روزنامه هفت صبح: حکایت سربازان مأیوس بازار خودرو، حکایت شکست‌های تلخ و پیاپی برخی خودرو‌ها در دو بازار صفر و کارکرده است. محصولاتی که تقریباً کمتر کسی اسم آن‌ها را شنیده است. این مدل‌ها در بازار خودرو فقط نظاره‌گر موفقیت رقبا هستند و فقط حرص مالکان‌شان را درمی‌آورند. با اینکه مشخصات بدی ندارند، ولی اغلب زشت و قدیمی و گرانند که تنها یکی از این موارد برای بدبخت کردن یک برند در بازار خودرو کفایت می‌کند.

این بار سراغ خودرو‌های شکست‌خورده رفته و گک گونو، ام‌جی GT، سوبارو لگاسی و ایسوزو دی-مکس دیزلی را که در یک دهه اخیر به بازار ایران پای گذاشته‌اند، مورد بررسی قرار داده‌ایم. نکته جالب درباره نام‌های این پرونده، بی‌کفایتی عرضه‌کننده آن‌ها است. این خودرو‌ها همگی یک واردکننده یا تولیدکننده ناشی داشته و دارند که نتوانسته بازاریابی مناسبی برای آن‌ها انجام دهد و در نهایت هم موفقیت اغلب آن‌ها در بازار‌های دیگر را به حسرتی بزرگ و عمیق برای خود تبدیل کرده است. با چهار شکست خورده بازار خودرو‌های کارکرده بیشتر آشنا شوید.

گک گونو GX۵ – مدل ۱۳۹۲

• کارکرد: ۷ هزار کیلومتر
• قیمت: ۲۵۰ میلیون

متعلق به برند ورشکسته مرتب خودرو است که زمانی پاژن یا لندروور دیفندر بازطراحی شده را در ایران با موفقیت مونتاژ می‌کرد. خودروی گونو که اولین بار سال ۲۰۱۰ در چین رونمایی و به فاصله اندکی به بازار روانه شد، در رده خودرو‌های SUV کوچک قرار داشته که با ۴.۶۴ متر طول، از عرض و ارتفاعی به میزان ۱.۸۱ و ۱.۸ متر برخوردار است.

اتاق گونو که تقریباً چارگوش است، با داشتن فاصله بین دو محور ۲.۷۴ متر وضعیت مناسبی برای سرنشینانش به ارمغان می‌آورد، اما از نکات ضعف گک گونو جی ایکس ۵ می‌توان به قدرت پایین موتور آن با ۱۳۶ اسب اشاره کرد که در قیاس با ابعاد بزرگ و وزن ۱۸۴۰ کیلویی خودرو واقعاً نازل است. در عین حال مصرف سوخت این خودرو برای این حجم از موتورکاملاً بالاتر از استاندارد‌های امروزی است. با این پرداخت، واقعاً کیفیت اتاق و کارکرد امکانات چنگی به دل نمی‌زند.

ام‌جی GT – مدل ۲۰۱۶

• کارکرد: ۹ هزار کیلومتر
• قیمت: ۲۷۵ میلیون

این یکی مثل گونو نیست و واقعاً خودرو خوبی است، ولی گران است، ظاهر بدی دارد و با این سطح از پرداخت، امکانات چندان مناسبی به خریدارانش نمی‌دهد.

شش ایربگ، کروز کنترل، ESP، دی لایت، صندلی چرم برقی، سنسور و دوربین عقب، مانیتور هفت اینچی در کنار شیفتر پشت فرمان، موتور ۱۲۷ اسبی و یک جعبه دنده شش سرعته خودکار تنها امکاناتی است که از این سدان چینی – انگلیسی یافت می‌شود.

خب طبیعی است وقتی می‌توان با همین پرداخت نسخه‌های قدیمی تویوتا کورولا ۲۰۱۱ یا الانترا ۲۰۱۲ را خرید، چرا باید این GT بدترکیب را انتخاب کرد؟

سوبارو لگاسی – مدل ۲۰۰۹

• کارکرد: ۹۰ هزار کیلومتر
• قیمت: ۳۴۰ میلیون

تنها به تعداد ۱۰۰ دستگاه از این ژاپنی جسور به کشور وارد شده و خب، هم کیفیت خوبی دارد و هم هندلینگ و سواری لگاسی قابل ستایش است. با این حال کسی سوبارو را نمی‌شناسد و همه تصور می‌کنند این خودرو چینی یا کره‌ای است.

البته ظاهر زشت و از فرم افتاده این سدان کوچک هم موجب شده تا کسی حاضر نشود لگاسی ۲۰۰۹ را به مدل‌های ۲۰۱۴ کیاسراتو، هیوندای الانترا و رنو فلوئنس را که در همین محدوده قیمتی قرار دارند ترجیح دهد.

به واقع لگاسی هم‌زمان از بازاریابی غلط، قیمت بالا و طراحی نه‌چندان جذابش ضربه خورده وگرنه با توجه به موتور باکسر ۱۵۰ اسبی، سیستم دو دیفرانسیل، مونتاژ مناسب کابین و ایمنی بالا، این سالن چهار در ژاپنی خیلی هم گزینه بدی به نظر نمی‌رسد.

ایسوزو دی-مکس دیزلی – مدل ۱۳۹۴

• کارکرد: ۴۷ هزار کیلومتر
• قیمت: ۴۰۰ میلیون

خب واقعاً این یکی هم خودرو بدی نیست. بدبیاری ایسوزو، اما درست مثل سوبارو به دلیل ظاهر زشت و نام ناشناخته ایسوزو است که موجب شد تا این ژاپنی جسور حتی به اندازه وانت‌های چینی هم فروش نکند. پیشرانه دیزلی دی-مکس با حجم دقیق ۲۹۹۹ سی‌سی، حداکثر ۱۶۳ اسب بخار قدرت و نیز گشتاور ۳۶۰ نیوتن متر تولید می‌کند که عددی بهتر از باقی چینی‌های این کلاس است.

متأسفانه دی-مکس با وجود داشتن موتوردیزلی که گشتاور بهتری جهت فعالیت‌های بارکشی و آفرود در اختیار راننده قرار می‌دهد، به قیمت خود باخته است. ۴۰۰ میلیون ابداً بهای کمی نیست و خب، این وسط ژاپنی بودن ایسوزو هم مزید بر علت است تا مالکان، گران‌فروشی را به منتهای خود برسانند.