مهرداد آگین در گفت وگو با صلح خبر، با اشاره به برپایی دومین اردوی تیم ملی بسکتبال با ویلچر مردان از روز شنبه ۲۹ تیر در تهران اظهار کرد: برای آماده‌سازی تیم بسکتبال با ویلچر مردان برای شرکت در مسابقات آسیایی ژاپن که شهریورماه برگزار می‌شود، از تمام لژیونرها دعوت به عمل آوردیم که در این اردو و چند اردوی دیگری که پیش‌بینی شده است، حضور پیدا کنند تا شرایط تیم را برای حضور در ژاپن که نوعی مسابقه تدارکاتی برای مسابقات قهرمانی آسیا و اقیانوسیه تایلند جهت کسب سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو است، مورد ارزیابی قرار دهیم.
وی گفت: هدفمان بر این است که بهترین بسکتبالیست‌های خود را از بین بازیکنان باتجربه و جوان برای مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک انتخاب کنیم و در تایلند سهمیه را کسب کنیم. البته فقط کسب سهمیه مهم نیست. چون براساس سیاست کمیته ملی پارالمپیک تنها رشته‌هایی می‌توانند در پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کنند که امید به کسب مدال داشته باشند. در حال حاضر بسکتبال با ویلچر مردان اول آسیا، چهارم جهان و جایگاه دهمی در پارالمپیک را دارد و این شرایط حضورمان را در پارالمپیک توکیو تا حدودی سخت می‌کند. این رشته متفاوت از سایر رشته‌هاست و معتقدم باید کمیته ملی پارالمپیک نگاه ویژه‌ای به این رشته داشته باشد و با حمایت‌های خود شرایطی را فراهم کند تا بازیکنان بسکتبال با ویلچر دوباره خود را در پارالمپیک ۲۰۲۰ ثابت کنند.
رئیس انجمن بسکتبال با ویلچر یکی از مشکلات بازیکنان بسکتبال را نداشتن ویلچرهای مدرن و استاندارد عنوان کرد و خاطرنشان کرد: هر چند برای تهیه ویلچرهای مدرن و استاندارد از کشورهای دیگر دنبال اسپانسر هستیم تا قبل از شرکت در مسابقات قهرمانی آسیا در ژاپن بازیکنان از ویلچرهای مدرن بهره‌مند شوند، اما متأسفانه تا به امروز موفق نبودیم و همچنان بازیکنان با مشکل ویلچر که نقش بسزایی در ارتقای عملکرد آنها دارد، مواجه هستند.
وی اضافه کرد: برای حضور موفق در مسابقات کسب سهمیه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو بازیکنان ما باید از ویلچرهای مدرن و استاندارد بهره‌مند شوند. در غیر این صورت شرایط سختی را برای کسب سهمیه خواهیم داشت.
آگین همچنین در خصوص آخرین وضعیت سامان بلاغی که سال گذشته در مسابقات جهانی بسکتبال باویلچر از بازگشت به ایران امتناع کرده و در آلمان مانده است، افزود: تا به امروز سامان به تماس‌های ما پاسخ مثبت نداده و فدراسیون در تلاش است تا بتواند شرایطی را فراهم کند تا وی بازگردد. به هر صورت اعتقاد دارم وی راهنمای خوبی نداشت، زیرا به جای پناهنده شدن در کشور غریب می‌توانست همانند سایر بازیکنان لژیونر شود و چنین مشکلاتی را برای خود، فدراسیون و تیم ملی ایجاد نمی‌کرد.
رئیس انجمن بسکتبال با ویلچر در پایان پیرامون این پرسش که آیا فدراسیون و کمیته ملی پارالمپیک راهکار خاصی در این زمینه اندیشیده اند تا شاهد بروز چنین اتفاقاتی در تورنمنت‌های آینده نباشیم، اظهار کرد: یکی از سیاست‌های فدراسیون دریافت ضمانت‌های نامه‌های سنگین است که البته این راهگشا نیست، باید فضا را به گونه‌ای آماده کنیم که بازیکن از نظر شرایط اقتصادی و روحی مشکل خاصی نداشته باشد تا چنین تفکراتی به ذهنش خطور نکند.
انتهای پیام
