به گزارش صلح خبر، شعر علیرضا طبایی به مناسبت این روز که برای خلیج فارس سروده، در پی میآید:
خلیج فارس!
نگین شعر بر انگشتر مینایی ایران!
کتاب نیلگون رازهای سینهی تاریخ!
رواقی آبگون،
– دهلیز قلبی پرتپش، جوشنده جاویدان
**
قدمگاه غرور و اقتدار پارس!
سریر پایتخت شوکت دریایی ایرانزمین، از مشرق تاریخ تا امروز!
گذرگاه شرف، آوند خون گرم در رگهای ایرانشهر!
گلوگاه حیات و مرگ!
حریر بستر خواب و خیال سندباد و…
– پوشش تابوت بایندر!
نماد قتل عام کاروان بیگناهی،
– مردمی آسوده بر بال سفر
– در انفجار ناگهان کینه و کابوس…
**
خلیج فارس!
تپشگاه صدف، گهوارهی رؤیای مروارید!
کمان لاجوردیفام، گردنبند فیروزه،
کلید قصرهای گنج زیر آب
بهشت گامهای جاشوان، در ملتقای بوسه و دیدار
هیاهوخانهی کالای صیادان و لنگرگاه شرجیها…
طنین نبض ایران
– بستر کیش و ابوموسی و تنب و خارک، قشم و هرمز و…
– دردانههای پیکر ایران!
پلی از آب، با طاق و ستونی از مقرنسهای آبیرنگ
– از آیینههای تندر و خیزاب
چمنزار نسیم و موج و کف، تالار آیینه…
**
در این آیینهها پیداست:
سرود بادها در بادبانهای شکوه ناوگان داریوش و نادر و عباس،
– با آهنگ پیروزی!
غرور زخمی مزدورهای دور یا نزدیک زیر گامهای کوهوار فخر ایرانی
گریز کوسههای وحشی آنسوی دریاها
– هلند و پرتغال و آندلس
– کمپانی غارت، بریتانی!
شکست استخوان و هیبت پادرگریز ناویان، بر تختهپارهها و کشتیها
فرو غلتیده در غرقابهای ترس .
**
در این آیینهها پیداست:
عبور بافههای خشم خسرو، هرمز و شاپور،
– عبور بند از پا، طوق از گردن، طناب از کتف –
سزای ناسپاسی، کیفر دستان تازیهای دستانداز…
صدای سیلی ایران به روی گونههای آز!
طنینافکن، میان موجها، از دور…
**
چراغ افروز و گرمیبخش شبهای زمین ،
– کانون روح آتش زرتشت!
درفش تا ابد در اهتزاز قوم ایرانی!
نشان افتخار سرزمین پارس
خلیج فارس ! …
انتهای پیام