امروز: دوشنبه, ۵ آذر ۱۴۰۳ / قبل از ظهر / | برابر با: الإثنين 24 جماد أول 1446 | 2024-11-25
کد خبر: 322331 |
تاریخ انتشار : 25 آبان 1398 - 0:37 | ارسال توسط :
0
3
ارسال به دوستان
پ

به گزارش مجله فرهنگی صلح خبر رضا قوی‌فکر، روزنامه‌نگار پیشکسوت، «سرعت انتقال خبر»، «حرمت گذاشتن به پیشکسوتان مطبوعات و رسانه» و «بی‌طرف بودن» را از ویژگی‌های بارز صلح خبر برشمرد. او در بیستمین سال فعالیت خبرگزاری دانشجویان ایران، از عبارت «صلح خبر، خبرگزاری دلنشین» استفاده می‌کند و می‌گوید: در همه‌ جای دنیا و در همه‌ی […]

به گزارش مجله فرهنگی صلح خبر

رضا قوی‌فکر، روزنامه‌نگار پیشکسوت، «سرعت انتقال خبر»، «حرمت گذاشتن به پیشکسوتان مطبوعات و رسانه» و «بی‌طرف بودن» را از ویژگی‌های بارز صلح خبر برشمرد.

او در بیستمین سال فعالیت خبرگزاری دانشجویان ایران، از عبارت «صلح خبر، خبرگزاری دلنشین» استفاده می‌کند و می‌گوید: در همه‌ جای دنیا و در همه‌ی امور افراد و سازمان‌ها را با هم مقایسه می‌کنیم. می‌توان گفت، در بین خبرگزاری‌ها، صلح خبر خیلی بی‌طرف کار می‌کند.

سخنگوی انجمن پیشکسوتان مطبوعات حرمت گذاشتن و ادای احترام به پیشکسوتان مطبوعات و رسانه را از ویژگی‌های مثبت این خبرگزاری توصیف می‌کند و می‌گوید: صلح خبر به کسانی که قبل از خود این راه را رفته‌اند حرمت می‌گذارد، توصیه‌ام این است همچنان بی‌طرف و صادق بمانید و همچنان مخاطب را از خودتان بدانید.

رضا قوی‌فکر مهمترین خاطراتش با تکه‌های روزنامه‌ عجین شده است؛ خاطراتی که پیش از روزنامه‌نگار شدن هم رد و پایشان جسته و گریخته روی صفحات کاهی روزنامه‌ها دیده می‌شود؛ رضا قوی‌فکر، روزنامه‌نگاری که ۴۳ سال پیش، وقتی جوان ۲۰ ساله‌ای بود، مسؤولیت کشیک شب حوادث روزنامه «کیهان» را بر عهده گرفت و حالا که ۶۵ ساله است، مدیر مسؤول و سردبیر نشریه «هزار نقش» و سخنگوی انجمن پیشکسوتان مطبوعات است.

قوی فکر پیشتر در مصاحبه‌ای با صلح خبر که در آن از خاطرات چهل سال فعالیت خود در عرصه مطبوعات گفته بود، یادآور شده بود: هشتم اردیبهشت ۱۳۳۳ در تهران و در خانواده‌ای سنتی فرهنگی و در دنیا به دنیا آمدم. پدرم اهل ادب و خوش‌نویس بود و آدم‌های باسواد را فقط افرادی می‌دانست که خط‌ خوبی داشته باشند. با وجود اینکه نزدیک به ۴۰ سال با پدرم تفاوت سنی داشتم، ولی بسیار با او احساس رفاقت و نزدیکی می‌کردم. پدرم همیشه اهل خواندن حافظ و سعدی و فردوسی بود، اما از همه جالب‌تر برایم روزهای سه‌شنبه بود که با «کیهان بچه‌ها» به خانه می‌آمدند. همان کیهانی که بعدها در آن استخدام شدم. وقتی که «کیهان بچه‌ها» را می‌دیدم، انگار دنیا را به من ‌داده‌اند، دیگر حتی غذا خوردن هم یادم می‌رفت. به زیرزمین می‌رفتم و پشت یک میز قدیمی که انگار به جنگ جهانی دوم اختصاص داشت و روی یک صندلی لهستانی می‌نشستم و غرق تماشای «کیهان بچه‌ها» می‌شدم.»

انتهای پیام

منبع : Isna.ir

اگر تمایل دارید خبر یا گزارش یا مقاله ای را با دیگران به اشتراک بگذارید، از بخش خبرنگاران صلح خبر برای ما ارسال نمایید. تا پس از بررسی در مجله گزارشگران یا اخبار روز منتشر گردد.

در صورت تمایل، خبر با نام شما منتشر خواهد شد. البته در ارسال تصاویر و اخبار وگزارش های خودتان، قوانین و عرف را رعایت نمایید تا قابلیت انتشار را داشته باشند.

خبرنگار صلح خبرموسسه صلح خبر

منبع خبر ( ) است و صلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد خبر را به شماره 300078  پیامک بفرمایید.
لینک کوتاه خبر:
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسطصلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    نظرتان را بیان کنید