به گزارش صلح خبر، به نقل از پایگاه خبری بلومبرگ، گزارش نهایی این هیأت که فردا (سهشنبه) به شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو تحویل داده میشود، جزئیاتی در خصوص رویه سیستماتیک کشتار، تجاوز، شکنجه و اجبار برای ترک محل زندگی که در نبردهای مسلحانه در شمال میانمار مورد استفاده قرار گرفته، ارائه خواهد کرد.
در این گزارش، به آزار و اذیت حدود ۶۰۰ هزار تن از مردم روهینجا که در ایالت راخین “تحت خطر نسلکشی” قرار دارند و روستاهایشان ویران شده نیز اشاره شده است.
در ضمنِ گزارش آمده است “با لحاظ سیاستهای خصمانه دولت علیه روهینجاییها، این هیات با استناد به مدارک، دلایلی منطقی در اختیار دارد که نتیجهگیری کند در این ایالت، قصد نسلکشی وجود دارد”.
در سال ۲۰۱۷، ارتش میانمار که با نام “تاتماداو” شناخته میشود، دست به آغاز “عملیاتهای پاکسازی” کرد که در نتیجه آن، بیش از ۷۴۰ هزار تن از مردم روهینجا برای محافظت از جان خود به بنگلادش گریختند و هزاران تن نیز مورد تجاوز و قتل قرار گرفتند.
با توجه به عدم اقدام دولت میانمار برای محکومیت اقدامات ارتش، در گزارش مذکور آمده که شورای حقوق بشر سازمان ملل باید موضوع را به دادگاه بینالمللی ارجاع دهد و یا محکمهای ویژه -شبیه آنچه که برای یوگسلاوی سابق و روآندا انجام شد- صورت بگیرد.
مارزوکی داروسمان، رئیس این هیأت در بیانیهای که میانمار را متهم به نقض کنوانسیون منع نسلکشی سازمان ملل کرده، میگوید: “میانمار نتوانسته تعهدش برای جلوگیری از نسلکشی، تحقیق درخصوص نسلکشی و وضع قوانینی برای مجازات عاملان نسلکشی را برآورده کند”.
فشارها برای بازگرداندن مردم
این گزارش در حالی منتشر شده که دولت بنگلادش در حال افزایش فشارها بر میانمار جهت بازگرداندن صدها هزار تن از روهینجاییهایی است که در اردوگاههایی نزدیک مرز جنوبی این کشور به سر میبرند. شیخ حسینه، نخستوزیر بنگلادش، هفته پیش میانمار را مقصر شکست در بازگردانی مردم به کشورشان عنوان کرد. این در حالی است که دولت بنگلادش، اقدام به قطع سرویسهای انتقال داده در اردوگاهها کرده است و این اقدام انتقاد گروههای حقوق بشری را به دنبال داشته است.
شیخ حسینه روز یازدهم سپتامبر در پارلمان بنگلادش گفت: “ما شاهد شکست میانمار در جلب اعتماد مردم روهینجا و ایجاد فضا برای بازگشت آنها بودهایم. ما کاملا آمادهایم، اما نمیتوانیم بازگردانی مردم را بدون موافقت خودشان شروع کنیم”.
دولت میانمار تاکنون دو بار برای بازگردانی این آوارگان تلاش کرده است؛ خود مردم از ترک اردوگاهها امتناع میکنند و خواهان تضمین امنیت خود در صورت بازگشت هستند. هیأت سازمان ملل خاطرنشان کرده که از اوت ۲۰۱۷ تا آوریل ۲۰۱۹، حدود ۴۰ هزار خانه ویران شده و بیش از ۲۰۰ منطقه مسکونی کاملا از بین رفته است.
انتهای پیام