، شعر سرآمد بوده و شخصیت‌های بزرگی دردامان این شهر رشد و پرورش یافته و به عرصه جهانی معرفی شده‌اند. ۱۵ اردیبهشت ماه که روز میانی فصل بهار نیز محسوب می‌شود با تصویب شورای شهر شیراز و تایید مجلس شورای اسلامی به عنوان روز شیراز نامگذاری شده است.
