محسن رهامی در گفت‌وگو با صلح خبر با بیان اینکه کرونا یک مشکل جهانی است و باید برای درمان آن از تجربیات سایر کشورها استفاده کرد، افزود: قرنطینه یکی از بهترین روش های موفقی بوده است که سایر کشورها استفاده کرده اند. هرجا قرنطینه به صورت جدی اجرا شده است، آمار بستری ها و تلفات هم کاهش یافته است.
وی ادامه داد: جدیت مسئولان در اجرای قرنطینه در کشور بسیار اهمیت دارد. مردم می بینند که آیا خود مسئولان در اجرای تصمیمات خود جدی هستند یا نه. مردم اگر جدیت مسئولان را ببینند، همراهی بیشتری می کنند. اگر جریمه ای در نظر گرفته شده است، حتما اجرایی شود. در مناطقی از کشور که کنترل های جدی انجام شده است، آمار بیماری کاهش یافته است.
رهامی تامین معیشت افراد روزمزد و طبقات پایین جامعه را یکی از الزامات اجرای قرنطینه دانست و گفت: قرنطینه شاید تاثیری بر حقوق کارمندان نداشته باشد اما بر تامین معیشت کارگران و افراد روزمزد تاثیر زیادی دارد، بنابراین تامین معیشت این افراد اهمیت زیادی دارد. گاهی این افراد متوجه خطر می شوند ولی اگر در منزل بمانند، هزینه های آن روز زندگی خود را نمی توانند تامین کنند، بنابراین مجبور می شوند که از منزل خارج شوند. دولت و نهادهای بزرگی مثل ستاد اجرایی فرمان امام و بنیاد مستضعفان بدانند که امروز روز مبادا است و باید اکنون وارد شده و به مردم کمک معیشتی کنند. از سویی یکی از بهترین مصادیق پرداخت های شرعی، کمک به این افرادی است که قرنطینه به معیشت شان آسیب می زند.
این فعال سیاسی با بیان اینکه ستاد ملی کرونا قدرت اجرایی ندارد، اظهار کرد: بنابراین باید سایر نهادها مثل نیروی انتظامی، مقامات قضایی، صداوسیما و ائمه جمعه پشت تصمیمات این ستاد قرار بگیرند تا این تصمیمات به دقت اجرایی شود. از سویی مردم هم باید به سلامتی خود اهمیت دهند زیرا اگر مردم همراهی لازم را نداشته باشند، جریمه هم نمی تواند نقش بازدارنده داشته باشد. مردم
باید متوجه خطر شده و درک کنند که قرنطینه به نفع سلامت خود آنها است.
وی با اشاره به مسأله تکلیف شرعی مردم در مقابله با بیماری کرونا، خاطرنشان کرد:
عقلا و شرعا حفظ نفس واجب بوده و به خطر انداختن نفس انسانی، چه سلامتی و نفس خود شخص باشد و چه بستگان و اشخاص دیگر، عقلا و شرعا حرام است.
اقدام آگاهانه برای به خطر انداختن نفس، همانند اقدام به خودکشی تلقی می شود که علاوه بر قبح عقلی، همهٔ ادیان الهی از جمله دین مبین اسلام، این عمل را حرام دانسته و آن را موجب عقوبت اخروی اعلام کرده اند. به خطر انداختن بستگان و اشخاص دیگر از طریق انتقال بیماری کرونا و امثال آن، چنانچه ندانسته و از روی اشتباه و خطا باشد، از باب تسبیب در قتل نفس غیر عمدی، موجب مسؤلیت و ضمان پرداخت دیه می گردد و این دینی است که اگر در این دنیا هم کسی پیگیری و شکایت نکند ، بر ذمه و عهده شخص مسبب خواهد ماند. اگر این عمل از روی عمد و آگاهی باشد، همانند قتل نفس عمدی محسوب و مجازات آن را خواهد داشت.
انتهای پیام
