به گزارش صلح خبر، علیرضا خانی(مهدوی) سال ۱۳۳۹، در شهر تبریز متولد شد. بعد از گرفتن دیپلم، عشق الهی و علاقه او به معارف، مسیر حرکتش را به سوی حوزههای علمیه تغییر داد.
در سال ۱۳۵۷ به حوزه علمیه تبریز رفت و در مدارس علمیه طالبیه و ولیعصر(عج) به تحصیل مقدمات علوم اسلامی مشغول شد.مراحل کسب علوم حوزوی را با سرعت پشت سر نهاد و برای تکمیل دروس و کسب علم از محضر اساتید بزرگوار حوزه علمیه و بهره برداری معنوی از حرم مطهر حضرت معصومه (س)، زادگاه خود را به مقصد قم ترک کرد.
در جریان توطئه حزب خلق مسلمان در تبریز، به وظیفه شرعی و قانونی خود جامه عمل پوشانید و نقش فعالی را در بیداری اذهان مردم و معرفی این حرکت انحرافی ایفا کرد. در تعطیلات تابستانی دروس حوزه، به تبریز برمیگشت و همراه با تبلیغ، به تشکیل کلاسهای عربی، آموزش قرآن و اصول و عقاید تلاش می کرد.
وقتی که آتش جنگ شعلهور شد و غرب و جنوب کشور اسلامی آماج حملات وحشیانه دشمن قرار گرفت، داوطلبانه حوزه را به مقصد جبهه ترک کرد. عازم سوسنگرد شد و ۹ ماه مسئولیت فرهنگی آن منطقه را به عهده گرفت.
با تشکیل مراسم نماز جماعت، دعای کمیل، پخش نوار، مجله و کتاب در سنگرها، در بالا بردن روحیه معنوی و رزمی رزمندگان نقش به سزایی داشت. نماز جماعت را در زیر آتش دشمن، در مسجد جامع سوسنگرد بر پا کرد. او تندیس اخلاص، تلاش و ایمان بود. در عملیات «طریق القدس» دست به سلاح برد؛ همگام و همراه با رزمندگان به سوی دشمن بعثی حمله ور شد.
سرانجام این سرباز فداکار و عاشق امام زمان (عج) روز ۱۳۶۰/۰۹/۰۸ در منطقه بستان و در میدان مین دشمن، توسط انفجار مین به همراه موج انفجار به شهادت رسید. این شهید، به دلیل علاقه وافری که به حضرت مهدی(عج) داشت، نام خود «علیرضا خانی» را به «محمد مهدی مهدوی» تغییرداده بود.
یکی از نزدیکان شهید «علیرضا خانی» روایت میکند: «در حالی که بسیاری از ما، ماه به ماه – و حتی بیشتر – به مسجد جمکران نمیرویم و از توسل به امام زمان (عج) غافیلم و بدست خود این توفیق را از خود سلب کردهایم، این شهید ، شبهای جمعه و چهارشنبه به جمکران میرفت. دائما به اهل بیت عصمت و طهارت و مخصوصا حضرت بقیة اللّه الاعظم (عج) توسّل می جست. »
از دستنوشتههای شهید :
سفارش میکنم که آزاد باشید و آزادانه بیندیشید… شما اگر حق را، تبلیغ کنید، باطل به خودی خود خواهد رفت. با یکدیگر خیلی مهربان باشید و به همه محبت کنید که خدا برای همه مهربان است.
انتهای پیام