جامعه > میراث فرهنگی و گردشگری – غلامرضا بنی اسدی*

برنامه پیاده روی اربعین به کربلا که این سال ها به حضوری در اندازه «حماسه» تبدیل شده است، یک میراث معنوی است. میراثی که نه فقط برای یک ملت و کشور بلکه برای باورمندان یک فرهنگ به «تراث» ماندگار تبدیل شده است که یک تاریخ را تغذیه می کند. 
این میراث معنوی مشترک حتی مسیحیان را نیز صلیب بر گردن به کربلا می کشاند تا نشان دهد یک مناسک درون مذهبی صرف نیست، بلکه سرشار از معارفی است که روشنای جان جهانی را فراهم می کند.

بسیاری از هموطنان ما نیز با حضور در این حماسه، هم به بهره خویش از این تراث جاودان می رسند و هم نقش خود را در حراست از این میراث عاشقانه ایفا می کنند. این خبر که رسانه ها از زبان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، درباره سفر پیاده اربعین نقل کردند هم در کام اهالی آن سفر روحانی و هم دیگر باورمندان، شیرین نشست که؛ پرونده میراث ناملموس این مراسم و مسیر زیارتی در سطح ملی و جهانی به طور مشترک با کشور عراق، شامل تمامی راه ها و محورهای زیارت در مسیر خسروی، مهران، چزابه و شلمچه و استان های مرزی به همراه تمام آیین های و مراسم های مربوطه و تمام اتفاقات معنوی توسط سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری آماده خواهد شد.

این اقدام سنجیده علاوه بر ارزش مذهبی، ارزشی سیاسی هم دارد و حس برادری را میان دو کشور همسایه افزون می کند. حسی مقدس که به سالیان نه چندان دور به دشمنان با تیغ تفرقه بدان رنگ خون دادند. امروز اما باید با احیای برادری دینی که از قضا جغرافیای مشترک معنوی و فیزیکی هم دارد، به سوی تحقق آیت قرانی «انما المومنون اخوه» گام برداریم. ادامه نگاه مسعود سلطانی‌فر به موضوع نیز احترام برانگیز است؛ این میراث معنوی با عظمت که به لحاظ معنی و مفهوم و به لحاظ آیینی، با اشتیاق و شور روزافزون، یکی از بی نظیرترین میراث معنوی زنده بشری را رقم زده است.

حفظ این میراث ارزشمند در جنبه های مختلف به ویژه به لحاظ سنت‌های فرهنگی و دینی و اهمیت ملی و جهانی آن در قالب پرونده ای جامع و مصور ابتدا در سطح ملی و سپس با کمک کشور عراق به صورت مشترک در سطح جهانی برای ثبت در یونسکو ارائه خواهد شد.

رئیس سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری همچنین گفته بود ثبت ملی و جهانی این میراث معنوی با هدف حفظ و حراست از این ارزش های معنوی و انتقال آن به نسل‌های آینده به طور ویژه پیگیری و انجام می‌شود.

این اقدامی فاخر است و بدین نگاه مباهات می کنیم، اما این نیز در ذهن مردم نقش می بندد و به کلام هم -گاهی- در می آید که پیاده روی آخر صفر به مشهد مقدس نیز باید روز به روز پرشکوه تر برگزار شود. آنان به دیرینه سالی پیاده روی اربعین در فرهنگ عراق واقفند و «نهال» بودن «شجره طیبه» پیاده روی زائران مشهد را هم می دانند، اما امیدشان این است که متولیان امر برای این میراث معنوی ملی نیز کاری بکنند که سال به سال پرشکوه تر شود و به عنوان میراثی روحانی و معنوی، بیش از پیش در فرهنگ زیارت جای خود را باز کند. به این نکته نیز باید توجه داشت که سفرهای پیاده، در جای خود کارکردی تبلیغی و ترویجی و رسانه ای دارند که اثرگذاری ویژه ای نیز دارد. پس به عنوان یک فرصت ارزشمند باید از آن بهره برد و پیام زیارت را که خوب اندیشیدن، خوب عمل کردن و خوب زیستن است را به جهان امروز و فردا و فرداها منتقل کرد.

*نویسنده و روزنامه نگار

۴۲۲۳۶

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS