به گزارش صلح خبر بر اساس خبر رسیده،  سهیل محمودی در مراسم دیدار با  سیدضیاء قاسمی، شاعر افغان که به میزبانی خانه شاعران ایران برگزار شد، با مغتنم شمردن حضور شاعران افغانستانی در ایران، گفت: در صورتی که در کشور، دانایی فرهنگی وجود داشته باشد، این حضور می‌تواند باعث تحکیم روابط دو کشور همزبان ایران و افغانستان در زمینه‌های مختلف از جمله ادبیات و هنر شود.

در ادامه اسماعیل امینی با اشاره به ماندگاری شعر حافظ، گفت: آن‌چه حافظ را از شعرخوانی در دکه کوچک خیاطی و در روزگار آشوب و هیاهوی مغول تا امروز در ذهن تاریخ ماندگار می‌کند، ارتباطی است که او با بنیادهای مربوط به فطرت و فرهنگ انسانی دارد که سطحی و زودگذر نیستند.

این شاعر و استاد دانشگاه اظهار کرد: شاعران افغانستان نیز زمانی در حوزه هنری اتاقی ساده برای برگزاری کلاس شعرخوانی و نقد در اختیار داشتند اما این کلاس از جمله جلساتی بود که بسیاری از شاعران حاضر در آن به شاعرانی مطرح تبدیل شدند چراکه نسبت به شعر بسیار جدی بودند و به بنیادهای انسانی پایبندی داشتند.

امینی با اشاره به این‌که مردم افغانستان به دلیل همزبانی و فرهنگ نزدیک با ایرانیان هموطن ما محسوب می‌شوند، به خاطره‌ای از دوران دانشجویی خود اشاره کرد و گفت: زمانی که دانشجو بودم، ستونی در یک روزنامه داشتم به نام «چشم در چشم استاد» و شامل یادداشت‌هایی می‌شد که از استادانم در زمینه معلمی یاد می‌گرفتم. یکی از یادداشت‌ها مربوط به کلاس درس دکتر شفیعی‌کدکنی و زمانی بود که یکی از دانشجویان تاجیک برای امضای پروپوزال خود به ایشان مراجعه کرد. هنگامی که دکتر کدکنی نام «دانشجوی خارجی» را در فرم‌های او دید، عذرخواهی کرد و گفت؛ کسانی که از نظر زبان و فرهنگ تا این اندازه به ما نزدیک هستند و شعر سعدی و حافظ و عطار را می‌خوانند، هموطن ما محسوب می‌شوند.

 فاطمه راکعی نیز  در این مراسم در سخنانی کوتاه گفت: علاوه بر این‌که مرزهای سیاسی و جغرافیایی نمی‌توانند ما را از یکدیگر جدا کنند، ما در فرهنگی مشترک هستیم که مرز ندارد و همه اعضای یک خانواده محسوب می‌شویم. این همزبانی و فرهنگ نزدیک، وطن بزرگ‌تری را برای ما ترسیم می‌کنند که به وسعت جهان است و مرز نمی‌شناسد.

این شاعر مسائل مطرح در این وطن بدون مرز را چرایی زندگی و مرگ، اندیشه، عواطف و غربت انسانی دانست که در ذهن و زبان همه مشترک است.

در پایان برنامه، سیدضیاء قاسمی در سخنانی گفت: حس هموطن بودن که همه دوستان اشاره کردند، در محیط سوم، بسیار بیشتر احساس می‌شود. هنگامی که در سوئد با افرادی برخورد می‌کنم که به زبان فارسی حرف می‌زنند، لذتی دوچندان احساس می‌کنم که توصیف‌ناکردنی است و مانند همان ابری است که در بیابان بر تشنه‌ای ببارد.

 این شاعر همچنین گفت: یاران شاعر من در ایران فراتر از هموطنی و جزئی از زندگی من هستند. دوستانی که از دوران دانشجویی با هم بزرگ شدیم و زندگی و اتفاقات آن را در کنار یکدیگر تجربه کردیم. همین‌طور دفتر شعر جوان و انجمن شاعران هم از مکان‌هایی بودند که در زمان حیات قیصر امین‌پور در آن رفت و آمد داشتیم.

سیدضیاء قاسمی شاعر اهل افغانستان و ساکن کشور سوئد است. او در سال ۱۳۵۴ در بهسودِ ولایت میدان افغانستان به دنیا آمد. «باغ‌های معلق انگور»، «تکوین»، «پادشاهی اندوه» و «شعرهای ماندگار جنگ» از جمله آثار این شاعر هستند.

انتهای پیام