غلامعلی دهقان در گفتو گو با صلح خبر، با تاکید بر ضرروت مبارزه با بسترهای فساد آمیز در جامعه اظهار کرد: اصولا رمز و راز بقای یک نظام اجتماعی به عواملی چند بستگی دارد که یکی از آن ها مبارزه با فساد به اشکال مختلف آن می باشد.
وی در توضیح اظهاراتش تصریح کرد: دلیل آن هم مشخص است وقتی تودههای مردم که قاعده هرم یک اجتماع را شکل می دهند به این نتیجه برسند که در جامعه فسادی نیست طبیعتا به مانایی آن جامعه و تکامل و رشدش کمک می کنند و بالعکس اگر به این جمعبندی برسند که جامعه بر مدار درستی حرکت نمی کند آن ها هم خود را ملزم به رعایت قوانین نمیبینند.
این فعال سیاسی اعتدالگرا گفت: بنابراین حاکمان باید برای حفظ توازن اجتماع به مبارزه با فساد در انواع آن توجه کافی و وافی داشته باشند. برای همین است که به کار گیری شایستگان در نظام اداری و بخصوص در بخش مالی بسیار مهم است. شایستگانی که هم میبایست اهلیت فنی داشته باشند و هم رعایت تقوا به معنای واقعی آن را سر لوحه کار خود قرار دهند.
وی افزود: متاسفانه شواهدی نشان میدهد برخی در لباس ریا و با رشوهگیری توانستهاند در سیستم اداری کشور جا پایی برای خود باز کنند. همینها هستند که بخشی از فساد را در جامعه دامن زدهاند؛ ظاهری دینی ، اما باطنی غیر دینی دارند.
دهقان یادآور شد: علاوه بر این باید به فریضه امر به معروف و نهی از منکر به معنای واقعی آن توجه کرد و آن را در چارچوب رعایت برخی مسائل ظاهری تفسیر نکرد؛ برای همین است که اگر کسی یا کسانی با عدله قوی و مستندات کافی فسادی را از مسئولی به مسئولان عالی رتبه خبر دادند، باید به سخن آنان توجه شود نه اینکه برخورد غیر منصفانهای هم با آنان صورت بگیرد.
این عضو حزب اعتدال و توسعه سپس ادامه داد: هرچند کسانی که چنین ادعایی دارند باید از باب تقوای سیاسی به شکیات خود عمل نکنند و قبل از طرح مسائل از طریق رسانههای رسمی آن را به نهادههای نظارتی ذی ربط اطلاع رسانی کنند.
وی تاکید کرد: بنابراین میتوان با اتخاذ راهکارهایی از پیشرفت فساد همه جانبه کاست اما به شرط آنکه قبل از برخورد با پشه به خشکاندن مرداب اندیشید مگر نه روز از نو و روزی از نو خواهد بود.
دهقان سپس گفت: برای همین است که برای مبارزه با فساد به یک نگرش همه جانبه نیاز است. برای مثال جهت کاهش آسیبهای اجتماعی بخصوص موضوع اعتیاد و فساد باید قبل از مبارزه با آن بسترهای اجتماعی با آن را خشکاند. رونق تولید، شور و نشاط اجتماعی، گسترش فضاهای ورزشی و مشارکت عمومی و بالاتر از همه امید به آینده و ایجاد اعتماد به نفس بخصوص در نسل جوان و حل کردن موضوع اشتغال می تواند سبب عدم شکلگیری گسترده پدیده فساد باشد. بنابراین به نظر میرسد با نگاه همه جانبه به اجتماع میتوان امیدوار بود موضوع فساد در انواع آن به یک اپیدمی وسیستم تبدیل نشود.
انتهای پیام