شهاب حسینى ، ابتدا جایزه‌اش را به مردم و بعد به امام زمان (ع) تقدیم مى کند. خب این یک تصمیم شخصى است! آیا به کسى اجحافى کرده؟ به کسى ضررى زده؟ آیا قبلاً قول داده بوده به امام زمان تقدیم نخواهد کرد؟ که حالا بدهکار شده؟!

متأسفانه عده اى به او فحاشى مى کنند!و از او طلبکارند! یادتان باشد او به کسى فحش نداد، ولى ناسزا شنید! او به کسى قولى نداده بود که ضدش را عمل کند، اما خیلى ها از او انتظارات خود خواسته داشتند و چون او کار خودش را کرد، ناراحت شدند!

اول ، چرا توقع داریم؟ و دوم چرا فحاشى مى کنیم؟

دقیقاً مثل برنامه هفت! این برنامه چرا از همه فیلم سازان جهان توقع دارد مثل هفتى‌ها باشند و مثل آن‌ها فکر کنند!!! در صورتی که هیچ فیلم سازى از پیش اعلام نکرده بوده و به آن‌ها قول نداده بوده شبیه آن‌ها فیلم خواهد ساخت! و حالا که مانند خودش و با نگاه خودش فیلم ساخته، هفتى‌ها ناراحتند ، و اخیراً فحاشى هم مى‌کنند!

و جالب اینجاست که مدیر شبکه ٣ هم از فحاشى دفاع مى کند و معتقد است دارند مدل سینماى مطلوب را ارائه مى کنند.!؟ فیلم! یک ساختار است. فیلم خوب یعنى ساختار خوب. و فیلم بد، یعنى ساختار بد! برنامه هفت، به ساختار کارى ندارد! فقط پیام را نقد مى کند! و پیام را هم با شابلون هاى تنگ و شخصى خودش اندازه مى گیرد. اگر جا شد خوب است و اگر جا نشد بد است . فیلم را کالبدشکافى نمى‌کند. استدلال نمى‌کند ! فقط نابود مى کند! و بتازگى فحش هم مى‌دهد! خداوند بعدش را به خیر کند.

این شیوه یعنى هر که با ما نیست بر ماست!

آیا در تولیدات سینماى ایران به جز اخراجى ها، فیلم دیگرى بوده که هفت از آن تمام قد دفاع کند؟»

1717

Let’s block ads! (Why?)

RSS